سرویس تاریخ جوان آنلاین: اثر تاریخی روایی «پنجرهای به گذشته» که به خاطرات علاءالدین میرمحمدصادقی اختصاص دارد، اخیراً از سوی نشر کارآفرین منتشر و روانه بازار کتاب شده است. در صفحات آغازین این اثر، راوی نکاتی را مورد تذکار قرار داده که اشارت بدان در این مجال خالی از لطف نیست: «اینک که شمهای از خاطرات این حقیر طی اوراق حاضر به نظر ارجمند خوانندگان گرامی میرسد، ضمن عذرخواهی پیشاپیش از تصدیع اوقات گرانبهای همه عزیزان، نکاتی را متذکر میشوم:
اولاً، با وجود بزرگانی که در بخش خصوصی و اتاق بازرگانی و نیز سایر نهادها حضور داشته و دارند، و چهبسا نسبت به وقایع و رخدادهایی که من به آنها پرداختهام، وقوف و اطلاع عمیقتر و دقیقتری داشته باشند، بنده هیچگاه مایل به بیان خاطرات خود نبودهام. گام گذاشتن در این وادی که منجر به آماده شدن و انتشار این مجموعه شده، ناشی از توصیه و اصرار برخی دوستان و سروران میباشد، که بیتوجهی به آن توصیهها بر من مجاز نبوده است. البته پشتکار، پیگیری و علاقه زایدالوصف روایان محترم هم مانع نیمهکاره رها شدن این اقدام در نتیجه گرفتاریها و اشتغالات اینجانب شده است، که در همین جا باید مراتب سپاس و تشکر خود را از آنان اعلام دارم. ثانیاً، این مصاحبهها، همان طور که در پیشگفتار روایان نیز مورد اشاره قرار گرفته است، طی یک برهه زمانی پنج ساله انجام شده، به طوری که گاه بین دو مصاحبه ماهها فاصله میافتاده است. بدین ترتیب، تکرار احتمالی برخی مطالب یا احیاناً عدم رعایت دقیق ترتیب وقایع تاریخی در همه موارد ناشی از این امر بوده است. البته در بازنگری نهایی این مجموعه سعی در رفع این مشکل و یا به حداقل رساندن آن شده است.
ثالثاً، با توجه به این که قدمت برخی مطالب مطروحه به چند دهه قبل و گاه حتی به بیش از نیم قرن میرسد، احتمال دقیق نبودن بعضی تاریخها و یا از قلم افتادن نام برخی افراد میرود، که پیشاپیش مراتب اعتذار و شرمساری خود را از این بابت به همه آن عزیزان و نیز به خوانندگان ارجمند این مجموعه ابراز میدارم. تذکر این نقصانها و کاستیها از سوی خوانندگان، موجب تصحیح آنها در چاپهای بعدی خواهد شد».
در این کتاب ناشر نیز در دیباچهای، اینگونه به معرفی راوی پرداخته است: «معرفی شخصیت علاءالدین میرمحمدصادقی، که سالهاست دوستانش او را به نام حاجآقاعلا میشناسند، با دشواریهای بسیاری همراه است. او از اقتصاد تا سیاست و از مدرسهسازی تا راهاندازی صندوقهای قرضالحسنه و مؤسسات خیریه را در پرونده دارد تا همزمان مرد بازار و سیاست و نیکوکار بزرگ لقب گرفته باشد. علاءالدین میرمحمدصادقی یکی از چهرههای مبارز و شاخص بازار تهران به شمار میآید که در سالهای پیش از پیروزی انقلاب اسلامی فعالیتهای سیاسی بسیاری را صورت داده و از جمله چهرههای سیاسی و اقتصادی سرشناس و مورد اعتماد سالهای پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نام گرفته است. میرمحمدصادقی را بسیاری از مبارزان بازاری به خوبی میشناسند. او سالها در کنار چهرههایی مانند شهید مهدی عراقی، مرحوم سعید امانی، شهید صادق اسلامی، مرحوم حبیبالله شفیق، ابوالفضل توکلیبینا، محمدرضا اعتمادیان، مرحوم تقی سیدخاموشی، مرحوم محمود مانیان، محمود میرفندرسکی، احمد احمد، حبیبالله عسگراولادی، ابوالفضل حاجحیدری و اسدالله بادامچیان حضور داشته است. علاءالدین میرمحمدصادقی در دسته بازاریانی قرار میگیرد که همراهی با شهید مطهری و شهید بهشتی را پیش گرفته بودند و بر اساس گفتههای ایشان برای ادامه مبارزه علیه رژیم شاه روشهای فرهنگی را برمیگزیدند. با این حال، او هیچگاه همراهی با مردان مؤتلفه اسلامی را رها نکرد و در دورههای زمانی مختلف به یاری آنان آمد. او زمانی در حلقه بنیانگذاران مؤتلفه اسلامی و از اعضای شورای مرکزی این گروه سیاسی بوده است، اما بیتردید شهرت میرمحمدصادقی بیش از آن که به سیاست مربوط باشد به اقتصاد و امور خیریه گره خورده است. او از سرشناسترین بازاریان ایرانی و معتبرترین صنعتگران و فعالان معدن کشور به شمار میآید. او اولین محموله سیمان ایران را به آن سوی مرزهای کشور صادر کرد و سالها بعد کارخانههای گچ و سیمان بسیاری را راهاندازی کرد. میرمحمدصادقی به موازات چنین فعالیتهایی به امور خیریه پرداخت و در تأسیس صندوقهای قرضالحسنه در سراسر کشور نقشی کلیدی ایفا کرد».