در روزهایی که سینمای کودک و نوجوان در اصفهان به واسطه برگزاری جشنواره فیلم کودک مورد توجه قرار گرفته است، چندین تن از اهالی سینما و بهخصوص کارگردانانی که در ژانر کودک فیلم ساختهاند، نسبت به اوضاع بد این ژانر مهم سینمایی اعتراض دارند. سینمای کودک با وجود جمعیت جوان و بیش از ۱۳ میلیون دانشآموز ایرانی میتواند به طور بالقوه دارای مخاطب بالا و چرخه اقتصادی مناسبی باشد، با این وجود شرایط اقتصادی سینمای کودک آنقدر وخیم است که هیچ کدام از فعالان این ژانر از آن راضی نیستند. برخی از اهالی سینما به مناسبت برگزاری سی و یکمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان، فرصت را برای نقد شرایط بد سینمای کودک مغتنم دانستهاند.
غلامرضا رمضانی: همه دروغ میگویند!
غلامرضا رمضانی کارگردان پیشکسوت سینمای کودک و نوجوان که امسال با فیلم سینمایی «ضربه فنی» در جشنواره فیلم کودک حاضر شده است، در نشست مطبوعاتی این فیلم، از عملکرد مسئولان سینمایی و مدیران جشنواره نسبت به سینمای کودک انتقاد کرد و گفت: از مسئولان جشنواره گرفته تا منتقدان و مخاطبان هیچ یک اهمیتی به این سینما نمیدهند. هرکدام هم از اهمیت سینمای کودک صحبت میکنند، دروغ میگویند. همه چیز را به بازی میگیرند، اما من باز هم اگر بخواهم فیلم کودک بسازم با جدیت تمام سراغ آن میروم.
هاشمی: فیلم مناسب کودک تولید نمیشود
سیدضیاء هاشمی، تهیهکننده سینما و دبیر کمیته انضباطی کارگروه اکران سینمای ایران، در گفتوگو با خبرگزاری مهر، درباره شرایط سینمای کودک و جریان تولید در سینمای ایران، میگوید: فیلمهای مناسب با موضوع کودک و نوجوان در سینمای ایران تولید نمیشود و معدود آثاری هستند که در گیشه مورد استقبال قرار میگیرد که از آن جمله میتوان به انیمیشن «فیلشاه» یا «خاله قورباغه» اشاره کرد که میتوان آنها را جزو فیلمهای خانوادگی نیز دانست و به همین دلیل مورد استقبال مخاطبان قرار گرفتهاند. هاشمی اضافه کرد: تلاش ما در کارگروه اکران این است که سینمای کودک و نوجوان را در بحث اکران مورد حمایت قرار دهیم، اما مسئله مهم این است که نیازمند برنامهریزی مدون برای تولیدات سینمای کودک و نوجوان هستیم و نمیشود روی آثاری که در حال حاضر در سینمای ایران به عنوان آثار کودک تولید میشود، حساب کنیم، چون از کیفیت خوبی برخوردار نیستند.
