آقای اقبال شاکری، عضو سابق شورای شهر تهران و کارشناس امور شهری درباره مشکلاتی که باعث شده تا مدیریت جدید شهری از پس وظایف خود برنیاید به روزنامه «صبح نو» میگوید: «به نظرم علت اصلی کمکاریهای تیم جدید مدیریت شهری، تغییر و تحول مستمری است که رخ داده و باعث شده وقت زیادی از شورا و شهرداری گرفته شود و از دست برود.»
او معتقد است: «به نظرم باید جلوی این روند گرفته شود تا ادامه نیابد چراکه این اتفاق هم به ضرر مدیریت شهری است و هم به ضرر شهروندان. این هم ناشی از فشارهای حاشیهای بر شورا میدانم و باید شورا سعی کند خودش را از این فشارها جدا کند. منظورم این است که شورا نباید اجازه دهد از بیرون از شورا برای آنها تصمیم گرفته شود.»
دوران کوتاه مدیریت
شاکری اضافه میکند: «این موضوعات باعث شده که یکسال و چند ماه از دوران مدیریت جدید از دست برود، مگر دوره مدیریت چقدر از که این زمان را هم از دست بدیم و کاری نکنیم، تغییر مکرر مدیران هم بیثباتی دیگری را به وجود میآورد. نکته مهم دیگر توجه نشدن به کار کارشناسی است. یعنی وقتی اعضای شورا درگیر حواشی سیاسی و انتخاباتی شوند که این اقدام باعث میشود تا از کار کارشناسی، فنی و حرفهای دور شوند.»
او معتقد است: «همین اتفاق باعث خواهد شد تا نیازهای مردم مسکوت بماند و صرفاً به موضوعاتی که مورد توجه رسانهها و اخبار است بپردازیم، به نظرم این دو مورد آفتهایی هستند که باید به آنها رسیدگی شود.»
کنکاشهای بیثمر
عضو سابق شورای شهر تهران با بیان اینکه بیشتر امور شورا به کنکاش در امور گذشته میگذرد، اضافه میکند: «توصیه من به اعضای شورا این است که به جای اینکه به دنبال کندوکاو در موضوعات گذشته باشند بهتر بگویند خودشان چه کردهاند و برای آینده چه برنامهای دارند در آخر دوره، مردم خواهند پرسید که شما چه کردهاید.»
او میگوید: «حالا گذشتگان هرچه بوده یا نبودهاند فرصت در حال از دست رفتن است، باید دید این تیم جدید شهری از زمان آمدنشان چند ایستگاه مترو راه انداخته است، چند تاکسی فرسوده را تعویض کرده و چند واگن مترو را به ناوگان ریلی شهری افزوده است، هر چقدر شهرداری و شورای شهر وقتشان را برای کندوکاو گذشته بگذارند زمان خدمتگزاری خودشان را از دست میدهند.» شاکری تأکید میکند: «ما نمیگوییم که کندوکاو صورت نگیرد بهتر است آن را به دست یک تیم حرفهای و بازرسیها بسپارند. این اقدامات هیچگاه به درد مردم نخواهد خورد.»
نگاه سیاسی به جای نگاه کارشناسی
آقای پرویز سروری، دیگرعضو سابق شورای شهر تهران و کارشناس امور شهری نیز درباره ناتوانی تیم جدید مدیریت شهری در شهرداری و شورای شهر به روزنامه «صبحنو» میگوید: «مشکل اساسی در نگاه سیاسی به شهر است، یعنی وقتی یک لیست از شرکت سهام یا احزاب بیرون میآید و آدمهای سیاسی با نگاه سیاسی پا به شورا میگذارند، نتیجهاش این است که شهر را دائماً در حاشیه اداره میکنند.»
او ادامه میدهد: «به تازگی یکی از اعضای شورای شهر گفته که «ما دوباره میخواهیم پروندههای املاک نجومی را مورد بررسی قرار دهیم» این یعنی اینکه به دنبال فضاسازیهای کاذب و حاشیهای هستند که مردم از متن ماجرا و ناکارآمدی و نداشتن کارنامه آنها توجه نکنند. بالاخره یک موضوع چندبار قرار است بحث شود، چند بار قوه قضاییه و شورا باید این موضوع را بررسی و اعلام نظر کنند و هر 3-2 ماه یکبار پرونده کلید بخورد.»
کارنامه کاریای وجود ندارد
سروری معتقد است: «اینها نشان میدهد که شورای کارنامه قابل ارائهای ندارد و به همین دلیل با طرح پروندههای غیراولویتدار و حاشیهای و موضوعاتی که مورد بررسی قرار گرفته و بسته هم شده دائماً تلاش میکنند که ذهن مردم را از سؤال اصلی که کارنامه شورای پنجم در یکسال چیست، منحرف کنند.»
