شواهد و قرائن میگوید که گویا عدهای در پشت صحنه تلاش میکنند عباس آخوندی شهردار تهران شود. از همین رو است که همه اعتراضات فعلی، سابق و اسبق به عباس آخوندی تعمداً نادیده گرفته میشود و حتی کسی در مقام پاسخگویی برنمیآید تا دفاعی حداقلی از عملکرد او داشته باشد. اعتصاب کامیونداران، تصادف قطار، بیاعتنایی به تصادفات جادهای، بیاعتنایی به وضعیت مسکن مردم و رفتار نامناسب با خبرنگاران تنها نمونههایی معروف از عملکرد عباس آخوندی است و در نهایت هم با جمله سؤالبرانگیز آخوندی که «افتخار میکنم، حتی یک مسکن مهر افتتاح نکردم» مراسم تودیعش مثل همه سالهای مدیریتش جنجالی میشود. دیروز، اما روزنامه سازندگی با افتخار تیتر زده «فینال لیبرالها» روی تصاویر عباس آخوندی و پیروز حناچی، دو گزینه نهایی که شورای شهر پایتخت قرار است یکی از آنها را به عنوان شهردار تهران انتخاب کند. محمد قوچانی در این مطلب رأی شورای شهر به هر کدام از این دو گزینه را رقابت میان دو روایت از یک اندیشه دانسته. قوچانی، آخوندی را تکنوکراتی لیبرال میداند که از میانه جناح راست سنتی عبور کرده و مصداق راستمدرن در میان دولتمردان جمهوری اسلامی است و حناچی را تکنوکراتی که به چپ مدرن گرایش دارد. میشود کلی نظریهپردازی کرد و در تئوری از چپ و راست و لیبرالیسم و چه و چه نوشت، اما برای اداره کلانشهری که وسعت و جمعیتش در حد برخی کشورهای دنیاست، این تئوریهای ژورنالیستی دوای درد نمیشود که هیچ، باید گفت: خلاف نظرات امام خمینی (ره) است. امام خمینی زمانی که قائممقام خود را برکنار کردند، یکی از دلایل عدم شایستگی او برای رهبری آینده نظام را سپردن مملکت دست لیبرالها دانستند. کشوری هم قرار است با تئوریهای اسلامی اداره شود، چه فخری دارد که با ذوقزدگی از لیبرال بودن کاندیداهای شهرداری پایتختش بگوییم؟!
نتیجه همین مدیریت لیبرالی بود که سال گذشته پس از یک شب بارش برف در استان تهران تمامی راههای مواصلاتی شهر تهران مسدود و دو فرودگاه آن هم تعطیل شد. قرار بود وزارت عباس آخوندی گزارش این موضوع را سه ماهه بدهد که ... روز گذشته سالگرد زلزله کرمانشاه بود و خبری از گزارش عملکرد وزارت راه و شهرسازی آخوندی برای ساخت مسکن زلزلهزدگان نیست... کلام جنجالی بیمه بودن فوتشدگان حادثه قطار هم یکی دیگر از نتایج لیبرالیسم آخوندی است. این است برنامهای که حزب کارگزاران سازندگی در رسانهاش برای اداره شهر تهران دارد؟ در شهری با مشکل ترافیک و بافتهای فرسوده و هزار و یک مشکل عمرانی ریز و درشت دیگر، لیبرالیسم چه دردی دوا خواهد کرد که موجب فخر هم باشد؟ در وزارت راه و مسکن و شهرسازی، این لیبرالیسم چه عملکرد مثبتی داشته که حالا بخواهد در شهر تهران همان برنامهها پیاده شود؟!