سرویس اجتماعی جوان آنلاین؛ مهسا گربندی: داشتن سقف بالای سر مهم است و قدر آن را کسی میداند که خانه و سرپناهی ندارد و به ناچار وسایلش را به کوچه و خیابان برده است! آقای رستمی یکی از همین کسانی است که چند روزی میشود در یکی از خیابان‌های جنوب شرق تهران زندگی می‌کند. او وسایل خانه اش را در پیاده رو چیده و نمیداند چه آیند‌های در انتظار او و پسر ۱۵ ساله اش است؟
به رختخوابی که کنار وسایل هاست تکیه زده و وقتی میبیند که نزدیکش می‌شویم با نگرانی و دلهره می‌ایستد و نگاه مان می‌کند. می‌گویم: «نترسید! برای چند سوال آمده‌ایم، قرار نیست دردسری برایتان درست کنیم.» با نگرانی میگوید: «شهرداری اخطار داده که باید وسایلم را جمع کنم، اما جایی را ندارم که بروم؟ فکر کردم از طرف شهرداری آمده‌اید.»
همسرم از غصه ورشکستگی و زندان رفتن من دق کرد
از او راجع به سرگذشت زندگی اش سوال می‌پرسم که میگوید: «سال‌ها پیش برای خودم کسی بودم، کارگاه تولیدی لباس داشتم. همین پیراهن و شلواری که تنم است و برایم مانده برای تولیدی خودم بوده! اما روزگار ساز ناسازگاری با من داشت و به یک چشم به هم زدن ورشکست شدم. برای همین خیلی از چک‌هایی که در بازار داشتم برگشت خورد و به زندان افتادم.»
اشک در چشمانش حلقه می‌زند، بغضش را قورت می‌دهد و میگوید: «همسرم طاقت این وضعیت را نداشت و تا به زندان رفتم، دق کرد و عمرش را به شما داد! الان هم یک پسر ۱۵ ساله دارم که از خجالت اینکه گوشه خیابان کسی او را نبیند در خانه یکی از دوستانش زندگی می‌کند.»
می‌گویم: «چرا سر کار دیگری نرفتید و از اول شروع نکردید؟» آهی می‌کشد و میگوید: «قلبم را عمل کرده‌ام و نمی‌توانم کار‌های سنگینی انجام بدهم. البته اعتراف می‌کنم که با شوکی که به من وارد شده، هنوز نتوانسته‌ام خودم را جمع و جور کنم!»
از عرش به زیر فرش رسیدماین مرد ۵۸ ساله که دیگر بغضش می‌ترکد و اشکش سرازیر میشود، میگوید: «از وقتی زندان رفتم مسیر زندگیم تغییر کرد. همسرم را که از دست دادم، بدهی بالا آوردم و نگرانی از وضعیت پسرم هم داشت دیوانه‌ام می‌کرد! من از عرش به زیر فرش رسیدم؛ یک زمان صاحب کارگاهی بودم و وضعیتم خوب بود، حالا چند ماه است که نمی‌توانم برای پسرم غذای خوب یا یک میوه تهیه کنم! خانه‌ای هم ندارم که با او یکجا زندگی کنم و این مسائل برایم خیلی دردناک است.»
از او می‌پرسم که تا به حال از کسی نخواسته که کمکش کند یا به سازمان یا نهادی مراجعه نکرده است؟ میگوید: «اقوام و آشنایان که فقط برای زمانی پولداری کنارمان هستند. حالا که به این فلاکت رسیده‌ام کسی کمکم نمیکند. سراغ کمیته امداد هم رفته‌ام. اما گفته‌اند اگر مشخص شود که نیازمند هستم فقط ماهانه ۶۰ هزار تومان به حسابم واریز می‌کنند. الان هم نمی‌توانم جایی بروم و باید مراقب وسایلم در خیابان باشم.»
