اندونزی از ۱۴ مهر میزبان سومین دوره بازی‌های پاراآسیایی است؛ رقابت‌هایی که کاروان کشورمان هم با نام «خودباوری و امید» و با شعار «با توکل و تلاش می‌توانیم» راهی جاکارتا شده تا افتخارات دوره‌های گذشته را تکرار کند. کاروان ایران به گفته مسئولان در این بازی‌ها یک کاروان کیفی تعیین شده و هدفگذاری قرار گرفتن در رده سوم پس از چین و کره جنوبی است.
در حالی مشعل بازی‌های پاراآسیایی ۱۴ مهر روشن می‌شود که کاروان ایران با ۲۰۸ ملی‌پوش دارای معلولیت در ۱۳ رشته ورزشی دوومیدانی (۸۳ ورزشکار، ۶۰ مرد و ۲۳ زن)، تیراندازی (۷ ورزشکار، ۶ زن و یک مرد)، وزنه‌برداری (۱۰ وزنه‌بردار مرد)، شنا (۶ شناگر مرد)، تیر و کمان (۹ ورزشکار، ۶ مرد و ۳ زن)، تنیس روی میز (۵ ورزشکار، ۴ مرد و یک زن)، دوچرخه‌سواری (۴ ورزشکار)، بوچیا (۶ ورزشکار، ۳ مرد و ۳ زن)، جودو (۷ ورزشکار)، شطرنج (۱۲ ورزشکار، ۶ مرد و ۶ زن)، گلبال (۱۲ ورزشکار، ۶ مرد و ۶ زن)، والیبال نشسته زنان و مردان و بسکتبال با ویلچر زنان و مردان در رقابت‌های پاراآسیایی اندونزی شرکت می‌کند. فاطمه جهانی، ملی‌پوش والیبال نشسته با ۱۵ سال سن، جوان‌ترین و اسدالله عظیمی ملی‌پوش دوومیدانی با ۵۷ سال، مسن‌ترین اعضای کاروان ایران در این رقابت‌ها هستند. در این دوره از بازی‌های پاراآسیایی، شاهد رشد ۳۵ درصدی بانوان نسبت به دوره‌های قبل هستیم و ۷۲ ورزشکار زن در ۹ رشته ورزشی اعزام می‌شوند، در حالی که در ۲۰۱۴ اینچئون تعداد بانوان اعزامی ۵۶ و در ۲۰۱۰ گوانگجو ۳۴ بود. علاوه بر این مسئولان کمیته پارالمپیک برای تجلیل از شهید همدانی، سرپرستی نمادین کاروان را به پسر این سردار شهید واگذار کرده‌اند. محمود خسروی وفا، رئیس کمیته پارالمپیک در این باره گفته است: «تاریخ آغاز مسابقات ۱۶ مهرماه با تاریخ شهادت سردار رشید اسلام حاج حسین همدانی تقارن پیدا کرده است بنابراین تصمیم گرفتیم تا وهب همدانی فرزند این سردار شهید به صورت نمادین سرپرستی کاروان را عهده‌دار باشد تا بدین وسیله تجلیلی هم از مقام شامخ شهدای مدافع حرم انجام پذیرد.»
چهارمی در ۲ دوره
بازی‌های پاراآسیایی قدمتی طولانی ندارد و اولین دوره این رقابت‌ها سال ۲۰۱۰ به همراه شانزدهمین دوره از بازی‌های آسیایی در گوانگجو چین برگزار شد و دومین دوره این رقابت‌ها در اینچئون کره جنوبی برگزار شد. این در حالی است که مسابقات پارالمپیک که مهم‌ترین و مورد توجه‌ترین مسابقات ورزشی جهان برای افراد کم‌توان است از سال ۱۹۶۰ تاکنون هر چهار سال یکبار به طور منظم برگزار شده و از سال ۱۹۸۸ پس از برگزاری مسابقات المپیک و در همان شهری که المپیک میزبانی می‌شده، انجام می‌شود. کاروان ایران در شرایطی به سومین دوره بازی‌های پاراآسیایی در جاکارتا می‌رود که در دو دوره گذشته در رده چهارم این بازی‌ها قرار گرفته بود. نخستین دوره بازی‌های پاراآسیایی در ۲۱ آذرماه ۱۳۸۹ به میزبانی چین آغاز گردید که بیش از ۴ هزار ورزشکار معلول از ۴۱ کشور دنیا و در چهار گروه نابینایان، فلج مغزی، قطع عضوی‌ها و ویلچری‌ها به رقابت با یکدیگر پرداختند. این بازی‌ها در ۱۹ رشته برگزار شد و نمایندگان ایران در ۱۵ رشته به میدان رفتند. کاروان ایران با نام کاروان فرهنگی ورزشی محرم با ترکیبی از ۱۵۸ ورزشکار شامل ۲۴ زن و ۱۲۴ مرد راهی گوانگجو شد و توانست با ۲۷ طلا، ۲۴ نقره و ۲۹ برنز و در مجموع با ۸۰ مدال در رده چهارم قرار بگیرد.
کاروان ایران در دومین دوره بازی‌های پاراآسیایی ۲۰۱۴ اینچئون، با ۲۰۰ ورزشکار و رقابت در ۱۶ رشته ورزشی به نام کاروان فرهنگی ورزشی غدیر و با شعار توکل خالصانه، میثاق با رهبر و ولایت، رقابت پهلوانانه به کره جنوبی رفت. در دومین حضور کشورمان در بازی‌های پاراآسیایی، کاروان کشورمان موفق به کسب ۱۲۰ مدال شد و با ۳۷ طلا، ۵۲ نقره و ۳۱ برنز با مجموع ۱۲۰ مدال در جایگاه چهارم ایستاد. ایران اگر یک طلای دیگر می‌گرفت، بالاتر از ژاپن در مکان سوم قرار می‌گرفت. در این مسابقات هم دوومیدانی‌کاران کشورمان مثل دوره قبل بیشترین مدال را کسب کردند. ۷۲ مدال سهم ورزشکاران زن و مرد ما از رشته دوومیدانی در این مسابقات بود که این تعداد مدال شامل ۲۱ طلا، ۳۳ نقره و ۱۸ مدال برنز بود.
