گويا رئيس جمهور فراموش كرده كه تندرو ناميدن منتقدان و افراطي قلمداد كردن آنها از سخنان پرتكرار وی و دولتمردانش از سال 92 تاكنون است. تازه سه چهار ماهی بود كه حسن روحاني رئيس جمهور شده بود كه در صحن علني مجلس به همه كساني كه به او رأی نداده بودند، اینگونه توهين كرد: «مردم در 24 خرداد به افراط، تفريط، خشونت، خودرأيي، تكرأيي، عدم مشورت و عدمتدبير رأي ندادند و به اعتدال، تدبير و عقلانيت رأي دادند. » يك روز ديگر هم گفت كه «نخواهم گذاشت اميد اين ملت را يك عده افراطي بخواهند ضربه بزنند. » يا جاي ديگري گفته بود: «با اينكه تندروها از اقدامات تخريبي خويش تاكنون نتايج معكوس گرفتهاند، اما باز هم بر بداخلاقيهاي انتخاباتي خويش ميافزايند. » آيا به خاطر همين دوقطبيسازيهاي روحاني و دولتمردانش نبود كه رهبري فرمودند «از ابتداي پيروزي انقلاب اسلامي، بدخواهان اين تعبير را به کار بردند و منظور آنها از تندرو كساني است كه نسبت به انقلاب اسلامي و تفكر و اصول امام پايبندتر و مصممتر هستند و مقصود آنها از ميانهرو كساني هستند كه در مقابل بيگانگان، تسليم و سازشپذيرتر هستند... كساني كه در داخل اين تعابير را بهكار ميبرند بايد معارف اسلامي را بهدقت مطالعه كنند زيرا در اسلام، چنين تقسيمبندي وجود ندارد و ميانه و وسط، به معناي «راه مستقيم» است، بنابراين در مقابل راه ميانه، تندروي قرار ندارد، بلكه منحرفين از صراط مستقيم قرار دارند... در مسير مستقيم ممكن است عدهاي تندتر بروند و عدهاي هم كندتر كه اين اشكالي ندارد. » بنابراين اقدام روحاني در نقلقول از امام را بايد خودزني او قلمداد كرد.
نمادهاي گشايش برجام هم رفتند
روزنامه ابتكار در گزارشي با تيتر «شليك توتال به برجام اروپايي» مينويسد: «شركت توتال طي بيانيهاي اعلام كرد با احياي تحريمهاي يكجانبه امريكا عليه ايران امكان ادامه حضور در پروژه توسعه ميدان گازي پارس جنوبي را نخواهد داشت.
اين بيانيه در حالي اعلام شد كه قرارداد پارس جنوبي با شركت توتال و همچنين قرارداد خريد هواپيما از شركت ايرباس به عنوان مهمترین نمادهاي گشايشهاي ايجاد شده در سايه توافق هستهاي ميان ايران و گروه۱ +۵، اكنون پس از خروج امريكا از برجام و آن هم در شرايطي كه ايران و اروپا در حال مذاكره براي خنثي كردن اثرات تحريمهاي ثانويه هستند، به مثابه ضربهاي به ساختار جديد شكل گرفته ميان تعاملهاي آينده ايران و اروپا تلقي ميشود».
روزنامه اعتماد نيز در گزارشي ميآورد كه «بزرگترين قرارداد نفتي ايران لغو شد. در حالي كه روساي جمهور فرانسه، نخستوزير انگليس و صدراعظم آلمان از عمل به تعهدات خود در قبال برجام خبر ميدادند اما بنا به گفته بيژن نامدار زنگنه مديران توتال رسماً اعلام كردهاند كه نميتوانند در قبال تحريمهاي امريكايي پايداري كرده و دراين راستا قرارداد خود با ايران را لغو كردهاند. »
بارها و بارها به دولت روحاني اين تذكر از سوي دلسوزان نظام داده شد كه به توتال و ايرباس و غيره دل نبندند كه آنها به وقتش پشت ايران را خالي خواهند كرد، اما دولت گوش نداد و همه را پاي اختلاف سياسي گذاشت و از انتشار جزييات قراردادها هم خودداري كرد. توتال پيش از اين نيز قرارداد قبلي با ايران براي توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبي را به بهانه تحريمها و به شكل یکطرفه نقض كرد و اين در حالي بود كه از سال ۷۹ تا ۸۸ نيز ما را معطل گذاشته بود.