نحوه حمایت محرومین و نیازمندان توسط کمیته امدادحجتالله عبدالملکی، معاون اشتغال و خودکفایی کمیته امداد خمینی (ره) در رابطه با نحوه حمایت محرومین و نیازمندان در جامعه به خبرنگار
«جوان آنلاین» میگوید: «اساس کار کمیته امداد رسیدگی به نیازمندان و محرومان است. اما برای انجام دادن این کار اول باید نیازمند بودن شخص محرز شود؛ و همچنین هر کسی که درخواست کمک داشته باشد یا دیگران اون را به عنوان نیازمند به کمیته امداد معرفی کنند. حتما در لیست تحقیق قرار خواهد گرفت.»
عبدالملکی به نتایج تحقیق در مورد فرد نیازمند اشاره می‌کند و میگوید: «دسته اول می‌توانند کسانی باشند که مشخص شود نیازمند محسوب نمی‌شوند و یا آنقدر نیازمند نیستند که لازم باشد از آن‌ها حمایت شوند. دسته دوم این است که فرد نیازمند محسوب شود، اما نیازمندی آن به صورت موردی باشد. مثلا کسی که بیماری جدی دارد و کمک هزینه‌ای برای درمان آن فرد پرداخت میشود. یا کسانی که توان کار کردن دارند که برای آن‌ها تلاش میشود تا با اشتغال به کار برای گذراندن زندگی توانمند شوند و روی پای خود بایستند. اما دسته سوم کسانی هستند که نیازمند مستمر محسوب میشود که باید به صورت استمراری از آن‌ها حمایت کنیم؛ و خدمات در حوزه مسکن، سلامت، جهیزیه، لوازم زندگی و کمک معیشت ماهانه بر اساس قواعدی به آن‌ها پرداخت میشود.»
پروسه اداری و تحقیق برای حمایت از نیازمندان چقدر طول می‌کشد؟معاون اشتغال و خودکفایی کمیته امداد خمینی (ره) در پاسخ به این سوال که پروسه اداری و تحقیق برای حمایت از کسی که خودش را نیازمند اعلام می‌کند، چقدر طول می‌کشد، میگوید: «زمان مورد نیاز برای تصمیم گیری درباره حمایت از یک نیازمند متفاوت است. ممکن است یک استان مراجعه کننده زیاد داشته باشد، اما نیروی کمیته امداد در آنجا کم باشد. به طور حتم زمان بیشتری برای تحقیق و تصمیم کمک به آن شخص نیاز خواهد بود. اما مسئله مهم این است که هر موردی که به کمیته امداد معرفی شود در اسرع وقت به آن رسیدگی خواهد شد؛ و پروسه تصمیم‌گیری در مورد آن شخص در جریان می‌افتد.»
نیاز به همدلی بیشتری برای رفع مشکلات نیازمندان داریمهستند کسانی که به دلیل نداشتن پول کافی، خوراک و پوشاک مناسبی ندارند، اما وجود یک سرپناه باعث شده که تا حدودی از عهده سختی‌های زندگی برآمده و آن را تحمل کنند. متاسفانه باید گفت که نبود خانه باعث از بین رفتن بنیاد خانواده میشود و زندگی را بسیار دشوار می‌سازد.
از طرفی به دلیل شرایط نامناسب اقتصادی حاکم در کشور، فقر در حال افزایش است و در جامعه بر تعداد فقرا افزوده میشود. به گفته رئیس کمیته امداد خمینی (ره) به دلیل افزایش فقر در کشور به یار و یاوران بیشتری برای مددکاری و کمک به محرومان نیاز است؛ بنابراین امید است که با همدلی و همکاری بیشتر از سوی مسئولان و مردم و تلاش برای رفع مشکلات نیازمندان دیگر اشک پدری برای بی پولی جاری نشود و وسایل زندگی یک خانواده در کوچه یا خیابانی نباشد.
ازاینجور آدما توی جامعه زیاد هم نیست خیلی زیاد ه 
