به گزارش پايگاه اطلاعرسانی دفتر مقام معظم رهبري، حضرت آيتالله خامنهاي در اين مراسم، تنها راه پيشرفت و سعادت امت اسلامي را عمل به قرآن دانستند و گفتند: عمل به قرآن، در واقع تمسك به حبلالله است و موجب ميشود مسلمانان در زندگي فردي و اجتماعي و سياسي، دچار سقوط و انحراف و ذلت نشوند. ايشان با تأكيد بر اينكه بيتوجهي و عملنكردن به قرآن موجب ضربهپذيري خواهد شد، افزودند: متأسفانه امروز، كشورهاي اسلامي بهدليل عمل نكردن به قرآن گرفتار ضربه عقبماندگی و تسلط كفار شدهاند. متن بيانات رهبر معظم انقلاب به اين شرح است:
خيلي خوشحاليم و خداي متعال را سپاسگزاريم بهخاطر اينكه توفيق داد يك سال ديگر، يك بار ديگر اين جلسه باشكوه و پرمغز و مفيد تشكيل بشود. تشكر میکنیم از برادرانمان در اوقاف و ساير كساني كه با سازمان اوقاف همراهي كردند براي تشكيل اين جلسه، و خوشامد عرض میکنیم به مهمانهایی كه شركت كردند و همكاري كردند در اين حادثه قرآني، در اين گردهمايي و در واقع جشن قرآني. انشاءالله كه همه شما مأجور باشيد.
امت اسلامي از قرآن فاصله بگيرد، سيلي خواهد خورد
مسئله قرآن، مسئله بسيار مهم ما است؛ مسئله هميشه دنياي اسلام و امّت اسلام است. ما بايد به قرآن تمسک كنيم. امّت اسلامي اگر از قرآن استفاده نكند و اعراض كند -کما اینکه متأسفانه در برهههاي زيادي از تاريخ ما اين اتّفاق افتاده است- ضربه خواهد خورد، سيلي خواهد خورد؛ همچنانكه خورد. امروز ما به قرآن احتياج داريم؛ راه صحيح زندگي جوامع اسلامي و امّت اسلامي، عمل به قرآن است؛ در يك روايتي میفرماید: اِنَّ هذَا القُرآنَ حَبلُ الله -در قرآن دارد كه «وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَميعًا وَلا تَفَرَّقوا»؛ (و همگي به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد). اين حبلالله، همين قرآن- وَ هُوَ النُّورُ المُبين؛ خاصيت نور چيست؛ نور فضا را روشن ميكند، راه را به انسان نشان میدهد، انسان قدرت بينايي پيدا میکند، بصيرت پيدا ميكند؛ نور كه نبود، چشم هم به كار نميآيد و فايدهاي ندارد، چون جايي را نمیبیند. ما داراي عقل هستيم، داراي تواناييهاي گوناگون هستيم، داراي قدرت فكري هستيم، اما اگر نور نباشد، اينها نمیتواند به ما كمك كند؛ نور لازم است. اين نور، قرآن است؛ و الشِّفاءُ النّافِع؛ (وسايلالشيعه، ج۶، ص۱۹۱) [ما] مريضيم، بيماري داريم. عقبماندگي كشورهاي اسلامي را ببينيد؛ تسلّط كفّار بر بسياري از كشورهاي اسلامي را ملاحظه كنيد؛ اينكه رئيسجمهور امريكا با كمال وقاحت ميايستد آنجا و میگوید اگر ما نباشيم، بعضي از اين كشورهاي عربي يك هفته هم نميتوانند خودشان را حفظ كنند، اين تذليل مسلمانها است؛ اين به خاطر اين است كه اين بيماري است، از اين بيماري ذلت هيچ بيمارياي بالاتر و بدتر نيست.
اين ذلت است، اين بهخاطر عدم تمسک به قرآن است، بهخاطر اين است كه ما اين شفا را از دست دادهايم، اين درمان را از دست دادهايم. واقعيت است؛ قرآن اين است. ما امروز [به قرآن] احتياج داريم؛ هم در زندگي شخصيمان به قرآن احتياج داريم، هم در زندگي اجتماعي، هم در سياستمان، هم در سلوك حكومتي خودمان. قرآن به ما درس میدهد؛ [مثل] همين آياتي كه اينجا امروز تلاوت شد: مُحَمَّدٌ رَسولُ اللَّهِ وَالَّذينَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَي الكفّارِ رُحَماءُ بَينَهُم تَراهُم رُكعًا سُجَّدًا يبتَغونَ فَضلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضوانًا سيماهُم في وُجوهِهِم مِن أَثَرِ السُّجودِ؛(سوره فتح، بخشي از آيه ۲۹ «... و كساني كه با او هستند، بر كافران، سختگير [و] با همديگر مهربانند؛ آنان را در ركوع و سجود میبینی؛ فضل و خشنودي خدا را خواستارند؛ علامتِ [مشخصه] آنان بر اثر سجود در چهرههايشان است ... ») اين خصوصيات مؤمن است، قرآن میگوید اينجوري بايد باشيد. اوّلش «أَشِدّاءُ عَلَي الكفّار» است؛ در مقابل كفّار سخت ايستادن، مثل خاكريزهاي نرمي كه قابل نفوذ است نبودن، مثل سد مستحكمي در مقابل كفار ايستادن. مسلمانها بايد در مقابل استكبار بِايستند؛ مسلمانها بايد در مقابل زورگويي امريكا و بقيه زورگوهاي عالم بِايستند؛ اگر اين را رعايت نكنند، اگر اين مرزها را توجه نكنند، ذليل خواهند شد، دچار فساد خواهند شد، دچار عقبماندگي خواهند شد كه الان اين متأسفانه اتفاق افتاده.
