با توجه به تغییرات کلان در مجموعه فدراسیون بسکتبال بسیاری از قسمت‌های این رشته مدیران جدیدی به خود می‌بینند که با شروع لیگ برتر تمام تمرکز و حواسشان معطوف به تیم‌های باشگاهی خود خواهد شد.
به گزارش ایسنا، از بیست و سوم دی که بالاخره دوران مدیریتی محمود مشحون در بسکتبال ایران تمام شد و دنیای توپ و تور کشور وارد فصل "پسا مشحونی" شد، تمام تاکیدات رئیس جدید استفاده از تمامی پتانسیل موجود در کشور بود. بر همین اساس تغییرات از همان ابتدا آغاز شد و کمیته‌های مختلف فدراسیون صاحب مدیرانی جدید از جنس بسکتبال شدند. حالا بیش از سه ماه از آغاز مدیریت جدید بسکتبال می‌گذرد و نگرانی‌هایی ایجاد شده است که رئیس فدراسیون می‌تواند به سرعت آنها را از بین ببرد. این روزها محدود شدن فعالیت برای برخی افراد، فعالیت در فدراسیون و موازی آن در باشگاه‌ها از جمله نگرانی‌هایی است که در بسکتبال دیده می‌شود اما اصلی‌ترین دغدغه تقسیم شدن توان نیروها بین فدراسیون و باشگاه است.
مربی ملی بودن یا درآمد بیشتر داشتن؟
اصلی‌ترین دغدغه این‌روزهای بسکتبال فعالیت مدیران در دو قسمت فدراسیون و تیم‌های ملی و فعالیت باشگاهی است. قطعا اصلی‌ترین دلیل این موضوع بحث مالی است چرا که فعالیت در رده باشگاهی از نظر درآمدی تفاوت چشمگیری با فعالیت به عنوان کارمند در فدارسیون یا مربی ملی دارد. مهران شاهین‌طبع سرمربی تیم ملی است که سرمربی تیم پتروشیمی هم هست. او باید تیم ملی را برای رقابت‌های مهم پیش‌رو در تابستان آماده کند اما با تیم باشگاهی‌اش درگیر رقابت‌های باشگاه‌های آسیا نیز خواهد بود. سرمربی تیم ملی چند درصد تمرکزش برای تیم ملی است و چند درصد برای موفقیت پتروشیمی که سال گذشته روزهای خوبی را پشت‌سر نگذاشت؟
فرزاد کوهیان مربی تیم ملی بزرگسالان و سرمربی تیم زیر ۲۳ سال است. او هم با شروع فصل جدید لیگ برتر بسکتبال قطعا به عنوان سرمربی یک تیم در لیگ حاضر خواهد بود. با شروع لیگ و حساسیت کار این مربی چقدر به فکر رشد و توسعه بازیکنان ملی امید خواهد بود و چقدر درگیر مسابقات باشگاهی خواهد شد؟
نفر سوم محمد کسایی‌پور است. او به عنوان رئیس کمیته بسکتبال سه نفره و سرمربی موقت تیم ملی سه نفره کارش را در فدراسیون شروع کرده اما خودش گفته قطعا در صورت وجود شرایط مناسب در لیگ هم فعالیت می‌کند؟ آیا مسوول یک کمیته مهم بسکتبال که به تازگی المپیکی هم شده می‌تواند هم در توسعه بسکتبال المپیکی سه نفره فعالیت کند و هم در لیگ موفق باشد؟
اگر با شروع لیگ برتر مدیران اجرایی دیگر بسکتبال با پیشنهادهای خوب باشگاهی مواجه شوند کدام را انتخاب می‌کنند و چه اتفاقی در بسکتبال خواهد افتاد؟ اگر به عنوان مثال یک باشگاه از مسعود قاسمی مدیر تیم‌های ملی بسکتبال که سابقه سرمربی‌گری در لیگ برتر را دارد برای همکاری دعوت به کار کند او چه تصمیمی خواهد گرفت؟ آیا مدیریت بر تیم‌های ملی که روزهای شلوغی دارند را رها خواهد کرد و به باشگاه می‌رود یا تصمیم دارد در هر دو جبهه کار کند یا فعالیت در رده باشگاهی را قبول نکند؟ البته قاسمی در گفت و گو با ایسنا این قول را داد که به هیچ وجه هدایت تیمی را قبول نمی‌کند.
