جام‌جهانی روسیه، بدون شک یکی از عجب‌ترین جام‌های جهانی بود. جامی بی‌ستاره! جامی که برترین ستاره‌های فوتبال جهان در آن کم فروغ ظاهر شدند و در لیست بدترین‌های جام قرار گرفتند. تیم‌های مطرح نتوانستند خودی نشان دهند یا همان ابتدا کنار رفتند یا آنکه به بدترین شکل ممکن به تیم‌هایی باختند که انتظار نمی‌رفت حتی از مرحله گروهی نیز صعود کنند. تیم‌هایی که با خلق شگفتی یک بار دیگر نشان دادند نتیجه فوتبال را نه ستاره‌ها که تلاش و یکپارچگی است که رقم می‌زند. تیم‌هایی که ثابت کردند خواستن توانستن است و قهرمان جهان بودن نمی‌تواند مانعی باشد بر سر راهشان.
حذف زودهنگام ستاره‌ها و قدرت‌های اصلی جام اگرچه باعث کم شدن جذابیت بزرگ‌ترین تورنمنت فوتبالی دنیا شد، اما پیام‌های جالب توجهی در خود داشت که مهم‌ترین آن به ستاره‌های میلیون دلاری برمی‌گشت که تصور می‌شد ستاره‌های درخشان جام جهانی باشند، اما هرگز نتوانستند بازی قابل قبول از خود به نمایش بگذارند. از مسی، خاویر ماسکرانو و آنخل دی ماریا آرژانتین گرفته تا جرارد پیکه و دخه آ. اسپانیا، لواندوفسکی لهستان، سانچزکلمبیا، محمد صلاح مصر، نیمار برزیل و اوزیل، نویر، توماس مولر، ژروم بواتنگ و یوشوا کیمیچ آلمان. ستارگانی که در تیم‌های باشگاهی خود بهترین بودند، اما در جام ۲۰۱۸ نشانی از بهترین بودن نداشتند و شاید همین کم فروغ بودن آن‌ها بود که باعث ناکامی تیم‌هایشان شد. ناکامی تیم‌هایی که تصور می‌شد یک پای فینال باشند یا حداقل تا نیمه‌نهایی بالا بیایند، اما برخلاف انتظار همگان و در کمال تعجب، از رقابت باز ماندند تا تیم‌هایی که کمتر کسی روی موفقیت آن‌ها حساب می‌کرد، راهی موفقیت‌آمیز را در روسیه بپیمایند. تیم‌هایی، چون بلژیک و کرواسی که بدون شک جزو بهترین‌های جام بودند که توانستند قاعده بزرگ‌ترین تورنمنت فوتبالی دنیا را با برنامه، تلاش و یکپارچگی و همدلی خود تغییر دهند. آن هم برابر تیم‌های پرستاره‌ای که وزنه‌ای سنگین برای جام بودند اما... نبودند!
اتفاقات جالب جام جهانی روسیه نشان داد که دیگر نمی‌توان تنها روی ستاره‌ها سرمایه‌گذاری کرد. نگاهی که تیم‌های بسیاری را متضرر کرد. درست مثل اتفاقی که در بازی با ایران برای پرتغالی‌ها رخ داد که با خارج کردن رونالدو از جریان بازی، حرفی برای گفتن نداشت. مسئله‌ای که البته در دیگر بازی‌های جام نیز مشاهده شد و نشان داد زمان آن رسیده که نگاه‌ها به این صنعت تغییر کند. حداقل در چنین تورنمنت‌های بزرگ و حائز اهمیتی که این خودبزرگ‌بینی‌ها باعث نشود تا جامی بی‌ستاره شاهد باشیم. جامی که برترین‌های آن یکی پس از دیگری به راحتی از گردونه کنار رفتند تا جام جهانی روسیه به جام شگفتی‌ها معروف شود. شگفتی‌ساز‌هایی که می‌توانند برگ تازه‌ای در فوتبال دنیا باشند و شاید حتی زمینه‌ساز ظهور ستاره‌هایی جدید.