این عضو سابق شورای شهر تهران اضافه میکند: «هیچ یک از اعضای شورای شهر حاضر به پاسخ دادن به این سؤال نیستند و همه آنها وقتی نهایتاً میخواهند کارنامهشان را ارائه کنند، بیبرنامگی و نداشتن کارنامه و ناکارآمدی خود را به مدیریت قبلی حواله می کنند و یعنی دقیقاً همان مدلی که دولت یازدهم و دوازدهم در ارتباط با ارائه کارنامه خودش عنوان میکند. یعنی هرجا به مشکلی میخورد دولت قبلی را پیش میکشند.»
ترفند نخنما
او میگوید: «یادشان رفته که 6 سال گذشته و نمیپذیرند که این حرفها را بزنید، الان هم از اعضای شورای شهر به مردم توقع دارند که بعد از برنامه بسیار درخشانی در سه دوره قبلی وجود داشت آن روند ادامه یابد یا دلایلی که برای ناکارآمدی و ارائه نشدن خدمت به مردم وجود دارد پاسخ داده شود، اما شورا سعی میکند با دادن آدرس غلط مطالبهگری مردم را به سمت حواشی منحرف کنند. این ترفند هم دیگر رنگوبویی ندارد و نخنما شده و مردم امروز میبینند که شهر تهران از نشاط افتاده و صدای به نفسنفس افتادن شهر را میشنوند.»
مطالبهگری رسانهها و بازی خوردن
این عضو سابق شورای شهر تهران درباره اینکه در شرایط موجود چه باید کرد، میگوید: «به نظرم رسانهها باید مطالبهگری کنند، البته گاهی اوقات میبینم که رسانهها در بازی شوراییها قرار میگیرند و به حاشیه میروند. یعنی شرایطی که آنها میپذیرند که افکار عمومی را به سمت موضوعات غیراولویتدار ببرند. به نظرم نباید رسانهها این بازی را بخورند و دائماً باید حقوق مردم را از نمایندگان آنها مطالبه کنند.»
او اضافه میکند: «به اعضای شورای شهر هم این توصیه را دارم که دست از این مدل ناکارآمد و تعدیکننده حقوق مردم بردارند و امروز به اولویتهای مردم تهران بپردازند، در مدیریت شهری هم باید از نگاه سیاسی به نگاه کارشناسی تغییر کند. البته در اینجا هم باید گفت که مدیریت جدید شهرداری نسبت به گذشته تا الان کمحاشیهتر بوده است، به نظرم این یک نقطه مثبتی است در صورتی که وارد حواشی نشود.»
سروری ادامه میدهد: «اگر بتوانند اینها با نگاه مدیریت و کارشناسی به شهر نگاه کنند، فکر میکنم خیلی از موضوعات تغییر میکند، رسانهها نقش مؤثری در تحمیل این روش به اعضای شورای شهر دارند که به جای فرافکنیهای سیاسی روی اولویتهای کارشناسی تمرکز کنند.»
نبود اعتبار و تجربه
آقای ابوالفضل قناعتی هم که در دوره سوم و چهارم عضو شورای شهر تهران بوده است نیز درباره چرایی مسکوت ماندن امور شهری در شهرداری و شورای تهران به روزنامه «صبح نو» میگوید: «اولین موضوع این است که تیم جدید به موضوعات شهر و تعاملاتی که مدیران قبل با مدیران اقتصادی و فعالان اجتماعی و فرهنگی شهر داشتند را ندارند، یعنی شاید شهردار قبلی 50 تا پیمانکار داشت که به صورت اعتباری یا حسنسابقه همکاری یکسری کارها را جلو میبردند و بعدها پولش را میگرفتند و این اعتماد هم از طرف پیمانکاران به مدیریت شهری بود.» او ادامه میدهد: «خیلی از جاها این اتفاق میافتاد و در دولت هم این اتفاق افتاده است. چون همه فعالیتها امروز به صورت نقدی نیست و خیلی از اقدامات با همین روش در حال انجام است، یکی اینکه این تیم این تجربه را ندارند و این ارتباط را نتوانستهاند برقرار کنند و هم طرفهای مقابل به سیستم جدید اعتماد ندارند. موضوع دوم توجیه نشدن مدیران جدید درباره فعالیتهایی است که در شهر در حال انجام است، این موضوع هم در بدتر شدن فرایند زمانی کار مؤثر بوده و باعث شده همه چیز خیلی آهسته پیش برود.» قناعتی اضافه میکند: «تیم جدید مدیریت شهری به نظرم یکسری محدودیتهای درآمدی شهری را برای شهر ایجاد کردهاند، روزهای اول میگفتند که ما با ساخت و ساز این شکلی مخالف هستیم یا تراکم نمیدهیم و وارد درآمدهای این شکلی نمیشویم؛ اما حالا خودشان به این نتیجه رسیدهاند که نمیتوانند تراکم به مردم
ندهند.»
