دو پيروزي کمترين انتظاري بود که از هفته نخست ميرفت، اما تيم ملي واليبال ايران هفته آغازين را با دست خالي به پايان رساند تا کارش براي جبران در هفته دوم سخت شود. بعد از نتايج ناباورانه هفته اول که فقط 3 امتياز براي ايران به دنبال داشت، کولاکوويچ شاگردانش را آماده هفته دوم رقابتهاي ليگ ملتهاي واليبال به ميزباني آرژانتين و ديدار با ايتاليا و کانادا ميكند.
آرژانتين نخستين خود حريف ايران در هفته دوم ليگ ملتهاي واليبال است، تيمي که هر سه بازي هفته نخست را با شکست پشت سر گذاشته است، آن هم در شرايطي که شکست اين تيم برابر چين، درست مانند باخت ايران به ژاپن، غيرمنتظره بود و حالا بعد از باختهای ناباورانه هر دو تيم به دنبال جبران هستند، آن هم در يک هفته سخت و با ديدارهايي چالشانگيز.
بازندهها برابر هم
بازيهاي ايران و آرژانتين بعد از جدايي ولاسکو از نيمکت تيم ملي همواره از حساسيت بالايي برخوردار بوده، چراکه از يکسو تيم ملي ايران هرگز بعد از رفتن ولاسکو نتوانست آن اقتدار و نظمي را که با او تجربه کرده بود، تکرار کند و از سوي ديگر به دليل شناخت خوب و جامعي است که سرمربي آرژانتيني از واليباليستهاي ايران دارد، واليباليستهايي که هنوز هم تعداد زيادي از آنها همان نفراتي هستند که با ولاسکو کار ميکردند. اينبار اما حساسيت اين بازي به مراتب بيشتر است، چراکه هر دو تيم هفته اول را با نتایج دور از انتظار پشت سر گذاشتهاند و حالا ناچار به جبران مافات هستند. آرژانتين از جمله تيمهاي بدون برد مسابقات هفته اول است که اگرچه برابر امريکاي مدعي شروع خوبي داشت و دو ست اول را نيز به سود خود خاتمه داد و تا يك قدمي کسب پيروزي افتتاحيه هم پيش رفت، اما در نهايت شكست خورد. عجيبترين نتيجه اين تيم شکست 3 بر صفر برابر چين بود، هرچند که بازي آخر نيز با شکست 3 بر يک به پايان رسيد تا پرونده ناکامي آرژانتين در هفته نخست تکميل شود. تيم ملي ايران نيز روندي مشابه را در هفته نخست پشت سر گذاشت و با دو باخت راهي هفته دوم شد، هفتهاي که بايد ديد ميتواند از آن با دست پر بازگردد يا خير!
بيانگيزگي تأثيرگذار
مهمترين مسئله براي جبران ناکاميهاي هفته اول؛ جبران اشتباهاتي است که رقم خورده، آنچه در هر سه بازي هفته اول به شدت به چشم آمد، انگيزه و روحيه پايين بازيکنان بود. شاگردان کولاکوويچ در هيچ يک از سه بازي که پشت سر گذاشتند با تمام وجود براي کسب برد به ميدان نرفتند و شاداب بازي نکردند. در کنار اين مسئله، عدم وجود اتحاد تيمي نيز مسئله حائز اهميتي بود که در نحوه بازي تيم ملي و نتيجهگيري آن تأثير داشت، هرچند که به نظر ميرسيد بازيکنان از لحاظ بدني نيز هنوز به فرم ايدهآل نرسيدهاند و خسته هستند. البته خستگي ذهني آنها و عدم آمادگي روحي - رواني بيشترين ضربه را به تيم زد، مسئلهاي که اگر براي هفته دوم برطرف نشود، ميتواند روند ناکاميهاي تيم ملي را در ليگ ملتهاي واليبال ادامه دهد!
نقطه ضعفهاي دردسرساز
اگرچه آرژانتين در يکي، دو سال اخير با حضور ولاسکو به تيمي نسبتاً قدرتمند تبديل شده بود، اما ليگ ملتهاي واليبال ۲۰۱۸ را به بدترين شکل ممکن آغاز کرد. شاگردان کولاکوويچ هم جدا از بحث روحي - رواني، نقطه ضعفهاي مشهودي در بحث فني داشتند که عدم حل و فصل آن ميتواند در هفته دوم نيز براي تيم ملي واليبال ايران دردسرساز شود، به خصوص در بازي با آرژانتين. يکي از مشکلات تيم ايران زدن سرويس است. در حالي که واليبال دنيا به سرويسهاي پرشي، قدرتي و سرعتي روي آورده، در تيم ملي بازيکنان همچنان به زدن سرويسهاي موجدار اصرار دارند که در اين بين تنها سرويسهاي معروف هدفدار است و سرويس ديگر بازيکنان بيهدف است و تنها با تفکر عبور از تور زده ميشود. مسئلهاي که در مصاف با آرژانتين، ايتاليا و کانادا در هفته دوم ميتواند به يک چالش جدي تبديل شود، خصوصاً برابر ايتاليايي که تمام تمرکزش روي سرويسهاي پرشي، سرعتي و قدرتي است و امتيازهاي زيادي نيز روي همين سرويسها به دست ميآورد. با توجه به اينکه سرويس استارت بازي است، در ادامه ميتواند دريافت، دفاع روي تور و حتي دفاع عقب زمين را با مشکل مواجه کند. ضمن اينکه توان از کار اندختن خط دفاع حريف را هم ندارد. به همين دليل است که تيم ملي روي دفاع روي تور با مشکل مواجه است که اين نشان از ضعف دريافت دارد. مسئلهاي که در سه بازي گذشته، باعث شده بود توپها ناقص باشند، موضوعی که ميتوان با خلاقيت معروف آن را جبران کرد. البته اگر کاپيتان تيم ملي مثل سابق جنگنده و باانرژي بازي کند و نقشي اساسي در اتحاد تيمي داشته باشد، نه اينكه وقتي سرمربي تيم در حال توضيح دادن است گوشه نيمکت به تنهايي سير کند و دست آخر هم دست نداده راهي زمين شود. نکات مهمي که عدم توجه به آن در بازي با آرژانتين ميتواند به تکرار ناکاميهاي ايران بينجامد.