چند روز پیش، همزمان با سیاست جدید ضدمهاجرتی رئیس‌جمهور امریکا مبنی بر جدا کردن کودکان از والدین پناهجوی خود و نگهداری آن‌ها در قفس‌های فلزی، وزیر امور خارجه امریکا هم تصمیم خروج این کشور را از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد اعلام کرد. اقدامات ضد حقوق بشری امریکا، محدود به این‌ها نیست. ایالات متحده در حالی خود را حامی حقوق بشر جا می‌زند که به بسیاری از معاهدات حقوق بشری نپیوسته است. طبق اتفاق نظر حقوقدان‌ها، معاهدات حقوق بشری شرط‌بردار یا تفسیربردار نیستند، امریکا ده‌ها «حق شرط» برای پیوستنش به معدود معاهدات حقوق بشری وضع کرده است. نقض cogens Jus یا همان قواعد آمره بین‌المللی هم به کرات در کارنامه حقوق بشری - حقوق بشردوستانه‌ای امریکا قابل مشاهده است. هفته «حقوق بشر امریکایی» فرصت مختصری است برای بازیادآوری کارنامه سیاه و مشعشع امریکا در رابطه با حقوق بشر.
کشتار، نقض صلح بین‌المللی و جنگ
امریکا از بدو استقلال تا به امروز علاوه برسرکوب بومیان این کشور، مردمان خود را هم سرکوب کرده است و به این هم بسنده نکرده، حتی در قاره‌های دیگر هم به نقض حقوق بشر، حقوق بشردوستانه و قتل عام ملت‌ها مبادرت ورزیده است. تنها در جنایت‌های «جنگ دوم جهانی» امریکا با حضور و مداخله، مرگ ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر را رقم زد. بخشی از دیگر جنایات امریکا در نقاط مختلف جهان را در ادامه می‌خوانید:
کشتار بیسکاری
کشتار بیسکاری که نیرو‌های لشکر ۴۵ پیاده نیروی زمینی ارتش امریکا، ۷۵ اسیر جنگی ایتالیایی را قتل عام کردند.
حمله به سکو‌های نفتی ایران
حمله به سکو‌های نفتی ایران که در این درگیری ۴۵ نفر از خدمه ناوچه سهند و ۱۱ نفر از سرنشینان قایق‌های توپدار جوشن به شهادت رسیدند، همچنین ۲۲ نفر از خدمه سهند به شدت مجروح شدند.
اشغال افغانستان
تجاوز و اشغال «افغانستان» که در این سال‌ها صد‌ها هزار شهروند افغان توسط نیرو‌های وابسته به ناتو و در راستای مبارزه با تروریسم قتل عام شدند.
مداخله در جنگ دو کره
اعزام نیرو‌های امریکایی درچارچوب نیرو‌های سازمان ملل متحد به منظور دفاع از بخش جنوبی شبه جزیره کره در مقابل نیرو‌های کمونیست کره شمالی و چین. دراین جنگ بیش از ۳۶ هزار سرباز امریکایی کشته شدند.
قتل‌عام ویتنام
در جنگ ویتنام، امریکایی‌های متجاوز ۵ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر را قتل عام کردند که ۵ میلیون و ۱۰۰ هزار کشته از مردم ویتنام بودند.
هیروشیما و ناکازاکی
فاجعه «هیروشیما» و «ناکازاکی» جنایتی که به مرگ آنی ۲۲۰ هزار نفر منجر شد و صد‌ها هزار نفر دیگر نیز طی سال‌های پس از آن بر اثر تأثیرات ناشی از آن فاجعه دچار بیماری‌های حاد شدند.
حمله به عراق
عملیات «طوفان صحرا» که با حمله به عراق و با هدف آزادسازی کویت آغاز شد.
درتجاوز و اشغال عراق بیش از یک میلیون نفر در این جنگ مستقیماً به دلیل جنگ کشته شدند.
کشتار داخائو
کشتار داخائو که نیرو‌های امریکایی تمام آلمانی‌های عضو وافن اس اس را که در «داخائو» درسال ۱۹۴۵ به اسارت گرفته بودند در دم تیرباران کردند.
اشغال پاناما
اشغال «پاناما» که نیرو‌های امریکایی در زمان بوش پدر درسال ۱۹۸۹ میلادی به بهانه دست داشتن رئیس‌جمهور پاناما در قاچاق مواد مخدر به این کشور حمله کردند.
نسل اول
۹۰ درصد تعرض جنسی
مطابق کنوانسیون‌های حقوق بشری، هیچ‌کس نباید در معرض رفتاری اهانت‌آمیز یا وحشیانه قرار گیرد.
ماده‌دهم «میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی» اظهار می‌دارد «باید با تمامی افرادی که آزادی آنان سلب می‌شود، با انسانیت و احترام، که امری ذاتی و حقیقت سرشتی انسان است، رفتار گردد.» این موضوع به‌طور صریح در «اعلامیه جهانی حقوق بشر» نیز ذکر شده است.
