به گزارش خبرگزاری جوان از سنندج، کردستان سرزمین مسجد و مناره است، سرزمین دف و مولودیخوانی در مدح پیامبر و اهل بیت، سرزمین شاعران و عرفای بزرگی است که محوریت اکثریت آثار آنان پیامبر، اهل بیت و بزرگان دین هستند.
منابع مکتوب شاعران و نویسندگان اهل سنت گواهی محکم بر اثبات ادعای ارادت پیروان این مذهب به امام حسین(ع) است.
سیدمحمد باقر حیرتسجادی نیز از شاعران و استاد بزرگوار ادب کلاسیک کردستان است که در سن ۴۷ سالگی در سال ۱۳۴۱ در سنندج فوت کردهاند، وی اشعار خود را به زبانهای فارسی و عربی سروده است.
قطعه شعر زیر یکی از بهترین اشعار این شاعر نامی در وصف امام حسین(ع) است:
ای مظهر جمال حق ای حضرت حسین ای نقد عشق خاک تو بر کائنات دین
ای آنکه بارگاه تو چون همت رسول برتر ز وهم بی و بعد مشرقین
در ذات توست هر چه بخواهی مگر که عجز ز اوصاف توست هر چه بخواهی گر که غین
باشد وجود عالی اعلی نظام تو چون ذات کردگار منزه بود زشین
بهر شهادت تو شهادت زجان بسی بر عرصه خیال برانداخت کعبتین
از استماع قصه تو بود نینوا یا بد مذاق خلق بهر حین، طعم حین
والاتری ز قوم شهیدان چو در عدد برتر ز حرف ابجد در رتبه حرف غین
خیزد حنین به حشر زبدخواهت آن چنان گز بد سگال حیدر برخاست در حنین
با تو خلاف بد گهران هست خود خلاف با صانع دو عالم و با شاه مغربین
گر باد کوی دشمن تو بر جهان وزد چون سبزه دیو سر زند از خاک خافقین
کوبند سر بخاک پدر مرده سان همی اندر فراق روی تو هر شام، نیرین
از هجر جانگداز تو ابروی تو، هلال گردید قد خمیده و لاغر چو حاجبین
بیداغ ماتم تو بود نقد قلب، قلب چون بیقبول خسرو صاحبقران، حسین
شد قطرههای اشک من اندر عزای تو بحری که شد حباب بر آن عرش چون نطین
در ماتم تو آیه قرآن چو نظم من بر خویش جامههای سیه کرده فرض عین
........
شیخرضا طالبانی شاعر پارسیگوی کرد اهل سنت نیز در مدح امام حسین(ع) چنین میسراید:
لافت از عشق حسین است و سرت برگردن است عشقبازی، سر به میدان وفا افکندن است
گر هواخواه حسینی، ترک سرکن چون حسین شرط این میدان به خون خویش بازی کردن است
از حریم کعبه کمتر نیست دشت کربلا صد شرف دارد بر آن وادی، که گویند ایمن است
ای من و ای من فدای خاک پاکی کاندرو نور چشم مصطفی و مرتضی را مسکن است
زهره زهرا نگین و خاتم خیرالوری زور زهر مرتضی و حیدر خیبرکن است
سنیم، سنی ولیکن حب آل مصطفی دین و آیین من و آباء و اجداد من است
شیعه و سنی ندانم، دوستم با هرکه او دوست باشد، دشمنم آن را که با او دشمن است
این شاعر کردزبان اهل سنت در قطعهای دیگر از سرودههایش روایت میکند..
در ماتم آل علی، خون همچو دریا میرود تیغ است بر سر میزند، دست است بالا میرود
از عشق آل بوالحسن، این تیغ زن و آن سینه زن داد و فغان مرد و زن، تا عرش اعلی میرود
از ابن سعد بیوفا، شامی و شمر پرجفا بر آلِ و بیت مصطفی، چندین تعداد میرود
من سُنیم نامم رضا، کلبِ امام مرتضی درویش عبدالقادرم، راهم به مولا میرود
.....
در کتاب شعاع مهر حسین(ع) در ادب کرد اهل سنت مرحوم شاهرخ اورامی شاعر کرد سنندجی نیز چنین آمده است:
بنگر ز روی زردم همه اشک همچو کوکب بشنو ز سینه من همه شب نوای
یا رب شده از غمم سنندج هم غرق آتش و تب ز نوای مرغ یاحق بشنو تو در دل شب
ماموستا شیخ نافع مظهر معروف به امینی از شاعران کرد اهل سنت سقز نیز به زبان کردی، اینچنین عاشورا را توصیف کرده است
روژی عاشورا ئاسمان و زهمین ههر دو به جوته دهکهن زاری و شین
زهمین بیقهرار به گریه و نالین ئاسمان کهسهر و عاجز و خهمین
دائم داد ئهکهن به دلی بهتین له درگای خوای رهب العالمین
دهلین خوای گهوره خوت ئاگاداری چون پیک هینهر و پهروهردگاری
وا حهفتاو دو کهس یارانی دین دار کهوتونه داوی یهزیدی خوین خوار
ههر یهک به جوری دهنالی به زار حسین شهید و عهباس بریندار
زهینهب و ئهکبهر به تهنیا ماون له دهشتی بهلا چاوهری ئاون
چاوهرین عهباس ئاو بینی بویان پهر داخی بخون بشکی تینویان
سپایانی پهست قهومی بهد فهرمان ههمو تیریان خست نیو مالی کهوان
کهمان دارانی یهزیدی گومرا تیریان له مالی کهوان کرد رهها
دایان له عهباس دو بالیان شکاند ئاوی مهشکهکهی عهباسیان رژاند
بهو شکل و شیوه خویان کرده پهند بهد ناون بهد ناو تا ههزار و ئهند
سهر شور و ریسوان له ههر دو دونیا نهفرینن نهفرین بو ههتا ههتا