او در پاسخ به این سوال که اگر باشگاهی به او پیشنهاد همکاری بدهد چه پاسخی به پیشنهاد خواهد داد؟ تصریح کرد: همین‌جا قول می‌دهم که به هیچ وجه هدایت هیچ تیم باشگاهی را قبول نخواهم کرد و از این نظر کاملا خودم را بازنشسته کرده‌ام. انقدر مربیان با دانش داریم که تیمی به من پیشنهاد ندهد.
مدیر تیم‌های ملی در پاسخ به این سوال که اگر پیشنهاد باشگاه مدیرفنی یا مشاور فنی بود چه؟ بیان کرد: اگر این پیشنهاد مطرح شود شاید فعالیت کنم اما آنهم منوط به اجازه کمیته فنی و ریاست فدراسیون بسکتبال است اما بازهم قول می‌دهم که تمام فکر و ذکر من امور تیم‌های ملی است و به مسائل باشگاهی فکر نمی‌کنم.
خطر بیخ گوش بسکتبال
قاسم کیانی کارشناس بسکتبال و مربی تیم ملی جوانان در سال ۲۰۱۲ در پاسخ به این سوال که آیا این مساله می‌تواند به ضرر بسکتبال باشد یا نه؟ تصریح کرد: معتقدم اگر مربی تیم ملی تمام تمرکزش بر روی تیم ملی باشد خیلی بهتر است اما اکنون باید شرایط مالی را نیز در نظر بگیریم. اگر فدراسیون بتواند نیازهای مالی مربی ملی را برآورده کند قطعا مربی ملی باید تمام زمانش را برای تیم ملی بگذارد.
او افزود: شرایط کنونی طوری است که فدراسیون توانایی مالی بالایی ندارد و اسپانسرها نیز در اندازه معمول حمایت می‌کند و مربی چاره‌ای ندارد که جذب باشگاه شود. چاره‌ای جز این نیست اما این اتفاق قطعا در کار ملی خلل ایجاد خواهد کرد و باید چاره‌ای برای آن اندیشیده شود.
این اتفاق کاملا می‌تواند به ضرر بسکتبال باشد و دلایل مختلفی نیز دارد اما مسعود قاسمی مدیرتیم‌های ملی نظر دیگری دارد. قاسمی در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: شما اگر به جای رئیس فدراسیون بسکتبال بودید چه تصمیمی می‌گرفتید؟ کمیته فنی فدراسیون تصمیم گرفته که در این بازه زمانی مربی ایرانی برای تیم ملی استفاده شود و با بررسی‌های انجام شده نفرات انتخاب شده‌اند. قطعا فدراسیون نمی‌تواند دستمزدی که باشگاه‌ها به مربی می‌دهند را پرداخت کند پس مربیان ملی در باشگاه‌ها نیز فعالیت می‌کنند. به نظرم پاسخ موضوع کاملا شفاف است.
او ادامه داد: جای نگرانی نیست. وقتی چنین تصمیمی گرفته شده کمیته فنی تمام موارد را پیش‌بینی کرده و به آنها فکر کرده‌است. این موارد نمی‌تواند مشکلی برای تیم‌های ملی ایجاد کند. از طرفی مربی ایرانی دیگر باشد همین مساله عنوان نمی‌شود؟
اما افشین رضاپور کارشناس بسکتبال درباره این موضوع مخالف مدیر تیم‌های ملی است و به ایسنا گفت: به شخصه با این اتفاق به طور کامل مخالف هستم. اینکه بخواهیم مسوولیت‌ها را بین چند نفر تقسیم بکنیم قطعا نتیجه که ندارد بلکه آسیب‌زا نیز خواهد بود. معتقدم باید از افراد بیشتری استفاده بکنیم. باید به این نکته توجه شود که برنامه‌ها و نحوه فعالیت‌ها در بخش‌های مختلف تخصص‌های متفاوت نیاز دارد و هرکدام از آنها مجزا هستند.