در ماده پنجم اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده است: «هیچ‌کس را نباید مورد ظلم و شکنجه و رفتار یا کیفری تحقیرآمیز، موهن یا خلـاف انسانیت و شأن بشر قرار داد.»
بر اساس آمار‌های جهانی، شمار زندانیان در امریکا بیشتر از هر کشور دیگری است. ایالات متحده تنها کمتر از ۵ درصد از جمعیت جهان را داراست و بیش از یک‌چهارم کل زندانیان جهان را در زندان‌های خود جای داده و هر ساله هم نگرانی‌ها درباره وضعیت بهداشتی زندان‌ها و میزان تجاوز در زندان‌های این کشور رو به افزایش است. تحقیر‌های مکرر جنسی، شکنجه‌های مداوم، اعتیاد اجباری و توهین به مقدسات از جمله موضوعاتی است که در مصاحبه با برخی زندانیان مشخص شده است.
شکنجه مداوم و اجبار زندانیان به انجام امور سخت مانند بیگاری، یکی از راه‌های تنبیه زندانیان در امریکاست. اموری که به جای آرام کردن روح سرکش و متشنج مجرمان، بیشتر باعث تشدید رفتار‌های خشن و خشونت‌طلبی آن‌ها می‌شود و بعد آزادی از زندان، به فکر تلافی حقارت‌های داخل زندان می‌افتند.
تجاوز جنسی یکی از بزرگ‌ترین مشکلات حال حاضر زندان‌های امریکاست و مطابق آمار حدود ۹۰ درصد زندانبانان امریکایی دارای پرونده‌های سوءاستفاده‌های جنسی از زندانیان هستند.
این آمار در ندامتگاه‌ها و دارالتأدیب‌ها که محل نگهداری نوجوان‌هاست، فراتر نیز می‌رود. بیشتر زندانیان در سال اول حضورشان در زندان، حداقل یک‌بار در معرض تجاوز یا سوءاستفاده جنسی قرار می‌گیرند و دچار آسیب‌ها و بیماری‌های روانی می‌شوند که به‌منظور رهایی از این مشکلات، به موادمخدر روی می‌آورند و تعدادی نیز که تاب و تحمل این شرایط را ندارند، به خودکشی دست می‌زنند.
در زندان‌های ایالات متحده، شاهد تبعیض نژادی روزافزون علیه اقلیت‌های دینی و رنگین‌پوستان، به‌ویژه مسلمانان و سیاهپوستان هستیم. در دوره‌ای که همه جهان از پایان تبعیض نژادی و برتری نداشتن سفید‌ها بر سیاهان سخن می‌گویند، در امریکا از هر ۹ سیاهپوست که در سنین ۲۰ تا ۳۴ سالگی به سر می‌برند، یک نفر زندگی خود را در زندان سپری می‌کند. رفتار زندانبانان نسبت به رنگین‌پوستان نیز نامناسب گزارش شده است.
نسل دوم
جرم: مهاجرت!
مطابق ماده ۱۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر «هرکس حق دارد در داخل هر کشوری آزادانه عبور و مرور و محل اقامت خود را انتخاب نماید.» همچنین بر اساس ماده ۱۳ همین اعلامیه «هرکس حق دارد در برابر تعقیب، شکنجه و آزار، پناهگاهی جست‌وجو و در کشور‌های دیگر پناه اختیار کند.» در ادامه، ماده ششم از میثاق بین‌المللی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور‌های عضو را موظف می‌کند اقدامات ویژه و بدون تبعیض مانند نسب یا وضعیت‌های دیگر در حمایت و مساعدت نسبت به تمام کودکان و افراد جوان به عمل آورند و انجام اقدامات در جهت توسعه و رشد سلامت کودکان و پایین آوردن میزان مرگ و میر آن‌ها را از جمله موضوعاتی می‌داند که باید دولت‌های عضو برای دستیابی و تحقق کامل حقوق افراد اعمال کند. همچنین ماده ۲ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، دولت‌های طرف این‌میثاق را متعهد ساخته است حقوق شناخته‌شده در این‌میثاق را درباره‌تمامی افرادمقیم در قلمرو تابع‌حاکمیتشان بدون‌هیچ‌گونه‌تمایزی از قبیل: نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقیده سیاسی یا عقیده دیگر، اصل و منشأ ملی یا اجتماعی، ثروت، نسب یا سایر وضعیت‌ها محترم شمرده و تضمین کنند. یکی از سیاست‌های ضد مهاجرتی امریکا، قانون منع مهاجرت اتباع شش کشور از جمله ایران به امریکا بود که چندی پیش اجرایی شد. این در حالی است که گزارش‌های جهانی حکایت از حبس ۶ هزار و ۶۰۰ کودک در زندان‌های امریکا دارد، دست‌کم ۵۷ هزارنفر تنها به دلیل مهاجر بودن در زندان‌های امریکا به سر می‌برند بدون اینکه جرمی مرتکب شده باشند. اکنون بار دیگر ترامپ دستوری داده که تضادی بزرگ را در سیستم قضایی و امنیتی امریکا آشکار می‌کند. تصاویر تازه‌ای که نشان می‌دهد دولت امریکا مهاجران بازداشت‌شده در مرز‌های این کشور را در قفس‌های بزرگ نگهداری می‌کند. طبق گزارش آسوشیتدپرس در مراکز نگهداری کودکان مهاجر، این افراد کتک زده می‌شوند، لخت در سلول رها شده و حتی به اسم ویتامین، داروی روانی به آن‌ها داده می‌شود.
