محمدرضا باقری
جوان آنلاین: چند وقتی است که دشمنان سعی دارند در افکار عمومی مردم، جای شهید و جلاد را تغییر دهند، آن فرد یا دستگاه خدوم و شجاع که برای حفاظت از مردم به مبارزه با قاتلان و جانیان برمی خیزد، با ترفندهایی در اذهان مردم خیانتکار نمایش داده می شوند، و در عوض قاتلان و متجاوزان و فاسدان، انسان هایی بی گناه، بی دفاع و مظلوم ترسیم می شوند. در مورد حاتم مرمضی همین جو راه انداخته شد، انتشار تصاویر وی در گروهک داعش، همه چیز را نشان داد، در مورد فرزاد کمانگر هم گفتند معلم است، دست آخر معلوم شد که معلم هست اما تروریست هم هست و آموزش تروریسی هم می داده، شبنم مددزاده را می گفتند دانشجوی مظلوم است، گذر زمان نشان داد عضو رسمی منافقین خلق است. گلرخ ایرایی، رسما حامی پژاک بود. رامین حسین پناهی مرزبان را به شهادت رسانده بود و بسیار موارد زیادی که در این سالها جای شهید و جلاد را جابجا کردند که البته در بسیاری از آنها حقیقت چیز دیگری بود و بعدا مشخص شد اما در اکثر قریب به اتفاق موارد، موضع رسانه ای قوه قضاییه انفعالی و در مقام پاسخ بود، نه موضع فعال و روشنگر اولیه.
نتیجه اهمیت ندادن به افکار عمومی این می شود که حتی لازم نیست چند سال از ماجرا بگذرد تا جای شهید و جلاد را عوض کنند و دروغِ باورپذیر بگویند، طی چند ماه و چند هفته این فضا برای آن ها فراهم است تا در سایه اقدامات غیرشفاف قوه قضاییه، محمد ثلاث که چهار تن از جوانان برومند این مرزوبوم را به وحشیانه ترین شکل به قتل رساند، حالا تبدیل به فرد مظلومی شود که زیر شکنجه اعتراف کرده است و حق اعاده دادرسی را نداشته است! طرح این سئوالات برای قاضی پرونده احتمالا خنده داره است، چه برسد به پاسخش، اما قاضی با بقیه مخاطب ها چند فرق دارد، به پرونده دسترسی کامل دارد، از جزییات با خبر است، به شرع و قانون مسلط است و احساسی حکم نمی دهد.
خب مخاطب تحت تاثیر عملیات روانی، بدون دسترسی به جزییات پرونده و بدون آگاهی کامل از قانون در یک فضای احساسی چگونه حکم می کند؟ وظیفه زدودن این شبهات با کیست ؟ چرا قوه قضاییه همیشه در اقناع افکار عمومی یک گام عقب است؟ عدم درک درست از فضای افکارعمومی و فضای مجازی – که اتفاقا خیلی هم حقیقی است- موجب شده این قوه، به فضای مجازی و افکار عمومی بی توجه یا در بهترین حالت کم توجه باشد. این امر که قوه قضائیه تحت تاثیر عملیات روانی فضای مجازی قرار نمی گیرد قدمی مثبت است، نشان از استقلال رای قاضی و قوه قضاییه دارد، اما اینکه به اقناع افکار عمومیِ دارای سئوال بی تفاوت است، قطعا اشتباهی جبران ناپذیر است.
