جوان آنلاین: عباس عبدی در روزنامه سازندگی مورخ ۱۳۹۷/۵/۶ در یادداشتی با عنوان «بهتر است کنار رویم» به نقد و بررسی منطق خطابه‌های تند رئیس جمهور و سردار سلیمانی خطاب به ترامپ پرداخته و نوشته است: «گمان نمی‌کنم که نه آقای روحانی و نه آقای سردار سلیمانی علاقه‌ای به افزایش تنش و درگیری در منطقه داشته باشند... اتفاقا از همین زاویه و دیدگاه، سخنان تند را موثر می‌دانند، زیرا گمان می‌کنند تنها راه مقابله با تهدیدات ترامپ و پمپئو همین نحو سخن گفتن است. اگر آنان تهدید و تحقیر می‌کنند، ما نیز باید چنین کنیم تا طرف گمان نبرد که جا زده‌ایم. این منطق جدی است، ولی به نظر من یک قاعده کلی و همیشگی نیست. بلکه باید بر حسب هر مورد درستی آن را جداگانه تحلیل و ارزیابی کرد، هر چند در بسیاری از موارد این حرف به ویژه در حوزه قدرت درست است.»
عبدی در ادامه، اما باب نقد را گشوده و می‌گوید: «شاید پاسخ‌های تند و مقابله جویانه در برابر امثال ترامپ در موارد ضروری باشد، ولی معتقدم که در شرایط کنونی مفید نیست، چرا؟ پاسخ به این پرسش مرتبط با برداشت کلی ما از شرایط موجود است. در زمان اوباما، ایران مسئله او بود، لذا سعی کرد که یک جبهه متحد جهانی را علیه ایران تشکیل دهد و موفق هم شد و سرانجم به توافق برجام رسید... در مقابل ایران به ماهو ایران مسئله ترامپ نیست... مساله اصلی ترامپ اروپا، چین، مکزیک، کانادا و همه جهان است... او در تقابل با جهان است و ایران مستمسک او در این تقابل است. او می‌خواهد برجام را زمین بزند نه به این دلیل که ایران را زمین بزند، که برای این کار راه بهتری داشت و آن بازی درآوردن از طریق راهکار‌های برجام بود. او می‌خواهد بگوید که اصولا قدرت مطلق جهان است... استفاده از این نوع ادبیات (خطابه‌های سردار سلیمانی و رئیس جمهور)، بازی کردن در زمین ترامپ است... در چنین شرایطی عقل سلیم حکم می‌کند که ما کاری نکنیم که سیبل آمریکا قرار بگیریم اتفاقا باید تا حد ممکن کنار رویم و جهان را در برابر او قرار دهیم... تا امواج ترامپ مواجه با کسانی شود که باید در تیررس واقعی او باشند.»
آنچه که آقای عبدی در یادداشت فوق بیان داشتند حاوی چند نکته است که در ادامه به صورت مختصر بدان‌ها اشاره می‌گردد:
۱) این یادداشت شاید از محدود اعترافات اصلاح‌طلبان به ویژه جریان سازندگی به دشمنی آمریکا با ایران و جهان باشد. در این یادداشت آقای عبدی به عنوان مقاله نویسی که جایگاه آن برای سازندگی به اندازه‌ایست که ستونی ثابت در شنبه‌ها به ایشان اختصاص داده، خط بطلانی بر همه نظریات پیشین اصلاحات با عناوینی همچون «توهم توطئه» کشیده است! آقای عبدی به صراحت اعلام کرده است که چه اوباما و چه ترامپ، حال هر کدام به هدفی و به شیوه‌ای، به دنبال زمین زدن ایران بوده‌اند.
