به گزارش خبرنگار ما، سوم خردادسال۹۶ مردی مأموران پلیس ورامین را از یک فقره آدمربایی باخبر کرد و گفت: «دامادم به نام ایرج راننده است و مسافرکشی میکند. روز قبل وقتی از خانه بیرون رفت دیگر بازنگشت و تلفن همراهش نیز خاموش است. پیگیر بودیم تا او را پیدا کنیم تا اینکه چند مرد غریبه که لهجه افغان دارند از شماره ناشناسی تماس گرفتند و در قبال آزادی ایرج درخواست ۲۰۰میلیون تومان پول نقد کردند. نگرانم دامادم در خطر باشد و مردان ناشناس او را اذیت کنند.»
با اعلام این گزارش مأموران پلیس پس از سههفته از طریق ردیابی شماره تلفن آدمربایان توانستند آنها را شناسایی کنند و به محل اعزام شوند. با حضور مأموران در محل، در اولین بررسیها مشخص شد، چهار مرد افغان بعد از ربودن مرد جوان و سرقت خودروی وی، او را در چاه عمیقی در یک کوره آجرپزی حبس کردهاند. با کمک آتشنشانان پیکر نیمهجان مرد جوان از چاه خارج و به بیمارستان منتقل شد. کارآگاهان پلیس هم موفق شدند دو نفر از آدمربایان را بازداشت کنند. شاکی بعد از بهبودی وضعیت جسمانیاش گفت: «پدرزنم یک خودرو ثبت نام کرده بود و مدتی قبل آنرا تحویل گرفته بود. از آنجائیکه بیکار بودم او خودرویاش را در اختیارم قرار داد تا با آن مسافرکشی کنم. روز حادثه چهار مرد افغان را به عنوان مسافر از میدان هفتتیر تهران به سمت ورامین به صورت دربستی سوار کردم. نزدیک ورامین شدیم که ناگهان آنها مرا مجبور کرد تغییر مسیر بدهم. چارهای نداشتم و از ترس هرچه گفتند گوش کردم. آنها مرا به زور به کوره آجرپزی بردند و بعد از سرقت خودرویام با یک طناب به ته چاه عمیقی انداختند. سپس یکی از آنها با طناب به داخل چاه آمد و طناب را از دستهایم باز کرد. فردای آن روز شماره خانوادهام را گرفتند و درخواست ۲۰۰میلیون تومان پول کردند.» شاکی در ادامه گفت: «در آن ۱۷ روز تنها یکی از متهمان به صورت مخفیانه یک کلوچه و مقداری آب برایم میفرستاد به همین خاطر روزهای سختی را گذراندم و در آن مدت دچار زخم بستر شدم. از همه آنها شکایت دارم.»
با طرح این شکایت، فؤاد و برکت که به صورت غیرقانونی از افغانستان به ایران آمده بودند، تحت بازجویی قرار گرفتند، اما جرمشان را انکار کردند، اما بنا به شواهد و قرائن موجود، دو متهم به اتهام آدمربایی، سرقت و اخاذی روانه زندان شدند. در حالیکه دو متهم دیگر متواری بودند، پرونده کامل و به شعبه هشتم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. صبح دیروز پرونده روی میز هیئت قضایی همان شعبه به ریاست قاضی توکلی قرار گرفت. ابتدا شاکی در جایگاه ایستاد و گفت: «آدمربایان سه هفته من را در قعر چاه عمیق حبس کردهبودند. بعد از نجات از قعر چاه در بیمارستان تحت درمان قرار گرفتم، اما هزینههای درمانم زیاد بود. به همین خاطر پیشنهاد دو متهم را قبول کردم و مبلغ ۲۰میلیون تومان گرفتم تا از شکایت آدمربایی اعلام گذشت کنم. حالا برای سرقت و اخاذی از آنها شکایت دارم.»
سپس دو متهم در جایگاه ایستادند، اما بار دیگر جرمشان را انکار کردند و گفتند: روزی که مأموران برای آزادی شاکی به آن محل آمدند ما هم کنار جمعیت ایستاده بودیم. نمیدانیم آدمربایی کار کدامیک از آنها بود، اما مأموران ما را دستگیر کردند. دو متهم در ادامه در پاسخ به سؤال هیئت قضایی در خصوص پرداخت ۲۰میلیون تومان پول نقد به شاکی گفتند: «مجبور شدیم برای گرفتن رضایت این پول را پرداخت کنیم، اما فکر نمیکردیم شاکی بار دیگر در دادگاه از ما شکایت کند. باور کنید در این حادثه بیتقصیریم.»
در پایان هیئت قضایی جهت صدور رأی وارد شور شد.