سال ۹۲ و یک روز پیش از عید غدیر، روزنامه اصلاح‌طلب بهار سرمقاله اش را در رد جانشینی امام علی علیه‌السلام برای پیامبر صلی‌الله علیه و آله نوشته بود. انتشار چنین سرمقاله‌ای خصوصاً در آستانه عید ولایت امیرالمؤمنین موجی از اعتراض را به وجود آورد. مدیرمسئول بهار این اتفاق را ناشی از یک اشتباه فنی! دانست و ضمن توقف داوطلبانه انتشار دو شماره از روزنامه، عذرخواهی کرد. سپس در اولین شماره پس از انتشار دو صفحه کامل را به پاسخ به شبهات آن سرمقاله کذایی اختصاص داد تا حسن نیت نشان داده و از اعتراضات بگذرد.
امسال هم روز قبل از عید غدیر، همین رد ولایت امام علی در روزنامه سازندگی، ارگان حزب کارگزاران و مصاحبه با یک استاد دانشگاه و عضو مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم. سید محمد علی ایازی در مصاحبه با روزنامه سازندگی می‌گوید: «در بعضی از منابع تفسیری از این جایگاه (مرجعیت دینی امیرالمؤمنین!) به عنوان صدرالمفسرین یاد شده است، یعنی ایشان در رأس مفسران صحابه بوده است. برای این موضوع مثالی می‌آورم؛ راغب اصفهانی در المفردات می‌گوید که این روایت را از پیامبر (ص) می‌آورد که ایشان فرموده است: «علی مع الحق و الحق مع علی» این نشان می‌دهد که دانش دینی در نزد ایشان امری تردیدناپذیر بوده است. اما امروز در کنار این تصور و باور، باور‌های دیگری هم شکل گرفته و همین باورهاست که تبدیل به یک دسته منازعات مذهبی و سیاسی شده... تعبیری که من از این سخن پیامبر که می‌گویند: «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» دارم این است که این ولایت ولایتی است که بعد ایجابی‌اش بر دوستی و محبت و یک نوع پذیرش قلبی است. ولایت علی ولایت بر قلب‌هاست... اولویت حکومت کردن نیست، محبت و پذیرش است. پذیرفتن مرجعیت و امامت این خاندان است.»
ایازی با استناد به گزاره «دانش دینی در نزد ایشان امری تردیدناپذیر بوده است» که گزاره درستی است، نتیجه می‌گیرد که مقصود و منظور فقط همین مرجعیت دینی بوده و اولویت حکومت کردن نیست! در حالی که بسیار ساده و به قول امام خمینی (ره) بدیهی خواهد بود که در یک جامعه اسلامی حق حکمرانی با مرجعیت دینی است؛ چه آنکه در حکومت اسلامی باید قوانین اسلامی پیاده شود و طبیعی است برای حاکمیت نیاز به کسی است که اشرافش بر مسائل اسلامی افزون بر سایرین باشد. از سویی اثبات وجود دانش دینی نزد ایشان، تأکید بر جانشینی در امر حکومت را نفی نمی‌کند.
اگر فضای نقد و بررسی بود و عقاید ضد ولایت به عنوان یک نظر طرح و پاسخ داده می‌شد، و گوینده ادعای شیعه بودن نداشت، می‌شد از باب تعامل بررسی آرای مختلف آن را پذیرفت؛ اما بیان اعتقادات ضد ولایت به عنوان نظرات یک شیعه و استاد حوزه و دانشگاه قابل پذیرش نیست؛ و البته این بار برخلاف روزنامه بهار کسی هم حواسش نیست!