او با ابراز مخالفت از فعالیت مربیان ملی در باشگاه‌ها تصریح کرد: فعالیت همزمان مربی ملی در باشگاه نیز آسیب زننده است. به هر حال هیچ مربی نمی‌تواند منطقش را بر احساسش غالب کند. قطعا بین مربی و بازیکن در باشگاه یک تعلق پیش می‌آید. مربی نگاه خاص به بازیکن باشگاهش دارد و بازیکن‌ها نیز در انتخاب تیم‌ها ترجیح می‌دهند تیمی را انتخاب کنند که در آن مربی ملی فعالیت می‌کند و این به مجموعه فعالیت لیگ ضربه می‌زند.
رضاپور همچنین افزود: از طرف دیگر یک مربی ملی در رده باشگاهی با یک ملی‌پوشی که در تیم مقابل است خواه یا ناخواه وارد یک چالش می‌شود که این از ادبیات مربی ملی بودن فاصله می‌گیرد. برای این موضوع حتی می‌توان مثالی از فصل قبل آورد. از طرف دیگر خود مربی چطور می‌تواند توانش را در دو جبهه مهم تقسیم کند؟ هم چند ماه درگیر باشگاهش باشد و هم برای تیم ملی برنامه‌ریزی بکند؟ به خصوص اکنون که تیم ملی بزرگسالان ما در طول سال فعال است. این موضوع در بسکتبال سه نفره نیز همین شرایط را دارد.
کارشناس بسکتبال درباره فعالیت محمد کسایی‌پور در کمیته سه نفره و باشگاه‌ها بیان کرد: اول اینکه با توجه به سرمایه‌گذاری فدراسیون محمود مشحون بر روی محمد کسایی‌پور که چند سال در تیم‌های ملی به خصوص رده امید فعالیت داشت با کار اجرایی او مخالف هستم. او از مربیان خوب بسکتبال است که باید در همین عرصه فعالیت می‌کرد و بخش اجرایی باید به فرد دیگری واگذار می‌شد. حتی درباره گلاره کاکاونپور نیز مخالف فعالیت اجرایی‌اش هستم و معتقدم او بعد از دوران بازیگری باید وارد عرصه مربیگری می‌شد.
او افزود: از طرفی کمیته سه نفره بسکتبال باید دقت کند که این رشته اکنون المپیکی است و مسوول اجرایی آن باید در تمام سال تمرکز کامل بر فعالیت بسکتبال سه نفره داشته باشد و چطور می‌شود مسوول مستقیم آن چند ماه درگیر لیگ برتر باشد. احساس من این است که با اینگونه تصمیم‌ها توان فنی بسکتبال را کاهش می‌دهیم.
فدراسیون باید ورود کند
نصرت‌الله جعفریان پیشکوست بسکتبال ایران، ناظر بین‌المللی بسکتبال و سرپرست تیم ملی جوانان نیز این شرایط را درست ارزیابی نمی‌کند. او درباره این اتفاق به ایسنا گفت: بسکتبال یک سه ضلعی است که از مربی، ورزشکار و داور تشکیل می‌شود و مربیان زحمت‌کش ترین ضلغ هستند. با تمام احترامی که به تمام مربیان دارم با فعالیت مربیان ملی در عرصه باشگاهی مخالف هستم. هیچ مربی که در تیم‌های ملی مسوولیت دارد نباید در عرصه باشگاهی فعالیت کند.