۲) نکته‌ی دیگری در این یادداشت، پاسخِ کسانی است که دشمنی ایران و آمریکا را بر سر «شعار مرگ بر آمریکا» و «تسخیر لانه جاسوسی» دانسته و معتقدند ریشه مشکلات با آمریکا در نحوه رفتار کنشگران انقلابی و شعار‌های آنان است. جناب عبدی به درستی نوشته‌اند دشمنی آمریکا نه تنها با ایران بلکه با کل جهان آن هم با بهانه‌های قلدرمآبانه و بر سر منافع استعماری و استثماری است که در ایران توسط اسلام محدود گشته است. آمریکا می‌خواهد ظالم باشد و همه مظلوم و این موجب گشته با هر کشوری که سد راه قلدریش است دشمنی کند. الحمدالله که ترامپ توانست این را به خوبی برای اصلاح طلبان اثبات کند.
۳) در این یادداشت آقای عبدی بر خلاف سایر همفکرانشان که به دموکرات‌های آمریکایی با عینک خوش بینانه می‌نگرند، اوباما را نیز در مسیر دشمنی با ایران حتی فراتر از ترامپ تصویر می‌کند. آنچه که از مقاله پیداست جناب عبدی نیز معتقدند اوباما با پنبه به دنبال ایجاد اجماعی بین المللی و بریدن سر ایران بود!
۴) بر اساس آنچه که جناب عبدی نوشته‌اند برجام نه خورشید تابان بلکه تیغ پنهانی بود که اوباما به بهانه حل مسئله هسته‌ای اما به هدف زمین زدن ایران از طریق اجماع بین المللی دنبال کرد. قابل توجه آن است که جناب عبدی برجام را مستعد آن می‌دانند که ترامپ به وسیله آن برای ایران دردسر آفرینی‌هایی فراتر و مشکل‌تر از تهدید و تحریم و ارعاب رقم زند!
۵) اما تناقضی آشکار نیز در مقاله مورد بحث نهفته است! جناب عبدی نخست سخنرانی‌های تند خطاب به ترامپ را منطقی می‌دانند و نبود آن‌ها را تفسیر به ترس و عقب نشینی ایران می‌کنند. اما در ادامه مقاله ضمن اشاره به مستمسک بودن ایران برای رسیدن آمریکا به اهداف قلدرمآبانه از مسئولان امر می‌خواهد خود را کنار کشیده و از امواج ترامپ دور نگه دارند!
سوال اینجاست با توضیحاتی که جناب عبدی فرمودند آمریکا چه با هدف ایران و چه با هدف رسیدن به قلدرمآبی به دنبال نابودی ایران است. حال چه کنیم؟ با مقابله به مثل اعلام کنیم نترسیده‌ایم و ایستاده‌ایم یا با کنار کشیدن از میدان، پیام ترس را مخابره کنیم و آمریکا را در رسیدن به اهداف قلدرمآبانه و نابودی ایران همراهی کنیم؟!
با این حساب احتمالا خود ایشان هم در دوراهی مانده‌اند که این تو به میری از آن تو به میری‌ها هست یا نیست؟! اما جناب عبدی خاطرتان جمع، ایران نه مستمسک آمریکا بلکه هدف آمریکاست و بر خلاف آنچه که در یادداشت شما آمده است، اقدامات آمریکا نشانی از مستمسک بودن ایران ندارد. آمریکایی‌ها ثابت کرده‌اند با صرف هزینه‌های گزاف و افزودن بر نیروهای ضد ایرانی در کابینه برای به زانو در آوردن ایران کمر بسته‌اند! و این را نه تنها در لفاظی بلکه در عمل نیز با پشتیبانی از گروهک‌های تروریستی همچون منافقین و همراهی با عربستان و دوشیدن سعودی‌ها نشان داده است. پس با خیال راحت شما هم دست به قلم یا توئیت شوید و در مسابقه تو دهنی زدن به آمریکا شرکت کنید.
خلاصه کلام اقای عبدی استفاده از عقلانیت بجای شعار و احساست که متاسفانه در حال حاضر عقلانیت در کشور ما به فراموشی سپرده شده و کشور براساس چو فردا شود فکر فردا کنیم اداره می شود.یا بعبارت عامیانه ان امروز را یه شب برسانیم فردا هم خدا کریم هست اداره می شود مانند هزاران سال پیش 
