سينماي حامي صهيونيسم، نقش بسزايي در فريب افكار عمومي جهان درباره وقايع فلسطين داشته است.
دسته اول: فلسطين پاداش رنجها
شفيع آقامحمديان، كارشناس سينما و مدير سابق مركز گسترش سينماي مستند و تجربي، در گفت و گو با «جوان» با بيان اينكه ميتوانيم سينماي حامي صهيونيسم را به سه بخش عمده تقسيم كنيم، ميگويد: دسته اول اين فيلم ها، آثاري هستند كه از سوي كارگردانان صاحبنام سينما بهخصوص سينماي هاليوود در حمايت از رژيمصهيونيستي ساخته ميشود. كارگرداناني مانند استيون اسپيلبرگ يا جيمز كامرون به طور مستقيم در حمايت از رژيم صهيونيستي و جلب نگاه جهاني به اين رژيم فيلم ساختهاند.
آقامحمديان ميافزايد: اين فيلمها عمدتاً به توجيه حضور صهيونيستها در سرزمين فلسطين و بيان درد و رنجهاي يهوديان ميپردازند و اين گونه القا ميكنند كه حضور صهيونيستها در فلسطين حقي است ناشي از همين درد و رنج ها. اين كارشناس سينما، فيلمهايي مانند «فهرست شيندلر»، «مونيخ» و «پيانیست» كه در سطح جهاني هم موفق بودهاند را از اين دسته از آثار عنوان ميكند و ميافزايد: اغلب اين فيلمها با پشتيباني هاليوود ساخته ميشود و از جمله توليدات بيگ پروداكشن هستند كه مراحل ساخت و تهيه سنگيني دارند و هر كشوري توانايي توليد آنها را ندارد.
دسته دوم: زندگي اينجا عادي است
آقامحمديان ميگويد: دسته دوم فيلم هايي هستند كه توسط كارگردانان كمتر شناختهشده ساخته ميشوند. اين فيلمها به مسائل زندگي در سرزمينهاي اشغالي ميپردازند، يعني زندگي صهيونيستهاي مهاجر را يك زندگي عادي با تمامي استانداردهاي يك زندگي در سرزمين مادري نشان ميدهند.
وي ادامه ميدهد: در اين فيلمها زندگي در سرزمينهاي اشغالي زندگي مطلوب، آرام و با مردمي راضي و خوشحال نشان داده ميشود. هدف از ساخت اين فيلمها پنهان كردن ترس و استرسي است كه شهرك نشينان در سرزمينهاي اشغالي دارند. فيلمهاي زيادي مانند«Or»، «عشق من آويوا» و «مرزهاي آزادي» كه اغلب توسط كارگردانان صهيونيست داخل سرزمينهاي اشغالي ساخته ميشود، از جمله آثار اين دستهاند. موضوعات اين فيلمها از سوژههاي پيش پا افتاده زندگي روزمره گرفته تا مسائل غير اخلاقي مثل همجنسبازي در سرزمينهاي اشغالي را در بر ميگيرد.
اين كارشناس و مدير سابق سينمايي معتقد است: اسرائيليها تلاش ميكنند تا با اين فيلمها زندگي در سرزمينهاي اشغالي را در سطح يك زندگي اروپايي نشان دهند. اين فيلمها به طور وسيعي در شبكههاي ماهوارهاي پخش ميشود يا از طريق شبكه توزيع فيلمهاي ويدئويي به فروش ميرسند. وي تأكيد ميكند: تلاش اين دسته از فيلمها براي عادي بودن زندگي شهرك نشينها در فلسطين در حالي است كه طبق آمارهای منتشر شده ميزان كشف بمب در شهرهاي صهيونيست نشين بسيار بالاست و همين موضوع استرس و ترس زيادي را به ساكنان آن شهرها وارد ميكند. آقا محمديان با بيان اينكه در فيلمهاي كارگردانان اسرائيلي خبري از مبارزات مردم فلسطين نيست و اصلاً به فلسطينيها به عنوان مالكان سرزمين اشارهاي نميشود، ميافزايد: اگر هم شاهد حضور يك فلسطيني در اين فيلمها باشيم به اين نحو خواهد بود كه وي همه قوانين زندگي در اسرائيل را پذيرفته و اصولاً با چيزي به نام قيام براي بازپس گرفتن فلسطين آشنا نيست.