او با اشاره به دلایل نظرش بیان کرد: هر اتفاقی که بیفتد حرف و حدیث دامن تیم‌های ملی را می‌گیرد. این اتفاق‌ها اصلا به صلاح بسکتبال ملی نیست. مربی بخواهد هر بازیکنی را دعوت بکند حتی اگر واقعا مشکلی نباشد اما بازهم حرف و حدیث ایجاد می‌شود. من معتقدم با شرایط کنونی که تیم‌های ملی پیش‌رو دارند به صلاح نیست چنین حاشیه‌هایی برای تیم ملی ایجاد شود.
قاسم کیانی نیز درباره خطراتی که این اتفاق برای بسکتبال ایجاد می‌کند به ایسنا گفت: قطعا اگر مربی تمام دغدغه‌اش تیم ملی باشد بهتر است. مربی ملی که موازی در باشگاه هم فعالیت کند باعث می‌شود که کارش تحت تاثیر شبهات و حواشی باشد. اولین اتفاق این است که در انتخاب بازیکنان شبهاتی ایجاد می‌شود که به سود تیم ملی نیست. سری که درد نمی‌کند را نمی‌بندند و چه بهتر که از این اتفاق‌ها جلوگیری کنیم. پس باید شرایطی مهیا شود که مربی ملی در باشگاه فعال نباشد.
راهکار چیست؟
به گزارش ایسنا، قطعا برای این شرایط فدراسیون باید اقدامی مناسب انجام دهد. به نظر می‌رسد برای حل این دغدغه تنها دو راه وجود دارد. اول اینکه این دسته از مربیان و افرادی که مسوولیت در فدراسیون قبول کرده و دغدغه کمک به بسکتبال کشور دارند پشت به مسائل مالی کنند و مدتی بدون چشم‌داشت مالی (به این دلیل که فدراسیون توانایی پرداخت دستمزد بالا ندارد) کار کنند. دومین راه اقدامی مناسب از طرف فدراسیون است. فدراسیون بسکتبال می تواند درآمدزایی زیادی داشته باشد و بتواند افرادی را که دعوت به کار می‌کند را از نظر مالی تامین کند تا آنها در اندیشه تیم‌داری در لیگ‌های بسکتبال نباشند. راه دیگر این است که فدراسیون از مربیان با دانشی که بدون چشم‌داشت مالی حاضر هستند برای تیم ملی کار کنند و در باشگاهی هم فعالیت نداشته باشند دعوت به همکاری کند. با این شرایط فدراسیون بسکتبال یا باید افرادی را به کار بگیرد که ۱۰۰ درصد توان خود را برای فدراسیون بگذارند و در باشگاهی فعالیت نکنند یا اینکه توانایی تامین نیاهای مالی آنها را داشته باشد که به نظر می‌رسد با شرایط کنونی فدراسیون گزینه اول اقدام منطقی‌تری است.
جعفریان سرپرست تیم ملی جوانان درباره راهکار مدنظرش برای حل این مساله گفت: به نظرم فدراسیون باید به این زمینه ورود کند. قبل از اینکه مشکلی برای تیم‌های ملی ایجاد شود. به هر حال مربیان زحمت کش هستند به خصوص مربیان بزرگ و حقوقی دارند. فدراسیون می‌تواند نیازهای مالی را از بین ببرد تا مربیان درگیر باشگاه‌ها نشوند و با تمام توان در خدمت تیم ملی باشند و حرف و حدیثی ایجاد نشود.
افشین رضاپور درباره تامین نیازهای مالی مربیان ملی حرف زد و اظهار کرد: این مساله به مدل اقتصادی فدراسیون بسکتبال برمی‌گردد. اینکه فدراسیون می‌تواند تمام نیازهای مالی نیروهایش را تامین کند، اینکه فدراسیون می‌تواند دوباره مربی خارجی برای تیم‌های ملی جذب کند یا اینکه چنین اتفاقی نمی‌افتد و شاهد فعالیت همین افراد بدون درمیان بودن پای باشگاهی در عرصه ملی خواهیم بود و این افراد با همین شرایط به کار خود ادامه می‌دهند همه منوط به مدل اقتصادی فدراسیون بسکتبال است که باید ببینیم چطور خواهد بود.
