سرویس سبک زندگی جوان آنلاین- زینب سیاحی (جامعهشناس): مطمئناً شما هم یادتان میآید وقتی یک کارت عروسی به دستمان میرسید، چقدر ذوق میکردیم و خوشحال بودیم از اینکه به مراسم عروسی میرویم و برای یک روز هم که شده، از روزمرگی، اضطراب و شلوغیهای زندگی شهرنشینی دور میشویم و برای ساعاتی خوش و سرحال خواهیم بود و به قولی، هم شاد هستیم و هم اقوام را ملاقات میکنیم. همه چیز صاف و ساده و بیآلایش بود. اما امروز وقتی کارت عروسی به خانههایمان میآید، به جای اینکه مثل قبل خوشحال شویم، تازه اضطراب و نگرانی تمام وجودمان را فرامیگیرد و فقط به این فکر میکنیم که چه لباسی بپوشیم، چقدر پول کنار بگذاریم، چه چیزی کادو بدهیم، لباسمان حتماً فلان مارک باشد و...، اما این تنها یک طرف داستان است. سر دیگر این خط تجملات و چشم و همچشمی و ریخت و پاشهای آنچنانی به عروس و داماد و خانواده آنان برمیگردد. مراسمهای پر زرق و برقی که نه تنها باعث خوشحالی و پیوند دو زوج نمیشود، بلکه بیشتر باعث ایجاد اختلاف و دلشوره و نگرانی و بالا آوردن قرضهای کلان و حتی مرتکب شدن گناه اسراف میشود. این وضعیت نشان میدهد مدگرایی افراطی دامان ازدواجها را گرفته و آسیبزا شده است.
جالب اینکه شرکتهای برگزارکننده جشنها و عروسیها بسته به نوع خدماتی که ارائه میکنند، هزینههای متفاوتی دریافت میکنند. این هزینهها از مرز ۱۴ میلیون شروع میشود تا صدها میلیون تومان. البته این مبلغ به وضعیت مالی و درآمد زوجین بستگی دارد. گاهی یک زوج جوان که میخواهند جشن باشکوهی برگزار کنند، با گرفتن وامهای سنگین تا سالها زیر بار آن کمر خم میکنند. در گزارشی که در یکی از شرکتهای ارائهدهنده خدمات مراسم جشن به دست آمده، این بریز و بپاشها دارای هزینههای جانبی نیز هست که بسته به درخواست میزبان ارائه میشود.
درک موضوع شاید سخت باشد، اما با یک حساب سرانگشتی متوجه میشویم که به جای این همه هزینههای سرسامآور، میشد این زندگی زناشویی را سادهتر و زیباتر آغاز کرد. آیا با این همه تجمل و اسراف و به درد سر انداختن و زیر بار قرضهای سنگین رفتن فقط برای یک شب آنهم تنها برای اینکه جشنی متفاوت داشت، جشنی که در یاد و خاطره مهمانها بماند دوام زندگی تضمین میشود؟ هزینههایی که میتوانست صرف پول رهن خانهای مناسبتر در منطقهای بهتر یا خرید اتومبیلی مناسب یا پسانداز برای روزهای مبادا بشود.
این داستان جشن عروسیهای امروز است که دیگر مختص خانوادههای خاص نمیشود، بلکه خانوادههایی در سطح متوسط یا حتی پایین جامعه نیز زیر بار آن میروند تا شبی به یاد ماندنی را برای خود و مهمانان رقم بزنند! بد نیست بدانیم امروز جوانان بیشتر به سمت گرانترین منوها و لوکسترین تالارها و باغهای پذیرایی گرایش پیدا کردهاند. با نگاهی اجمالی به آمارهای موجود یک چیز کاملاً واضح است و آن اینکه در مراسمهای عروسی که امروزه برگزار میشود، همه چیز فدای مادیات و به اصطلاح کلاس آن مراسم میشود. دیگر برگزاری عروسیها نه برای دختر و پسر باعث آغاز زندگی شاد همراه با آرامش است و نه برای مهمانان نویدبخش یک شب خاطرهانگیز.
جالبتر اینکه خانواده عروس برای تهیه جهیزیهای میلیاردی زیر بار قرض و وام میرود، فقط به خاطر اینکه بتوانند پیش خانواده داماد خودی نشان دهند! و آقادامادی که مجبور میشود تنها به خاطر چشم و همچشمی و اینکه از قطار تجملگرایی عقب نماند، عمری را با نگرانی و تشویش بابت پرداخت قسط بگذراند، اما آیا این سبک و فرهنگ اشتباه با دستورات و توصیههای دین مبین اسلام و ائمه و معصومین ما منطبق است؟ مگر همیشه در احادیث و روایات ما را به زندگی ساده و دور از مادیات سفارش و از اسراف منع نکردهاند؟ بیشک این مسئله نیاز به فرهنگسازی دارد. قطعاً اگر خانوادهها تعلیمات دینی و توجه به ارزشهای اعتقادی و مذهبی را مد نظر قرار داده و در میان اعضای خود آن را تقویت کنند، فرهنگ حسنه برگزاری ازدواج ساده و به دور از تجمل در میان افراد جامعه مرسوم میشود.