نسل سوم
برهم زننده زیست محیط زمین
در دسامبر ۱۹۹۷ نمایندگان بیش از ۱۶۰ کشور جهت متوقف کردن روند گرم شدن زمین و آثار مخرب آن با هدف موظف ساختن کشور‌ها به کاهش تولید گاز‌های گلخانه‌ای «پیمان کیوتو» را تصویب کردند.
امریکا با گذاشتن پیش‌شرط‌هایی همچون استثنا قائل شدن برای ارتش این کشور، در این پیمان نیز حضور نیافت و مقررات این پیمان را به زیان منافع اقتصادی خود اعلام کرد! علاوه بر پیمان «کیوتو» کنوانسیون‌های بین‌المللی دیگری نیز وجود دارند که امریکا و دیگر کشور‌های صنعتی را ملزم به کاهش گاز‌های گلخانه‌ای دانسته‌اند. برای مثال کنوانسیون تغییرات آب و هوایی با نام رسمی کنوانسیون ساختاری سازمان ملل درباره تغییرات اقلیم، در سال ۱۹۹۲ در اجلاس «ریو» تصویب شد. اساسی‌ترین الزام در این کنوانسیون برای کشور‌های توسعه‌یافته عبارت است از برگرداندن سطح انتشار گاز‌های گلخانه‌ای توسط آن‌ها به سطح سال ۱۹۹۰ و تثبیت تولید این گاز‌ها در این سطح، اما این کنوانسیون نیز با توجه نکردن امریکا و کشور‌های صنعتی روبه‌رو شده است. همچنین امریکا در سال ۲۰۰۷ نیز از پیوستن به برنامه گروه جی ۸ + ۵ که در زمینه مقابله با گرم شدن آب و هوای کره زمین تدوین شده بود خودداری کرد.
ارتش امریکا مسئول شدیدترین و گسترده‌ترین تخریب‌ها در محیط زیست سیاره ماست؛ با این حال، اطلاعات و اسناد مربوط به این موضوع تقریباً هیچ‌گاه مدنظر قرار نمی‌گیرد. این اقدامات شامل استفاده بی‌رویه از سوخت‌های فسیلی، تولید عمده گاز‌های گلخانه‌ای و رهاسازی گسترده آلودگی‌های رادیواکتیوی و شیمیایی در آب، هوا و خاک است. عملیات‌های نظامی وسیع ارتش امریکا در سراسر جهان (جنگ‌ها، مداخلات و عملیات‌های مخفی که در بیش از یکهزار پایگاه خارجی و ۶ هزار پایگاه داخلی انجام می‌دهد) در محدودیت تصویب شده برای تولید گاز‌های گلخانه‌ای در امریکا به حساب نمی‌آید. پروفسور باری ساندرز نویسنده کتاب «منطقه سبز: هزینه زیست محیطی نظامی گری») The Green Zone: The Environmental Costs of Militarism می‌نویسد: «بزرگ‌ترین یورش به محیط‌زیست ما در کل کره زمین از طرف یک سازمان انجام می‌شود؛ نیرو‌های مسلح ایالات متحده.» در طول تاریخ طولانی عملیات‌ها و مانور‌های نظامی و جنگ‌ها، ارتش امریکا هنوز مسئولیتی در قبال تأثیرات فعالیت‌هایش روی محیط‌زیست، مردم و حیوانات به عهده نگرفته است.
گفته می‌شود، وزارت دفاع امریکا بزرگ‌ترین آلوده‌کننده کره زمین است که در مقایسه با پنج کمپانی بزرگ تولیدکننده مواد شیمیایی امریکا، به تنهایی بیش از مجموع همه آن‌ها زباله‌های خطرناک تولید می‌کند. رهاسازی اورانیوم، مواد نفتی، روغن‌ها، حشره‌کش‌ها، عوامل شیمیایی سمی مانند ماده نارنجی و مهم‌تر از آن پرتو‌های ساطع شده از بخش‌های آزمایش تسلیحاتی، تنها بخشی از آلودگی‌هایی است که ارتش امریکا با آن کره زمین را به منجلاب می‌کشد.
