سرویس پایداری جوان آنلاین: شهید مصطفی حسینی از شهدای عملیات محرم است که در سال ۶۱ به شهادت رسید. سردار محمدجواد اسلامی در آن عملیات فرمانده گردانی بود که شهید حسینی پیک همان گردان بود. مصطفی برای انتقال پیام فرمانده گردان به تعدادی از رزمندگان که بالای خاکریز بودند می‌رود که تانک دشمن بعثی او و رزمندگان بالای خاکریز را هدف می‌گیرد. فرمانده گردان که دوربین در اختیار داشت از لحظه شهادت مصطفی عکس می‌گیرد که می‌بینید. سردار اسلامی واقعه آن روز را چنین تعریف می‌کند:
من در جبهه به فرماندهان و برخی که دسترسی داشتم تأکید می‌کردم که حتماً دوربین و ضبط همراه داشته باشید و می‌گفتم حتی شده از محل کمک‌های مردمی که به دست شما می‌رسد، هزینه کنید و این دو وسیله را بخرید و تأکید می‌کردم این دوران و لحظات جبهه‌ها دیگر تکرار نمی‌شود. البته دوربین‌های آن زمان مثل حالا پیشرفته نبودند. حمل و نقل آن‌ها دشوار بود، باید فیلم می‌خریدی و بعد به یک نفر معتمد برای ظاهر کردن فیلم‌ها را می‌دادی، خلاصه محدودیت زیاد داشتند. به هر صورت من یک دوربین کوچک کتابی خریده بودم که حلقه فیلم ۱۱۰ یا ۱۳۵ می‌خورد. آن زمان این امکان را نداشتم که دوربین قوی‌تری بگیرم یا فراوان عکس تهیه کنم. با همان دوربین کتابی که قیمتش ۲۰۰ تومان بود، گاهی صحنه‌های خوبی را که می‌دیدم به اصطلاح عکاس‌ها شکار می‌کردم. این دوربین با کیفش را کنار قطب نما روی کمربند بسته بودم. مرحله اول عملیات ما ۲۱ تیرماه شروع می‌شد، مرحله دوم دوشب بعد یعنی ۲۴ تیر و مرحله سوم هم به فاصله یک شب ۲۶ تیرآغاز می‌شد. مرحله سوم عملیات بود که هوا هم بسیار گرم بود و دمای هوا در شلمچه در تابستان بالای ۵۰ درجه بود. در آن بیابان بدون سایبان شاید دما به ۶۰ درجه هم می‌رسید. امکان احداث سنگر درست و حسابی نبود. فقط در حدی بود که گونی پهن کنیم و پتویی بیندازیم. آتش دشمن هم شدید بود. ظهر که می‌شد، آتش دشمن هم خاموش می‌شد، اما هوا آنقدر گرم بود که نمی‌شد به خودرو یا تانک دست زد ولی زیر تانک، چون سایه و نقطه امن بود، می‌رفتیم. سه، چهار ساعت گرمای ظهر به نوعی آتش بس حکمفرما می‌شد و بعد از آن دوباره زیر آتش دشمن بودیم. آن روز وقتی آتش دشمن شروع شد، دیدم تعدادی از رزمندگان بالای خاکریز هستند، به مصطفی که پیک گردان بود گفتم برو به آن‌ها بگو از بالای خاکریز پایین بیایند تا مورد هدف دشمن قرار نگیرند. مصطفی می‌رود، اما همان لحظه گلوله تانک دشمن کنار آن‌ها به زمین اصابت می‌کند و تعدادی از همان رزمندگان به شهادت می‌رسند و مصطفی هم ترکش می‌خورد. من که دوربین همراهم بود بلافاصله آن را آماده می‌کنم و از مصطفی عکس می‌گیرم و چند ثانیه بعد مصطفی هم به شهادت می‌رسد. تاریخ شهادتش مصادف با ۲۳ رمضان سال ۱۳۶۱ بود و مصطفی تنها ۱۸ سال داشت.
