سرویس فرهنگی «جوان آنلاین» - بهنام صدقی:کیوان کثیریان، منتقد سینما در واکنش به خبر سینما نرفتن ۸۰ درصد از مردم جامعه به خبرنگار «جوان آنلاین» میگوید: معتقدم با وضعیت اقتصادی موجود سینما نرفتن بخش عظیمی از مردم طبیعی است و اصلا هم جای تعجب ندارد. چرا که اولویت هزینه کرد مردم، اقتصاد خانواده شان (اقتصاد خانوار) است و سینما و سرگرمی با وضع موجود باید هم در آخر صف اولویتهای مردم جامعه باشد.
سرگرمی و سینما در ردههای آخر انتخاب مردم قرار گرفته
کثیریان میافزاید: به نظرم امروزه اوضاع و احوال اقتصاد کشور به شدت نامساعد و اوضاع مالی و درآمد مردم به قدری پایین است که وقتی میبینیم ۲۰ درصد باقی مانده به سینما میروند، باید تعجب کنیم. چرا که اساسا وضعیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی روی انتخابهای مردم یک جامعه تاثیرگذار بوده و قطعا با این وضع همه به سمت تامین منافع و هزینههای اقتصادی خانواده شان سوق پیدا میکنند و سرگرمی و سینما و ... در ردههای آخر انتخاب آنها قرار میگیرد.
مردم مقصر نیستند
این منتقد سینما تصریح میکند: در شرایطی که پول بلیط سینما با یارانه یک ماه یک فرد برابری میکند، آیا از این مردم میتوان انتظار سینما رفتن داشت؟ وقتی قیمت بلیطها به شدت گران است و دخل و خرج مردم با هم همخوانی ندارد، میتوان از مردم پرسید چرا شما سینما نمیروید؟ آیا از کارگری که ۶ و یا حتی بیشتر است که حقوق نگرفته و در تامین مایحتاج ضروری زندگی و ابتداییترین نیازهای خانواده اش ناتوان است، میتوان خواست که سالی یا ماهی چند بار سینما برود؟ قطعا از مردمی که معتقدند پول کجاست، آنهایی که اصلا زندگی شان حال و روز خوشی ندارد و کار و بارشان روی هواست، نمیتوان توقع داشت که سینما بروند و مشغول فیلم دیدن شوند.
به اعتقاد من آنها مقصر نیستد. ۸۰ درصد از جمعیتی که رنگ سینما را سالی یک بار هم نمیبینند، مقصر نیستند. بی شک برایشان اسم و کیفیت فیلمها هم دیگر مهم نیست. بدون تردید سینما از دایره توجه این مردم با این اوضاع اقتصادی و معیشتی خارج خواهد شد. به نظر من آن ۲۰ درصد دیگر هم که تنها ترجیح میدهند سری به سینماها بزنند و فیلمی با کیفیت خوب ببینند و برای یک روز هم که شده سرگرم شوند.
فرهنگ رکود پیدا کرده
کثیریان معتقد است: اینکه ما به تعداد فیلمهایی که میسازیم، سینما نداریم، مطمئنا یکی از عوامل کم اهمیت است. ما همین که بتوانیم همین تعداد سینماها را هم پر کنیم، واقعا شاهکار کردهایم. چرا که امروز فیلمهای روی پرده همین تعداد سینماهای حاضر در کشور هم معمولا خالی میروند. درست است که ما سینما کم داریم، اما واقعا با توجه به تمام این حقایق، آیا جایی برای سینمای جدید میماند؟ دقیقا مثل این است که بگوییم دکه روزنامه فروشی داریم، اما مردم روزنامه نمیخرند و باید تعداد دکهها را بیشتر کنیم!. وقتی مردم پول ندارند، به تبع آن فرهنگ نیز رکود پیدا میکند. یعنی دیگر کیفیت فیلم و تعداد سینما و صندلی سینماها و پرده و... برای مردم مهم نخواهد بود.
مردم حق دارند سینما نروند
کیوان کثیریان، منتقد سینما در خاتمه تاکید میکند: من فکر میکنم نه تنها در حوزه سینما بلکه در حوزه مطبوعات و سرگرمی و... هم همین طور است و وقتی کسی دخل و درآمد مناسبی نداشته باشد، مطمئنا پولی که میخواهد صرف خرید یک روزنامه کند، آن را برای خانواده اش خرج میکند. تا بوده، همین بوده و هر وقت شرایط جامعه خوب بوده، توجه مردم به حوزه فرهنگ و سینما هم بیشتر شده است.
یکی دیگر از عوامل تاثیر گذار در سینما نرفتن مردم شبکههای نمایش خانگی است. با گرانتر شدن دی وی دیها و بالاتر رفتن هزینههای تولید و توزیع آنها، شکی نیست که تیراژ بسیار پایین میآید. در این بین vodها شاید بیشترین سود را ببرند، چون فیلمها به قیمت کمتر در دسترس عموم مردم قرار میدهند.