عیسی کلانتری، رئیس سازمان محیط زیست از دستگیری متهمان امنیتی در سازمان تحت مدیریتش دلخور است. البته نه از اینکه سوء مدیریت‌ها باعث راه یافتن نفوذی‌ها به سازمان محیط شده، بلکه از این جهت که چرا سازمان اطلاعات سپاه نفوذی‌ها را دستگیر کرده است. بار‌ها هم این گلایه را مطرح کرده است. در جدیدترین اظهارات هم مدعی دخالت نظامی‌ها در محیط زیست شده و گفته: «متأسفانه دفاتر سیاسی ارگان‌های دیگر برای کشاورزی تصمیم‌گیری می‌کنند... در حوزه اصلاح و روش‌های مهندسی ژنتیک کسانی که توهم نفوذ دارند تصمیم‌گیری می‌کنند و در قبال آن انجمن‌های علمی سکوت می‌کنند. مگر ما حق داریم در امور نظامی دخالت کنیم؟ ولی آن‌ها به خود اجازه می‌دهند تفکراتشان را بر ما تحمیل کنند و این ناشی از سکوت ماست.»
رئیس سازمان محیط زیست می‌خواهد کل بحث بیوتروریسم را انکار کند، فقط از سر لجبازی. وگرنه مهندسی ژنتیک امری نیست که نهاد‌های اطلاعاتی دنیا نسبت به آن بی اعتنا باشند. او البته در ادامه صحبت‌هایش لو می‌دهد که دلخوری اصلی‌اش از کجاست؛ وقتی بدون نام‌بردن از فعالان محیط زیستی بازداشت شده به جرم جاسوسی، می‌گوید که «چند نفر را به عنوان الگو احضار می‌کنند، ممنوع‌الخروج می‌کنند، انجمن‌ها هم تماشاچی هستند و از حقوق حداقلی خود دفاع نمی‌کنند و به یک مشت انجمن خلع سلاح شده تبدیل شده‌اند.» چنین مدیری که زیردستش نفوذی‌ها مشغول جولان باشند، طبیعتاً صلاحیت نظر دادن در مورد مسائل مهندسی ژنتیک و بیوتروریسم را نخواهد داشت. از سویی تشخیص نفوذی و جاسوس بودن افراد با دستگاه اطلاعاتی است، در هر سازمانی هم که باشند، مهم نیست. نهاد امنیتی یا به قول کلانتری، نهاد نظامی وظیفه دارد که مراقب نفوذی‌ها باشد. بله؛ رئیس سازمان محیط زیست حق دخالت در امور نظامی ندارد، اما بیوتروریسم و مهندسی ژنتیک یک امر امنیتی است.
ادامه صحبت‌هایش جالب‌تر هم می‌شود و در آماری غلط از سخنان محمدرضا نقدی می‌گوید: «وقتی سردار نقدی به عنوان یک نظامی اظهارنظر می‌کند که ایران ظرفیت تولید غذا برای یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون نفر را دارد و انجمن‌های علمی ما در قبال آن سکوت می‌کنند، باعث می‌شود همه تصمیم‌گیران منحرف شوند... وقتی رئیس کمیسیون کشاورزی هم اعلام کند می‌توان این حجم از غذا را در سرزمین ایران تولید کرد تصمیم‌گیران منحرف می‌شوند و کشور به جایی می‌رسد که بخشی از همین کشاورزی هم باید تعطیل شود. وقتی انجمن‌های ما سکوت می‌کنند و فکر و ذکرشان ارتقای تشریفات اداری خودشان می‌شود، یک نظامی یا چند نماینده می‌آیند و سیاست‌گذاری می‌کنند.» این در حالی است که سردار نقدی به وجود ظرفیت تولید غذا برای ۱۵۰ میلیون نفر در ایران اشاره کرده است و نه یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون نفر؛ رئیس سازمان محیط زیست یک صفر بیشتر دیده‌اند!
کاش عیسی کلانتری به جای دخالت در حوزه‌های امنیتی و اطلاعاتی به حوزه‌های تحت مسئولیت خود می‌رسید و مثلاً می‌گفت: از هوای زابل چه خبر؟
