بازی‌های آسیایی جاکارتا برای تنیس‌روی میز ایران با یک اتفاق بسیار خوب به پایان رسید، با مدالی که نتیجه سال‌ها تلاش پدری است که از شش سالگی روی فرزندانش سرمایه‌گذاری کرده است. سال‌هاست که می‌گوییم همه قهرمانان تنیس‌روی میز دنیا در آسیا هستند و به همین دلیل است که نمی‌توانیم به عنوان‌ها و مدال‌هایی که حق‌مان است، برسیم. نوشاد عالمیان، اما ثابت کرد با وجود حضور تمام قهرمانان دنیا در تنیس روی میز هم می‌توان به عنوان و مدال دست یافت و این کار نشدنی نیست، فقط باید برای دستیابی به آن صادقانه کار و تلاش کرد. برنز نوشاد، افتخار بزرگی برای جامعه تنیس‌روی میز ایران و کل جامعه ورزش کشور است. با این حال این افتخار، تازه ابتدای یک راه دشوار است. نوشاد عالمیان ثابت کرد که می‌شود، ثابت کرد با وجود همه قهرمانان دنیا باز هم می‌توان با تلاش به موفقیت رسید. حالا از همین امروز باید برای آینده و برای پایه‌ها برنامه‌ریزی کنیم، کاری که هندی‌ها انجام دادند و نتیجه‌اش این بود که هم با جوانان و هم با بزرگسالان خودشان توانستند ژاپن قدرتمند را کنار بزنند. نیما و نوشاد، هنوز ۱۰ سال دیگر زمان دارند و در دو دوره دیگر بازی‌های آسیایی می‌توانند در اوج باشند، اما این زمان را باید برای آماده‌سازی مهره‌های جدید، نیما‌ها و نوشاد‌های دیگر غنیمت بدانیم. برادران عالمیان یک استثنا هستند، اما تنیس روی میز ایران از این استعداد‌ها زیاد دارد، فقط باید به آن‌ها بها داد و برای تبدیلشان به قهرمانانی، چون نوشاد برنامه ریخت. حالا ما می‌دانیم که اگر بخواهیم، چیزی از قهرمانان آسیا کم نداریم. پس باید از همین امروز برای ادامه راهی که نوشاد آغاز کرده، تلاش کنیم.