شاهحاتمی: باید پاسخگوی بحران باشند
علی شاهحاتمی، کارگردان سینما، مدیران سینمای ایران را مسئول شرایط بد سینمای کودک میداند. شاهحاتمی در گفتوگو با «سینما پرس» میگوید: آنهایی که سیاستگذاری سینمای کودک را در دست دارند و این سینما را بر اساس سلیقه شخصیشان مهندسی میکنند باید پاسخگوی جدی سؤالات ما باشند. چرا از سینمای کودک در کشور ما تنها یک جشنواره باقی مانده است که آن هم اتفاق مهمی محسوب نمیشود و دیگر اعتبار سالهای دور خود را از دست داده است؟ چرا ما به سمت بینالمللی شدن به صورت واقعی نرفتهایم؟ کجای این جشنواره بینالمللی است و چرا امکان تولید و اکران مناسب برای فیلمهای کودک و نوجوان فراهم نیست؟
کارگردان فیلم سینمایی «آوای زندگی» سپس خطاب به مدیران سینمایی ادامه میدهد: آقایان شعار بس است؛ به عمل کار برآید به سخندانی نیست! قطعاً اگر کسانی که مسئولیت سینمای کودک را عهدهدار هستند کمی دغدغه اعتلای این سینما را داشتند وضعیت امروز ما اینگونه نمیشد! متأسفم که آقایان فقط دوست دارند مصاحبه کنند و دیده شوند و بیلانهای کاری فریبکارانه از خود ارائه دهند! کجای دنیا اینطور بیمحابا بودجه خرج میکنند و بیبرنامه و بدون آیندهنگری جشنواره برگزار میکنند که ما این کار را میکنیم؟ اصلاً دلیل برگزاری این شو در حالی که سینمایی به عنوان کودک در کشورمان باقی نمانده چیست؟
قاریزاده: آموزش و پرورش کمک کند
مجید قاریزاده، کارگردان سینما، بیتوجهی وزارت آموزش و پرورش به سینمای کودک را از جمله دلایل ناکامی این سینما میداند و میگوید: قطعاً فیلم باید در همه گونههای سینمایی ساخته شود، اما اینکه یک ژانر اینقدر فربه شده و گونهای مثل فیلم کودک به کلی نادیده گرفته شود، منطقی نیست. آماده کردن شرایط برای اکران فیلمهای کودک، حضور جدی وزارت آموزش و پرورش در حمایت از فیلم کودک و خلق آثار جذاب و کودکپسند سه راهکار سریع برای نجات این گونه سینمایی است. قاریزاده میافزاید: اصلاح روند تولید، نمایش و پخش میتواند جان تازهای به این گونه سینمایی دهد، به این ترتیب گیشه این حوزه هم داغ خواهد شد، چون کودکان بدون خانواده به سینما نمیروند و تجربه نشان داده که اگر فیلم قابل اعتمادی برای کودکان وجود داشته باشد خانوادهها حتماً فرزندانشان را به سینما خواهند برد.
اسماعیل برابری: مدیران شناختی از سینمای کودک ندارند
اسماعیل برابری، کارگردان سینمای ایران و از منتقدان وضعیت فعلی سینمای کودک، عدم شناخت مدیران سینمایی از سینمای کودک را یکی از دلایل وضعیت بد ژانر کودک میداند. این کارگردان در گفتوگو با «سینما پرس»، میگوید: عدم شناخت مدیران نسبت به سینمای کودک باعث شده تا این سینما روز به روز بیشتر دچار اضمحلال شود. بنده شخصاً با برگزاری جشنواره فیلم کودک و نوجوان بهشدت مخالفم؛ چراکه معتقدم بهتر است یا ما جشنوارهای برای کودکان نداشته باشیم یا جشنوارهای برگزار کنیم که برای پر کردن بیلانهای کاری مدیران سینمایی نباشد و تشریفات و چشم و همچشمی در آن حرف اول و آخر را نزند؛ متأسفانه نحوه برگزاری جشنواره فیلم کودک در سالهای اخیر بهشدت تشریفاتی بوده و ما تنها شاهد صرف هزینههای کلان برای هتلها و رفت و آمدها و خوراکها و تفریحات و... بودهایم و نشانی از سینمای کودک در جشنوارهها مشاهده نشده و نمیشود. برگزاری جشنواره فیلم کودک بهانه خوبی است برای مروری بر وضعیت سینمای کودک در ایران و پرداختن به آسیبهایی که این گونه مهم سینمایی را تهدید میکند. به رغم اینکه جشنواره فیلم کودک ایران یکی از جشنوارههای معتبر داخلی است، اما همیشه برگزاری آن با، اما و اگرهایی روبهرو بوده است و یکی از دلایل این مسئله نبود تولیدات کافی در سینمای کودک است. بالا بردن میزان تولید آثار در ژانر کودک در کنار همکاری نهادهایی مانند آموزش و پرورش در بالابردن مخاطب این ژانر، باعث میشود تا چرخه اقتصادی معیوب سینمای کودک که در سالهای اخیر با عدم بازگشت سرمایه روبهرو بوده، به یک روند طبیعی و چرخه سالم اقتصادی که در آن سرمایهگذاری مساوی با سودآوری است، تبدیل شود و این کار به نوبه خود باعث تشویق بخش خصوصی سینما برای ورود به عرصه سینمای کودک میشود.