ولايت كفّار، مسلمانها را بدبخت ميكند
در آيات آخر سوره مبارك انفال، آنجايي كه بحث ولايت مؤمنين با يكديگر است [مي فرمايد: ] أُولئِك بَعضُهُم أَولِياءُ بَعضٍ [اين] راجع به مؤمنين؛ در مورد كفّار در آيه بعد ميفرمايد كه آنها هم «بَعضُهُم اَولِياءُ بَعضٍ»؛ هم مؤمنين اولياي يكديگرند و با همديگر پيوند ولايتي دارند، هم كفار با يكديگر پيوند ولايتي دارند. پس اين تكليف است به زبان اِخبار، (آگاه كردن، خبر دادن) اما در واقع انشا(ايجاد كردن) است و معنايش اين است كه مؤمن با مؤمن بايستي پيوند ولايتي داشته باشد، مال هرجاي دنياي اسلام كه هست باشد؛ اين وحدتي كه ما ميگوييم اين است. در مقابل بايستي در جبهه مقابل، كفّار را كه ملاحظه ميكند با آنها پيوند نداشته باشد، با آنها ولايت نداشته باشد. ولايت كفّار، مسلمانها را بدبخت ميكند؛ [مثل] اين ولايتي كه امروز مشاهده ميكنيد و بعضي از كشورها با رژيم صهيونيستي بنا ميكنند به مبادله كلمات محبّتآميز و ارتباطات گوناگون سياسي و اقتصادي و غيره. بعد ميفرمايد: اگر چنانچه اين ولايت بين مؤمنين و قطع ولايت بين مؤمنين و كفّار رعايت نشود در زمين، فتنه و فساد كبير به وجود ميآيد (سوره انفال بخشي از آيه ۷۳). امروز اين اتّفاق افتاده؛ امروز در منطقه اسلامي ما جنگ هست، جنگ داخلي هست، خونريزي هست، فشارهاي فراوان هست؛ دولتهاي بيعقل و عقبمانده بعضي از كشورها عليه كشورهاي ديگر وارد جنگ ميشوند، وارد جنايتكاري ميشوند. شما ملاحظه كنيد، امروز مردم يمن دچار چه مصيبتياند! عروسيشان عزا ميشود؛ بمباران[شان] ميكنند، مردم كوچه و بازار و مسجد و مانند اينها را نابود ميكنند؛ در افغانستان يكجور ديگر، در پاكستان يكجور ديگر، در سوريه به يك نحو ديگر؛ اين بهخاطر اين است كه ما مسلمانها ولايت بين مؤمنين را فراموش كردهايم! يعني به قرآن عمل نميكنيم؛ اين عمل نكردنِ به قرآن است. اگر به قرآن عمل بكنيم، عزّت پيدا ميكنيم؛ اين راهي است كه مسلمانها را خوشبخت ميكند.
مقابل استكبار ايستاديم پيشرفت كرديم
ما در جمهوري اسلامي قريب 40 سال است كه توانستهايم در مقابل زورگويي استكبار بايستيم و پيشرفت هم بكنيم. به كوري چشم آنهايي كه ميخواستند جمهوري اسلامي را از بين ببرند، ما ريشهدارتر شديم، تواناييمان بيشتر شد، قدرتمان بيشتر شد، پيشرفت بيشتري كرديم؛ به كوري چشم دشمن! اين خواندن قرآن و تلاوت قرآن و لحن قرآن و تجويد قرآن و مانند اينها همه مقدّمه است؛ حفظ قرآن مقدّمه است، خواندن قرآن در اين جلسات مقدمه است؛ مقدمه فهميدن است و فهميدن مقدّمه عمل كردن است. شما جوانهاي عزيز -شما اغلب جوان هستيد- با قرآن با اين چشم، با اين احساس روبهرو بشويد كه بايستي معارف قرآن را براي زندگي خودتان -زندگي شخصيتان، زندگي اجتماعيتان و زندگي حكومتيتان- فرا بگيريد و آنها را به منصّه عمل دربياوريد؛ [به اين] مقيد بشويد.
اگر با اين نگاه، با اين احساس با قرآن روبهرو شديد، فرداي دنياي اسلام به مراتب از امروز بهتر خواهد بود؛ ديگر امريكا جرئت نميكند عليه كشورهاي اسلامي و عليه امّت اسلامي اينجور خط ونشان بكشد، تهديد بكند. اگر به قرآن تكيه كرديم، از قرآن فرا گرفتيم، به قرآن تمسك كرديم، اين تمسك به حبلالله است و تمسك به حبلالله موجب ميشود كه انسان بتواند مستحكم بايستد. [وقتي] شما از يك مسيري داريد عبور ميكنيد و يك دستاويزي هست كه محكم به آن ميچسبيد، ديگر خطر سقوط وجود ندارد؛ حبلالله اين است، اگر تمسك كرديد، خطر سقوط از بين خواهد رفت؛ اميدواريم انشاءالله كه روزبهروز دنياي اسلام به اين نزديكتر بشود.
پيش از سخنان رهبر انقلاب اسلامي، حجتالاسلام محمدي، نماينده ولي فقيه و رئيس سازمان اوقاف و امور خيريه با بيان گزارشي از مسابقات قرآن، گفت: سي و پنجمين دوره مسابقات بينالمللي قرآن كريم با حضور نمايندگان ۸۴ كشور دنيا و ۳۷۰ شخصيت قرآني يعني حافظان، قاريان، داوران، محققان و پژوهشگران قرآني برگزار شد.