مرد جوانی که ۱۰سال قبل به خاطر چشم در چشم شدن، دانش‌آموز ۱۸ساله‌ای را به قتل رسانده بود با پرداخت ۳۵۰میلیون تومان دیه از طناب دار فاصله گرفت.
به گزارش خبرنگار ما، ساعت ۲۲:۴۷ شامگاه ششم آذر‌سال۸۷ بود که قاضی محمد شهریاری، بازپرس ویژه قتل وقت دادسرای جنایی تهران با تماس تلفنی مأموران کلانتری۱۲۰ سیدخندان از مرگ مشکوک پسر جوانی در یکی از بیمارستان‌ها با خبر و همراه تیمی از کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی راهی محل شد.
تیم جنایی در بیمارستان با جسد پسر ۱۸ساله‌ای به نام حامد روبه‌رو شدند که پزشکان اعلام کردند بر اثر ضربه مغزی به کام مرگ رفته است.
نخستین بررسی‌ها نشان داد مقتول ساعتی قبل همراه یکی از دوستانش با سه پسر جوان در حوالی خیابان بنی هاشم درگیر می‌شوند که در جریان آن مقتول و دوستش به شدت زخمی و به بیمارستان منتقل می‌شوند که حامد بر اثر شدت ضربه به سرش فوت می‌کند.
پس از این حادثه اولیای دم در اقدام خداپسندانه‌ای اعضای بدن پسر ۱۸ساله‌شان را به بیماران نیازمند اهدا کردند و از پسر جوان به اتهام قتل عمد شکایت کردند.
مأموران پلیس در ادامه موفق به شناسایی قاتل فراری که مرد۲۶ساله‌ای به نام مهدی بود شدند که تحقیقات نشان می‌داد مهدی شب حادثه با همراه دو نفر از دوستانش با خودروی۲۰۶ همسرش در حال رانندگی بودند که با مقتول و دوستش که سوار بر کامیونی بودند درگیری مرگبار را رقم می‌زنند و پس از قتل با خودروی۲۰۶ فرار می‌کنند.
در حالی که تحقیقات برای دستگیری متهمان ادامه داشت مأموران دریافتند مهدی و دو متهم دیگر سه‌روز پس از حادثه خودشان را به اداره پلیس معرفی کرده‌اند.
مهدی در بازجویی‌ها با اظهار پشیمانی به قتل پسر دانش‌آموز اعتراف کرد.
وی گفت: شب حادثه من خودروی۲۰۶ همسرم را برداشتم و همراه پسر‌عمه‌ام به در خانه یکی از دوستان مشترکمان به نام حمید در خیابان بنی‌هاشم رفتیم. منتظر دوستمان بودیم که با هم برای تفریح به خارج از تهران برویم که مقتول و یکی از دوستانش از کنار ما عبور کردند و چپ چپ به ما نگاه کردند. ما با هم چشم در چشم شدیم که به خاطر همین نگاه چپ با هم مشاجره لفظی کردیم. وقتی با آن‌ها درگیر شدم پسر عمه‌ام به کمک من آمد، اما در نهایت من از مقتول و دوستش عذر خواهی کردم و درگیری پایان یافت و آن‌ها هم سوار بر کامیون و از محل دور شدند.
وی ادامه داد: دقایقی بعد دوستم از خانه‌شان بیرون آمد که پسر عمه‌ام موضوع درگیری را برای او توضیح داد. من، پسر عمه و دوستم را سوار کردم و به راه افتادیم که یک خیابان آنطرف‌تر کامیون دو پسر جوان را کنار خیابان دیدیم و به اصرار دوستم از خودرو پیاده و با آن‌ها درگیر شدیم. لحظه درگیر چراغ کامیون نور بالا بود و من در حالی که جایی را نمی‌دیدم چاقوی به طرف مقتول و دوستش پرتاب کردم که آن‌ها زخمی شدند. تصمیم گرفتم آن‌ها را به بیمارستان برسانم، اما به اصرار دوستم و پسر عمه‌ام از محل فرار کردیم.
دو متهم دیگر در بازجویی‌ها حرفهای متهم به قتل را تأیید کردند و مدعی شدند که ما قصد قتل نداشتیم.
بدین ترتیب متهم پس از تحقیقات تکمیلی در شعبه۱۱۳ دادگاه کیفری به جرم قتل عمد محاکمه شد. اولیای‌دم در جلسه دادگاه برای متهم درخواست قصاص دادند و هیئت قضایی هم مهدی را به قصاص محکوم کرد. حکم قصاص متهم پس از تأیید در شعبه۹ دیوان عالی کشور برای اجرا به دادسرای امور جنایی تهران فرستاده شد. متهم برای اولین بار در تاریخ ۲۰مرداد‌سال۹۵ در زندان رجایی‌شهر پای چوبه‌دار رفت که اولیای‌دم با درخواست دیه ۶۰۰میلیونی به وی مهلت ۱۰ماهه دادند.
متهم که موفق به پرداخت دیه ۶۰۰ میلیونی نشده بود برای دومین بار در تاریخ ۲۴تیر‌سال۹۶ پای چوبه دار حاضر شد و این بار هم اولیای‌دم با میانجیگری قاضی شهریاری، سرپرست دادسرای امور جنایی تهران و درخواست دیه ۳۵۰میلیون تومانی به وی مهلت دادند. در نهایت قاتل پس از پرداخت دیه ۳۵۰میلیون تومانی رضایت گرفت و از چوبه دار فاصله گرفت. بدین ترتیب متهم به زندگی دوباره بازگشت.
