خشم یکی از رفتارهایی است که معمولاً در درگیریها حوادث تلخی را رقم میزند. بارها به کنترل خشم به خصوص در درگیریها توصیه شدهاست، اما همچنان شاهد حوادثی هستیم که از این رفتار غلط منشأ میگیرند. همانند پروندهای که هفته قبل در دادگاه کیفری یک استان تهران رسیدگی شد و در آن مرد جوانی در جریان درگیری با پدر سالخوردهاش به خاطر پرخاشگری و عصبانیت به قتل رسید، اما پدر وی با انکار جرم و ادعای فرضیه خودکشی پسرش تبرئه و آزاد شد.
به گزارش خبرنگار ما، تابستان سال گذشته، مأموران پلیس از مرگ مشکوک مرد ۴۰ساله به نام رامین در منزلش باخبر و راهی محل شدند. شواهد نشان میداد آن مرد در جریان درگیری خانوادگی بر اثر ضربه چاقو به سینهاش کشته شده است. پدر رامین که در محل حضور داشت با ادعای خودکشی پسرش در توضیح به مأموران گفت: «پسرم بسیار پرخاشگر بود و بارها دست به خودکشی زده بود. امروز هم بعد از اینکه با هم درگیر شدیم چاقو را گرفت و میخواستم کمکش کنم، اما او در اتاق را قفل کرد و دیگر کاری از دستم برنمیآمد. وقتی بالای سرش رفتم که دیگر نفس نمیکشید.»
بعد از توضیحات یحیی ۶۵ساله جسد به پزشکی قانونی منتقل شد و بعد از مدتی کارشناسان با رد فرضیه خودکشی اعلام کردند که آن مرد به قتل رسیده است. به این ترتیب پرونده با موضوع قتل عمد در دستور کار قرار گرفت و پدر مقتول به عنوان اولین مظنون بازداشت شد. او در بازجوییها با انکار جرمش گفت: «پسرم مرد بداخلاقی بود. او بارها با زن و بچههایش درگیر شده بود و آنها را به شدت کتک میزد و اذیت میکرد. روز حادثه هم در آن درگیری وقتی دست به چاقو شد خواستم جلو بروم و چاقو را از دستش بگیرم که در اتاقش را قفل کرد و اجازه کمک نداد.»
با انکارهای مرد سالخورده بنا به شواهد و مدارک موجود وی روانه زندان شد و پرونده بعد از کامل شدن تحقیقات به شعبه نهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. در اولین جلسه رسیدگی به پرونده به ریاست قاضی کشکولی، بعد از اعلام رسمیت جلسه، اولیایدم که فرزندان مقتول بودند در جایگاه قرار گرفتند و پسر مقتول گفت: «پدرم مرد عصبانی و بداخلاقی بود. او بارها دست به خودکشی زده بود و آن روز هم احتمالاً خودش دست به چاقو شده است. در این سالها پدربزرگم خیلی به ما کمک کرد و از او شکایتی نداریم.»
در ادامه متهم در جایگاه قرار گرفت و با انکار جرمش در آخرین دفاعش گفت: «باور کنید قاتل پسرم من نیستم. در این مدت هزینههای زندگی عروس و بچههایم با من بوده و در پرداخت آن کوتاهی نکردم. روز حادثه سر موضوع خیلی کوچکی با رامین بحثمان شد. او مثل همیشه عصبانی شد و معمولاً در عصبانیتها خودش را کنترل نمیکرد. همین که به او برای اذیت و آزارهایش اعتراض کردم چاقو را برداشت. جلو رفتم تا کمکش کنم که به اتاقی رفت و در را قفل کرد. این شد که راهی نداشتم تا او را کمک کنم.» متهم در آخر گفت: «درست است که پسرم خیلی ما را اذیت میکرد، اما راضی به قتل او هم نبودم.» در پایان هیئت قضایی بعد از شور، بنا به رضایت اولیایدم و گواهی آنها و همچنین انکارهای متهم، مرد سالخورده را تبرئه و آزاد کرد.