در حالی که صنعت سریال‌سازی امریکا در ادامه سلسله‌موفقیت‌هایش در ساخت مضامین استراتژیک و جذب مخاطب جهانی تولید رومانوف‌ها را در نوبت پخش دارد، سریال‌سازی در ایران همچنان خنداندن و صرفاً سرگرم کردن مخاطب را هدف اصلی خود تعریف کرده است.
امریکایی‌ها در تازه‌ترین رویکردشان در سریال‌سازی سراغ خانواده سلطنتی «رومانوف‌ها» رفته‌اند. رومانوف‌ها آخرین خانواده سلطنتی روسیه تزاری بودند که توسط بلشویک‌های انقلابی سرنگون شدند. این سریال را باید نوعی ادای دین به سلطنت قلمداد کرد و البته تقبیح انقلابیگری.
رومانوف‌ها از سوی سایت آمازون ساخته شده است. خبر ساخت و تولید این سریال در حالی است که قطعاً مؤلفه‌های مورد نظر سازندگان و سرمایه‌گذاران پیدا و پنهانش در آن گنجانده شده است. با توجه به رویکرد سیاسی و فرهنگی سازندگان این سریال با درونمایه داستان‌هایی در مورد خانواده‌هایی در سراسر جهان که هر کدام خود را از نوادگان خاندان رومانوف، خاندان سلطنتی روسیه می‌دانند، این اثر احتمالاً به طرح مباحثی خواهد پرداخت که استراتژی و راهبرد کلان سیاستمداران ایالات متحده را در بر بگیرد.
تجربه تولید و پخش سریال‌هایی با سابقه نمایش چندین ساله در برخی کشور‌ها به جهت درآمدزایی مورد توجه کمپانی‌های فیلمسازی و اقتصادی دنیا قرار گرفته است. هر چند ممکن بود قبل‌تر و در یک نگاه کلی اصالت سرمایه و سود که جزو بنیان‌های تفکر لیبرالی است در مسیر تولید سریال‌های تلویزیونی و اینترنتی برجسته‌تر از وجوه دیگر دیده شود، اما امروزه سریال‌سازی در کنار فیلمسازی به کمک پیشبرد اهداف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... قدرت‌های بزرگ دنیا که می‌خواهند آن را به عنوان یک هژمون و ساختن تصویر یک ابرقدرت شکست‌ناپذیر و غیرقابل اضمحلال به اذهان مخاطبان جهانی آثار‌شان، القا کنند.
در روزگاری که تولید سریال‌های بلند و دنباله‌دار در دنیا به یک عرف معمول تبدیل شده این کار در کشور ما تقریباً یک سابقه ۲۵ ساله دارد که برخلاف این ربع قرن فعالیت هنوز نتوانسته حرکتی رو به جلو در حوزه محتوایی یا جذب مخاطب داخلی داشته باشد.
سریال‌های تلویزیونی دنباله‌دار تلاش دارند جای خود را در میان خانه‌های مردم باز کنند. این مهم چندان اهمیت پیدا کرده است که در برخی از کشور‌ها زیرمجموعه‌های اقتصادی و درآمدزایی حتی در جذب توریسم نیز ورود کرده‌اند. با توجه به تغییر ذائقه و سلیقه مخاطب که از سمت سینما در حال چرخش به سوی تلویزیون و سریال‌های جذاب شبکه‌های اینترنتی است، حتی می‌توان به این نتیجه قطعی رسید که گرایش مردم جهان به نسبت گذشته، کم‌کم از سمت و سوی سینما و تئاتر به سمت سریال در حال کشیده شدن است. امروزه بحث اقتصادی و درآمدزایی به عنوان یک وجه قابل اعتنا مورد توجه بسیاری از کشور‌های دنیا قرار گرفته است.
بر مبنای گزارشی که در رسانه‌های خارجی با رویکرد وضعیت سریال‌سازی در دنیا منتشر شد، آمده است: در سال گذشته میلادی بیش از ۵۰۰ سریال تلویزیونی از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای و سرویس‌های استریمینگ اینترنتی پخش شد که در این میان برخی بیش از دیگران به چشم آمدند. سال ۲۰۱۷ سال بسیار خوبی برای تلویزیون بود، اما سال ۲۰۱۸ می‌تواند از آن نیز بهتر باشد و خبر‌ها حاکی از آن است که همینطور خواهد بود.
حال در این روزگار که سینما و سریال‌سازی در حال رقابت با دیگر اقدامات و کار‌های درآمدزا و ثروت‌آفرین مثل شرکت‌های نفتی و صنعتی است، نقش تقریباً هیچ کشورمان با این همه داستان، سوژه، قهرمان و... حتی در سطح منطقه و کشور خودمان ضایعه‌ای جانسوز است. سینمای نمایش خانگی، سینما و تلویزیون ما بعد از گذشت ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی هنوز نتوانسته‌اند یک اثر باقابلیت ارائه جهانی که بتواند اهداف، آرمان‌ها، استراتژی و راهبرد مردمی‌ترین انقلاب جهان را بدون حقنه کردن بر مخاطب، منعکس کند، تولید کنند. این یک گسست استراتژیک و رنج مضاعف است که برخلاف همه مدعا‌ها و ادا و اطوار‌های شبه‌روشنفکری در تولید یک اثر در تراز انقلاب اسلامی و با قابلیت نمایش در شبکه‌های تلویزیونی و اینترنتی حرفی برای گفتن نداریم.
خنداندن هم لازم است و این بمعنی این نیست که اگر این است دنبال آن نرفت! این هست خب باید هم باشد باید رفت سراغ آنی که نیست! 
