وی ادامه داد: از آنجا که اتحادیه اروپا در موضع برجام و روابط با ایران باید منافع ایالات متحده را مدنظرقرار دهد اگر بین ایران و آمریکا مخیر باشد هم به لحاظ سیاسی و هم امنیتی و هم اقتصادی و راهبردی ایالات متحده را انتخاب خواهد کرد. دلیل این اتفاق نیز در هم تنیدگی است که بین اروپا و آمریکا وجود دارد.
عابدینی ادامه داد:، اما در موضوعات تاکتیکی طبعا اتحادیه اروپا تلاش می‌کند مسیر دیگری را انتخاب کند که به منافع این اتحادیه بیانجامد.
این کارشناس مسائل آمریکا با بیان اینکه در شرایط فعلی اختلاف بین اتحادیه اروپا و آمریکا را در بعضی مسائل برجسته‌تر می‌بینیم گفت: اتخاذ سیاست‌های شتاب زده ترامپ در موضوعاتی مثل آب و هوا، پاریس و انتقال سفارتخانه این کشور از تلاویو به قدس یا مسائل مربوط به یونسکو و حتی در زمینه ارزش اروپایی از جمله مصداق‌های اختلاف بین آمریکا و اتحادیه اروپا محسوب می‌شود و دو کشور اصلی این اتحادیه یعنی فرانسه و آلمان در این اختلاف نظر نقش شایانی دارند.
وی سخنان خود را با طرح این سوال ادامه داد که باید دید آیا در مورد برجام و SPV که بخشی در چارچوب برجام محسوب می‌شود و اروپایی‌ها برای حفظ کانال نقل و انتقال بانکی آن را تاسیس خواهند کرد اروپا تا چه اندازه اراده عملیاتی دارد و چه اندازه حاضر به پذیرش تبعات ناشی از آن خواهد بود؟
عابدینی ادامه داد: اگر آمریکا فشار می‌آورد به احتمال زیاد اتحادیه اروپا عقب نشینی می‌کند، اما در شرایط فعلی به نظر می‌رسد که اتحادیه اروپا آمادگی آن را دارد که برای حفظ وجه مستقل خود در جهان بخشی از این فشار‌ها را بپذیرد. اما هر زمان که اتحادیه اروپا منافع خود را بین ایران و آمریکا مخیر ببیند قطعا آمریکا را ترجیح خواهد داد.
این کارشناس مسائل آمریکا ادامه داد: همین اقدامات صورت گرفته تا این مرحله سیگنال‌های مثبتی از سوی اتحادیه اروپا محسوب می‌شود اروپایی که پیش از این اسب تراوای آمریکایی‌ها بود، اما الان دیده می‌شود که جدال لفظی بین روسای جمهور فرانسه و آمریکا به وجود می‌آید و این دو نفر بر سر ارتش اروپا به اختلاف نظر می‌رسند و ترامپ دیدگاه‌های مکرون را با توئیت‌های خود تخطئه می‌کند و مکرون هم نسبت به این توئیت‌ها واکنش نشان می‌دهد.
وی با اشاره به اینکه اختلاف‌ها در این سطح ممکن است تاثیری زیادی بین روابط آمریکا با کشور‌های اروپایی داشته باشند گفت: ما در روابط بین الملل چیزی به نام اعتماد نداریم و منافع متقابل اصل است، اما آنچه در کارنامه اتحادیه اروپا دیده می‌شود هیچگاه این کشور‌ها وفادار به عهده شان نبوده اند.
عابدینی شاهد این مدعا را بدقولی آلمان‌ها در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی برای ساخت نیروگاه هسته‌ای در ایران یا اینکه فرانسوی‌ها هیچگاه حاضر به فروش سهم ۱۰ درصدی ایران از مراکز غنی سازی این کشور که در سال ۵۴ منعقد شده بود نشده اند و انگلیسی‌ها نیز همواره در خلف وعده ید طولایی دارند.
این کارشناس مسائل آمریکا با بیان اینکه سابقه تاریخی کشور‌های اروپایی بیانگرآن است که نباید انتظار کمک از آن‌ها داشت گفت: حتی در گفتگو‌های برجام نیز در مقاطعی شاهد آن بودیم که انگلیس و فرانسه نقش پلیس بد را بازی می‌کردند.
وی تاکید کرد: براساس این سوابق تاریک جمهوری اسلامی باید منافع ملی خود را مدنظرقرار دهد و تا زمانی با اروپا پیش برود که مصالح و منافع ملی کشور تامین می‌شود و در غیر این صورت از راهکار‌هایی مثل ازسرگیری غنی سازی تا ۲۰ درصد و یا اجازه ورود به همه بازرسان آژانس را ندادن و یا کلا خروج از برجام را درپیش بگیرد که البته هر یک از این اقدامات نیازمند مشورت‌ها و تحلیل‌های کارشناسی خواهد بود.