راه رفتهای که نرفتند ولی به آن رسیدند
او میگوید: «آقای نجفی و آقای حجت که در شهرسازی بودند تا چند ماه جلوی
ساختوسازها را گرفتند و بعد دیدند که بزرگترین درآمد عوارض تعریف شده در طرح تفصیلی است، اینها همین عوارض را هم گفتند که دریافت نشود. زمانیکه پول و اعتبار شهری را که هنوز نتوانستند بدست بیاورند که بتوانند با پیمانکاران تعامل داشته باشند، تجربه و تخصص هم ندارند که با توجه به آن کارها را پیش ببرند و از طرفی خودشان هم درآمد شهری شهرداری را گرفتند.» این عضو سابق دوره سوم و چهارم عضو شورای شهر تهران تأکید کرد: «البته شهرداری با این موضوع که جلوی ساخت و سازها را در شهر تهران گرفته است مانور زیادی داد و حالا به این نتیجه رسیدهاند که این شهر زنده است و برای جذب 17 هزار میلیارد تومان پول باید به سمت این اقدام حرکت کنند.»
او اضافه میکند: «از طرفی موضوعی وجود دارد که دوسالی ادامه داشت که یکسال آن هم به ما خورد این است، دولت لایحهای را به مجلس برد که براساس آن عوارض ارزش افزوده که حدود چهارمیلیارد تومان بود و به شهر تزریق میشد، 1400 میلیارد تومانش را که از جیب شهر تهران کسب میشد و باید در همین شهر هم هزینه میشد، دولت از شهرداری کم و به استانهای دیگر اختصاص داد.»
نگاهی خوش بینانه و بدبینانه
قناعتی میگوید: «همه این عوامل که گفته شد باعث شد پروژههای شهر تهران با کمبود نقدینگی مواجه شود و به تعطیلی برسد. البته این موضوعات در خوشبینانهترین حالت مطرح شد، در بدبینانهترین حالت هم ممکن است کسانی باشند که برای خدمت به شهرداری نیامده باشند .» این نماینده سابق مردم تهران در شورای شهر در ارتباط با اینکه چه راهحلی میتواند برای بهبود شرایط اتخاذ کرد، اینگونه پاسخ میدهد: «حسنی که دراین دوره وجود دارد این است که با دولت حاکم در یک جریان فکری هستند، شهردار زمان قبل در را به جلسه دولت راه نمیدادند اما شهردار الان به جلسه میرود و به او صندلی هم میدهند، این تعامل کمک میکند یکسری از پولهایی را که دولت باید به شهر بدهد را بگیرد، هیچ شهرداری با دولت ارتباط ندارد و باید از این فرصت استفاده کند.»
سهمهایی که دولت نداد
او میگوید: «50درصد هزینه ساخت مترو را باید دولت بدهد اما تا امروز نداده و شهردار باید این را بگیرد، 5/82درصد از هزینه خرید اتوبوسرانی را دولت باید بدهد، یک سوم هزینههای سفر مترو و اتوبوس را دولت باید بدهد یعنی اگر بلیت 3هزار تومان است سهم دولت، شهرداری و مردم هر کدام هزار تومان میشود که دولت ریالی در این باره پرداخت نکرده است.»
او معتقد است: «شهرداری و دولت باید تلاش کنند وامهایی را در قالب داخلی و خارجی برای ادامه پروژهها بگیرند مانند وامی که در دوره قبل قرار بود به صورت فاینانس از چین گرفته شود که چون دولت تضامین لازم آن را نداد، ماند. زمانیکه دستشان پر باشد میتوانند کار انجام دهند امیدوارم که در آینده شاهد از سرگیری امور شهری باشیم.»
شهر تهران با نزدیک 10 میلیون نفر جمعیت و رشد روزافزون بافت و مهاجرت بیرویه به آن، هر روز در حال فرسوده شدن است و اگر قرار باشد مدیران شهری جدید به جای رسیدگی به مشکلات، به دعواهای سیاسی بپردازند با اوضاع موجود باید در آینده منتظر اتفاقاتی باشیم که به نفع این شهر و مردمانش نیست.