پسر نوجوانی که در درگیری پسر عمویش را به قتل رسانده بود با حکم دادگاه کیفری استان تهران از طناب دار نجات یافت.
به گزارش خبرنگار ما، نیمه شب شانزدهم مرداد سال ۹۵ بود که بازپرس ویژه قتل دادسرای امور جنایی تهران با تماس تلفنی مأموران کلانتری ۱۱۳ بازار، از قتل پسر ۲۰ ساله‌ای باخبر و همراه تیمی از کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی راهی محل شدند. تیم جنایی در محل حادثه که اتاقک نگهبانی یک ساختمان تجاری در خیابان ۱۵ خرداد بود با جسد پسر ۲۰ ساله افغان به نام ابراهیم روبه‌رو شدند که با اصابت چند ضربه چاقو به پهلویش به قتل رسیده بود.
نخستین بررسی‌ها نشان داد، مقتول با پسرعموی نوجوانش به نام رضا درگیری مرگبار را رقم زده که در جریان آن قاتل هم به شدت زخمی و به بیمارستان منتقل شده است.
رضا پس از بهبودی در بازجویی‌ها با اظهار پشیمانی در ادعایی گفت: او با تهدید چاقو قصد آزار مرا داشت و حتی مرا زخمی کرد که من در دفاع از خودم مرتکب قتل شدم.
در حالی که متهم مدعی بود، شناسنامه ندارد، پزشکی قانونی سن او را بین ۱۵ تا ۱۶ سال تعیین کرد و بدین ترتیب متهم پس از صدور کیفرخواست در شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران که ویژه رسیدگی به جرائم اطفال است، به ریاست قاضی اصغر عبداللهی و با حضور یک مستشار پای میز محاکمه ایستاد.
رضا در شرح ماجرا گفت: من و پسر عموم با هم دوست صمیمی بودیم که مدتی قبل به صورت غیرقانونی برای کار به ایران آمدیم. پدرم و عمویم هر دو سفارش کردند در ایران هوای همدیگر را داشته باشیم و به هم کمک کنیم.
من در تهران در مغازه نان فانتزی کارگری می‌کردم و شب‌ها هم نگهبان ساختمان تجاری بودم و در اتاقک نگهبانی می‌خوابیدم. پسر عمویم در ساختمان نیمه‌کاره‌ای کارگری می‌کرد و گاهی هم شب‌ها برای شب‌نشینی به اتاقک نگهبانی من می‌آمد، اما دوباره برای خواب به محل کارش می‌رفت. شب حادثه او با من تماس گرفت و گفت: برای‌شب نشینی پیش من می‌آید و من هم قبول کردم. ساعتی با هم نشستیم و حرف زدیم تا اینکه گفت: دیر وقت است و شب همراه من می‌خوابد. وقتی خوابیدیم متوجه نیت شوم او شدم که اعتراض کردم، اما او با چاقو مرا تهدید کرد و وقتی در برابر خواسته‌اش مقاومت کردم با چاقو دست مرا زخمی کرد و دومین ضربه را طوری به پهلویم زد که چاقویش در بدنم گیر کرد. در حالی که درد زیادی داشتم، چاقو را از پهلویم بیرون آوردم و دنبالش کردم و از پشت دو ضربه به او زدم و بعد به خانه دوستم رفتم که بیهوش شدم.
سپس وکیل متهم به دفاع پرداخت و گفت: موکلم هنگام ارتکاب جرم ۱۶ سال داشته است و در آن حادثه هم از طرف مقتول به شدت زخمی شد که به طور معجزه‌آسایی نجات یافت. وی در دفاع مشروع از خودش مرتکب قتل شده و تقاضا دارم تا طبق ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی با وی برخورد شود.
در ادامه هیئت قضایی با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده، متهم را از قصاص معاف و او را به پرداخت دیه محکوم کردند. پس از این قضات دیوان عالی کشور حکم دادگاه را تأیید کردند و متهم از طناب دار نجات پیدا کرد.
