پس از آنكه سينماي كودك و نوجوان به عنوان اصليترين و محوريترين ركن سينماي ايران پس از انقلاب در نيمههاي دهه 70 به دليل گرايش به ملودرامهاي عاشقانه و نيز فضاي سياسي حاكم به حاشيه رفت و منجر به اين شد كه تاكنون سينماي كودك نتواند جان بگيرد و همچنان كمتر خانوادههايی را ميتوان يافت كه با بچههایشان به سينما بروند، حالا مدير عامل بنياد سينمايي فارابي از رويكرد و نحوه شكلگيري مركزي خبر داده كه قرار است بيرون از دولت براي سينماي كودك و نوجوان فعاليت كند. «عليرضا تابش» مدير عامل بنياد سينمايي فارابي در گفتوگو با باشگاه خبرنگاران پويا خبر از تشكيل مركز سينماي كودك و نوجوان داد و گفت: با توجه به اينكه مشاهده شد هيچ تشكلي در بخش خصوصي تحت عنوان سينماي كودك و نوجوان وجود ندارد و تمام تشكلهايي كه هستند توسط بنياد فارابي و سازمان سينمايي و كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان برگزار ميشود، به همين جهت اين احساس نياز شد كه خودِ اهالي سينماي كودك و نوجوان گردهمايي و تشكلي داشته باشند و در قالب آن تشكل بتوانند برنامهها و رويكردهايشان را دنبال كنند. به گفته وي، پيرو اين احساس نياز«محمدمهدي حيدريان» رئيس سازمان سينمايي در جشنواره فيلم كودك و نوجوان سال گذشته، از من خواستند تشكلي توسط فيلمنامهنويسان، كارگردانان و تهيهكنندگان سينماي كودك و نوجوان شكل بگيرد تا اينها بتوانند در كنار دولت و نهادهاي مربوط، پيگير مطالبات خودشان باشند. تابش در ادامه گفت: در سازمان سينمايي، بنياد فارابي و خانه سينما جلساتي تشكيل شد تا اعضاي اين تشكل توسط خودِ هنرمندان و اعضاي صنف انتخاب شوند و بتوانند در كنار سازمان سينمايي، بنياد فارابي و چند نهادِ سينمايي ديگر، امورات سينماي كودك را در جهت تقويت اين بخشِ مهم برنامهريزي كنند.
مديرعامل بنياد سينمايي فارابي، علي عبدالعليزاده، وحيد گلستان، غلامرضا آزادي، ايرج طهماسب، نادره تركمان، بيتا منصوري، وحيد نيكخواهآزاد، رهبري قنبري و حسن آقاكريمي را به عنوان اعضاي هيئت مؤسسِ اين تشكل معرفي و ابراز اميدواري كرد اين افراد بتوانند به خوبي مطالبات اهالي سينماي كودك و نوجوان را پيگيري كنند و سطح كمّي و كيفي اين بخش مهم از سينما را ارتقا بخشند. به گزارش «جوان» سينماي ايران طي نزديك به دو دهه اخير به دليل رويكردهاي اشتباه به نوعي كودكان را از سينما بيرون كرده است. اين وضعيت درحالي رقم خورده كه سينماي كودك ايران طي دهه 60 و اوايل دهه 70 جزو مطرحترين كشورها در توليد فيلمهاي كودك و نوجوان بود، به طوري كه حتي سينماي به اصطلاح جشنوارهاي ايران نيز دنياي پاك و بيآلايش كودكان را به تصوير ميكشيد. فيلمسازاني چون مرحوم عباس كيارستمي و مجيد مجيدي بهترين آثار كارنامه فيلمسازي شان را با موضوع كودكان ساختهاند. خانه دوست كجاست، مشق شب و زير درختان زيتون آثاري هستند كه كودكان در آن نقش محوري يا دست كم حاشيهاي داشتند. مجيد مجيدي با فيلمهاي به رنگ خدا و بچههاي آسمان كه درباره كودكان ساخته شده بود در جهان ميدرخشيد. فيلمسازاني چون محمد علي طالبي نيز با تيك تاك و كيسه برنج و نيز ابوالفضل جليلي با فيلم گال آثاري درباره كودكان ساختند و در سينماي جهان درخشيدند؛ سينمايي كه از خلوص پاكي و معنويت خاصي برخوردار بود. از سويي ديگر سينماي ايران در بخش فيلم هايي كه براي كودكان ساخته ميشد نيز موفقيتهاي چشمگيري داشت؛ فيلمهايي كه در داخل كشور ميتوانست سيل خانوادهها را به همراه كودكان به سالنهاي سينماها بكشد. آثاري چون خواهران غريب، پاتال و آرزوهاي كوچك، دزد عروسك ها و مدرسه پيرمردها از اين قرار بودند. اما همين سينما با مديريت اشتباه رو به افول نهاد و به تدريج جاي خود را به طور كامل به مسائل و موضوعات مبتلابه بزرگسالان داد. همين مسئله باعث شد جشنواره فيلمهاي كودك و نوجوان اصفهان كه زماني اعتبار زيادي در جهان داشت نيز جايگاه خود را از دست بدهد. تصميم بنياد فارابي براي ايجاد مركز غيردولتي سينماي كودك و نوجوان ميتواند گامي براي رجعت به دوره طلايي سينماي كودك باشد.