دسته سوم: فيلمهاي فريبدهنده
مدير سابق مركز گسترش سينماي مستند و تجربي با بيان اينكه دسته سوم از فيلم هايي كه درباره فلسطين ساخته ميشود، آثاري است كه توسط كارگردانان فلسطيني و فيلمسازان برخي از ديگر كشورها ساخته شدهاند، ميگويد: اين دسته را ميشود به دو قسمت تقسيم كرد؛ دسته اول فيلم هايي است كه در آن مبارزه براي بازگشت به سرزمين فلسطين مذمت شده و يك زندگي مسالمت آميز در كنار اشغالگران تبليغ ميشود، مانند آنچه در فيلمهاي اسرائيلي شاهد آن هستيم. دسته دوم اما فيلم هايي هستند كه كارگردان آن قيام مردم فلسطين را شرعاً و عرفاً حق ميداند. در بخشي از اين فيلمها اين گونه نشان داده ميشود كه وظيفه هر انساني كمك به آزادي فلسطين از دست غاصبان است.
تهيه كننده سينما توضيح ميدهد: متأسفانه صهيونيستها با نفوذ در اين دسته از فيلم ها، باعث توليد آثاري شدهاند كه در ظاهر به نفع مردم فلسطين است، اما وقتي در آنها تعمق ميشود، همان حرف صهيونيستها را در اينكه بايد سازش كرد ميزند. آثاري مثل «5 دوربين شكسته» يا «عمر» در اين گروه هستند. اين دسته از فيلمها خطرناكترين آثاري هستند كه درباره فلسطين ساخته ميشود. آقا محمديان تصريح ميكند: فيلم هايي با چنين مضموني با يك فريب بزرگ همراه هستند. در اين فيلمها گفته ميشود كه در آخر كار بايد مردم فلسطين دست از مبارزه بردارند و مقاومت به جايي نخواهد رسيد.
فرانسه دوست سينمايي صهيونيستها
در فرانسه مؤسسهاي به نام «فدراسيون فيلم فرانسه» وجود دارد كه سياست سرمايه گذاري در سينماي خارج از فرانسه را دنبال ميكند.
آقا محمديان درباره اين مجموعه، ميگويد: فدراسيون فيلم فرانسه تا به حال چند همكاري نيز با فيلمسازان ايراني داشته است. سياست فدراسيون فيلم پيشبرد اهداف فرهنگي فرانسه است و بسيار هم زيركانه عمل ميكند.
اين كارشناس سينما ادامه ميدهد: اين مؤسسه تا به حال چند اثر نيز درباره فلسطين ساخته است كه موضوع همگي آنها حمايت از صهيونيستها بوده است. اروپاييها به خصوص فرانسه كه تمايل زيادي به توليد فيلم درباره اسرائيل دارد، سياستي را در پيش گرفتهاند و آن پرداختن به موضوع فلسطين و توجيه صهيونيسم در فيلمهاي كوتاه است. فيلم هايي كه مخاطب آنها جوانان است و اتفاقاً چون اغلب از سوي كارگردانان جوان ساخته ميشود، ميتوان به راحتي با حمايت از آنها و اهداي جوايز در فستيوالهاي فيلم به اين آثار، ذهن كارگردان را به شكل دلخواه سمت و سو و خط داد. تهيه كننده سينماي ايران معتقد است: در حالي كه فرانسه روي سينماي در خدمت صهيونيسم سرمايهگذاري ميكند، ما در ساخت فيلم درباره فلسطين دچار كمكاري هستيم.
وي با بيان اينكه حتي در سالهاي اخير هيچ فيلمي درباره فلسطين ساخته نشده است، تأكيد ميكند: بايد سياستگذاري جدي براي حمايت از آثار مرتبط با فلسطين انجام شود.
آقا محمديان در پايان ميگويد: درست است كه مردم حمايت خستگي ناپذيري از فلسطين دارند، ولي براي صحبت با مردم جهان بايد از زبان هنر استفاده كرد. در گذشته فيلم هايي مانند «بازمانده» مرحوم سيفالله داد يا «سي و سه روز » جمال شورجه و «شكارچي شنبه» پرويز شيخ طادي ساخته شده ولي نبايد به همين چند اثر معدود بسنده كرد، در اين راه تلويزيون ميتواند حامي خوبي براي سينما باشد.