بزرگداشت شیخ اشراق با عنوان «سهرودی در متن آثارش» در مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه برگزار شد.
در این مراسم، غلامرضا اعوانی در سخنانی با موضوع بررسی رساله اشارات و تنبیهات سهروردی، تصریح کرد: سهروردی در این رساله طریقت را مطرح کرده است. بنابراین فهم فلاسفه و حکمای ما از قرآن فهم حکمی بوده است. غربیها این موضوع را کلام میدانند در حالی که اشتباه است. متکلم، ملتزم به وحی است. بنابراین کلام نوعی انحصارطلبی است یعنی حقیقت را در یک کتاب منحصر میکنند ولی حکمت اینگونه نیست. سهروردی در باب فهم حکمی قرآن اصولی را وضع کرده است. یکی اینکه هر انسانی نوری از حکمت دارد و واهبالعلم و بخل ندارد. یعنی حکمت را در نوری جهانی میکند. همچنین راسخ در علم است. علم بحثی و استدلالی، ضعیفترین درجه علم است. سهروردی میگوید علم ذوقی و کشفی تجربه دین است. علم دینی مبتنی بر حقالیقین است و اساس دین همان علم تحقیقی است. سهروردی این موضوع را وارد این جریان کرده است.
وی تأکید کرد: اگر مجموع آیاتی را که در رساله الواح عمادیه سهروردی آورده شده جمعآوری کنیم، مسلماً از آثار غزالی آیات بیشتری دارد. بنابراین فلاسفه ما در فلسفه حکمی قرآن گوی سبقت را از همگان ربودهاند. فهم حکمی قرآن مهمترین چیزی است که اکنون در عالم اسلام به آن نیاز داریم چراکه فهم کلامی دشمنیها را به وجود آورده است. بعضی با استناد به آیات قرآن برخی نظریات را رد میکنند که اساس عقلی ندارد مانند نظریه اشراقیان. یکی از بزرگترین ثروتهای معنوی ما فکم حکمی قرآن است که حکمای ما آن را کاملتر کردهاند. چنانچه ملاصدرا میگوید حکمت از بحث شروع میشود و تا آخر میرود. قرآن هم حافظ همه حکمتها و کتب الهی است.