حسین گلمحمدی
بهترین و کاربردیترین ایدهها الزاماً از دل تحقیقات و پژوهشهای پرهزینه و عریض و طویل استخراج نمیشود، چه بسا مردم عادی با ایدههای بسیار ساده خود بتوانند راهگشای بسیاری از مشکلات باشند، چراکه آنان در متن و بطن جامعه زندگی و مسائل را با تمام وجود حس میکنند. در بحث حمایت از کالای ایرانی نیز شنیدن برخی ایدهها از شهروندان خالی از لطف نیست. راهکارهایی که آنان ارائه میدهند، در اوج سادگی، بدون هزینه آنچنانی قابلیت اجرایی بالایی دارد و تمام آن ایدهها را میتوان در واژههای همراهی و همگامی خلاصه کرد.
رنج کارگر ایرانی را به تصویر میکشم
داریوش اژدری، نقاش
تصمیم گرفتهام تمام رنجها و دغدغههای کارگران وطنم را در یک تابلو بزرگ نقاشی کنم و در تمام نمایشگاههایی که برگزار میکنم به نمایش بگذارم. تصمیم گرفتهام مسابقهای بین هنرجویانم برگزار کنم و آنان نیز تابلوهایی با مضمون حمایت از کالای ایرانی و کارگر ایرانی بکشند و دین خود را به تولید و تولیدکنندگان زحمتکش جامعه ایفا کنند. به نظرم هیچ ابزار و هیچ زبانی به اندازه هنر تأثیرگذار نیست. از تمام سینماگران، اهالی تئاتر، خطاطان و نقاشان، شاعران، نویسندگان و تمام هنرمندان وطنم میخواهم رسالت خود را در این زمینه جدی بگیرند و با هنر خود اهمیت حمایت از کارگران و تولید داخلی را برای مردم ترسیم کنند. حتی گروههای مرجع مثل ورزشکاران هم در این زمینه تأثیرگذار هستند. بیشک صدا و سیما نیز در این زمینه بیشترین وظیفه و نقش را دارد و بهعنوان رسانه ملی بخش اعظمی از برنامههای شبکههای خود را باید به این موضوع اختصاص دهد.
واقعنگری و پرهیز از شعارزدگی
علیرضا محمدی، دانشجو
یکی از اتفاقات ناخوشایند سالهای گذشته، شعاری شدن مهمترین مسائل زندگی ما بوده است. رهبر انقلاب هر سال یک نامگذاری راهبردی میکنند و بدون شک باید به دنبال شاخصهای عملیاتی کردن فرمایش ایشان باشیم ولی متأسفانه هزینهای کلان برای انواع و اقسام شعارها و تبلیغ آنها در قالب بیلبوردها و بنرها و تبلیغات محیطی و رسانهای میشود بدون آنکه کمترین تأثیری به لحاظ اجرایی داشته باشد. به نظرم شعارزدگی آفت بزرگ جامعه ماست و ما را از واقعیتها دور میکند، پس باید همگی یاد بگیریم از تعارف کم کنیم و بر مبلغ بیفزاییم. شعار دادن هیچ دردی از ما دوا نمیکند، اگر به باور رسیدهایم باید دست به کار شویم و از خودمان شروع کنیم. اصلاً اگر هر کدام از ما از همین الان تصمیم بگیریم و برای خود الزام قائل شویم که 10 درصد خریدهای خود را از کالاهای داخلی انتخاب کنیم به زودی شاهد تحولی در اقتصاد کشور خواهیم بود.
همه چیز را لو ندهیم تا لوث نشود
موسی ترابی، کارشناس ارشد کارآفرینی
بسیاری از کالاهایی که با مارک و برند خارجی به دست مشتری میرسد، ایرانی است. این موضوع به ویژه در خصوص پوشاک صدق میکند. به نظرم بهتر است این راز را همین جا سر به مهر کنیم. اصلاً بگذاریم همین خط ادامه پیدا کند و کالای ایرانی با مارک خارجی تولید و فروخته شود. مهم این است که به هر حال تولیدکننده ایرانی به همراه چند کارگر در حال فعالیت و اشتغال هستند. به مرور وقتی مردم عادت به مصرف این کالای ایرانی خارجینما کردند روزی میرسد که میتوانیم مهر و موم این راز را باز و به همه ثابت کنیم که کالای ایرانی هم میتواند به راحتی با جنس خارجی رقابت کند. اصلاً ما عادت داریم همه چیز را لو میدهیم که در نهایت لوث میشود. چه ایراد دارد کارهایمان را کمی سربسته و بدون هیاهو پیش ببریم و زمانی که به نتیجه رسیدیم از تلاش خود نیز رونمایی کنیم.
فرزندانمان باید باور کنند
علی عسگری، معلم
اگر سری به مدارس بزنیم و بررسی کنیم متوجه میشویم که تقریباً 90 درصد دانشآموزان در بحث کیف و کفش و لباس و لوازمالتحریر از اجناس غیرایرانی استفاده میکنند. به نظر من در این زمینه والدین اولین مسئولیت اصلی را بر عهده دارند، چراکه دست فرزند خود را میگیرند و به بازار میبرند و او را آزاد میگذارند تا هر چیزی که دلش میخواهد بخرد. ما باید به سبک خرید بچههایمان جهت بدهیم و طوری رفتار کنیم که حمایت از تولید داخلی در ذهن آنان به یک باور تبدیل شود، نه اینکه خودمان به مشکل دامن بزنیم و خدای ناکرده گرایش به مصرف کالای خارجی را در آنان ایجاد کنیم. به نظرم مدارس و اولیا و مربیان مهمترین نقش را در فرهنگسازی هر نوع رفتاری در بچهها دارند و در این زمینه نیز به شیوههای مناسب خلاقانه و آموزش غیرمستقیم باید در دانشآموزان ایجاد باور و آنان را برای فردایی مستقل و خودکفا تربیت کنیم.
بازارچههای «ایرانی بخر» برپا کنیم
ابراهیم فریسآبادی، شغل آزاد
اگر واقعاً میخواهیم از تولیدات داخلی حمایت کنیم فقط نباید از مردم بخواهیم کالای ایرانی بخرند، بلکه باید تا میتوانیم هوای کارگر و تولیدکننده را داشته باشیم و همهگونه تسهیلات برای فروش کالاهای تولید داخل در نظر بگیریم. یکی از این راهها برپایی بازارچههای دائمی، هفتگی، ماهانه و فصلی است که در آنها فقط کالاهای تولید داخل عرضه شود. همراه و همزمان با آن میتوانیم جشنوارههای متعدد و متنوع تولیدات ایرانی داشته باشیم و با ایجاد رقابت در بین تولیدکنندگان و عرضهکنندگان اجناس ایرانی، برای آنان ایجاد انگیزه کنیم. خلاصه اینکه فقط با حرف و شعار نمیتوان از کارگر و تولیدکننده ایرانی حمایت کرد و نه تنها مردم بلکه همه دستگاههای دولتی و حکومتی باید امکانات خود را در این زمینه بسیج کنند و هریک به سهم و توان خود گامی در این زمینه بردارند تا شاهد شکلگیری یک عزم ملی در این زمینه باشیم.