ديگر خبري از فرياد «عيبي يوخ» هواداران تراکتور كه ورزشگاه تبريز را پر ميکرد، نيست. خيلي وقت است که ديگر سکوهاي خالي استاديوم يادگار امام بيشتر از سکوهاي پر آن است و خبري از آن «پرشورها» که کيپ تا کيپ يادگار را پر ميکردند و جاي سوزن انداختن هم نبود، نيست. تراکتور پس از چند فصل جولان دادن در بالاي جدول، در ليگ هفدهم و ليگ قهرمانان نشاني از آن تيم جذاب و دوست داشتني هميشگي نداشت، مسئلهای كه باعث شد ورزشگاه تبریز هفته به هفته خاليتر شود تا جايي که سهشنبه شب پس از شکست خانگي مقابل الغرافه در ليگ قهرمانان آسيا، همان اندک تماشاگراني که به استاديوم يادگار رفته بودند، فرياد اعتراض و نارضايتيشان را از وضعيت بحراني تراکتور به گوش مديران رساندند. تيمي که در ليگ برتر بهرغم هزينههاي چندده ميلياردي در فاصله دو هفته تا پايان فصل تيم دهم جدول است و در آسيا نيز بدون حتي يک پيروزي، تيم قعرنشين گروهش شد تا تنها نماينده ايران باشد که خداحافظي زودهنگامي با ليگ قهرمانان داشته است.
نارضايتي هواداران مسئلهاي بود که ساغلام، سرمربي تراکتور هم پس از بازي با الغرافه به آن اينطور واکنش نشان داد: «رابطه طرفداران با تيم بسيار خدشهدار شده و در بازيهاي خانگي طرفدارانمان به ورزشگاه نميآيند و آنهايي هم که به ورزشگاه ميآيند عليه بازيکنان شعار ميدهند. ما در شرايطي نيستيم که بتوانيم شعار هواداران را هم تحمل کنيم. هواداران اگر تيمشان را دوست دارند، يکشنبه به ورزشگاه بيايند و برخلاف امروز تيمشان را حمايت کنند. اگر تماشاگران ميخواهند به ورزشگاه بيايند و باز هم مثل امروز عليه بازيکنان شعار بدهند، بهتر است که نيايند و روحيه بازيکنان را خراب نکنند. اميدوارم فصل کابوسوارمان را بدون دردسر تمام کنيم.»
ناکام مطلق در آسيا و ليگ
تا قبل از ليگ هفدهم، تراکتور همواره يکي از تيمهاي مدعي بالاي جدولي بود. آنها در ليگ چهاردهم نبرد نزديکي براي قهرماني با سپاهان داشتند و حتي برای دقايقي با توجه به خبر اشتباهي که به تبريز رسيده بود، جشن قهرماني نيز گرفتند، اما آن فصل سپاهان قهرمان شد و تراکتور با اختلاف تنها يک امتياز به نايبقهرماني رسيد. قرمزپوشان تبريزي در ليگ پانزدهم هم با 51 امتياز چهارم شدند و فصل پيش نيز با 56 امتياز در رده سوم جدول ايستادند، اما در ليگ هفدهم تراکتور آن تراکتور مدعي سالهاي قبل نبود. آنها که ليگ هفدهم را با هدايت يحيي گلمحمدي آغاز كرده بودند، در همان سه بازي ابتداي ليگ، سه شکست متوالي را متحمل شدند تا برخلاف فصلهاي گذشته، تراکتور ديگر نشاني از يک مدعي نداشته باشد. روند پرفراز و نشيب تراکتور سبب شد تا ديماه سال گذشته گلمحمدي برکنار شود و پس از مذاکره با گزينههاي مختلف در نهايت ساغلام ترکيهاي روي نيمکت تراکتور بنشيند. آمدن ساغلام نه تنها كمكي به اوضاع نكرد كه تراکتورسازي ضعيفتر از قبل نيز نتيجه گرفت. تراکتور با سرمربی ترکیهای خود در ليگ قهرمانان آسيا با چهار باخت، دو مساوي و بدون حتي يک برد در قعر جدول گروه A قرار گرفت و از آسيا کنار رفت. در ليگ برتر هم تبريزيها در فاصله دو هفته تا پايان ليگ ديگر مانند سه فصل پيش از تيمهاي بالاي جدولي نيستند و با هفت برد، 9 مساوي و 12 باخت در رده دهم قرار دارند و در بهترين شرايط ميتوانند همين رتبه را تا پايان ليگ حفظ کنند.
برکناري مدير غيرپاسخگو
نتايج ضعيف در ليگ قهرمانان و ليگ برتر بالاخره يقه مصطفي آجرلو را گرفت و مديرعامل اين تيم که در سالهاي اخير در تيمهاي تحت مديريتش حاشيههاي فراواني داشته، تنها چند ساعت پس از شکست تراکتور مقابل الغرافه برکنار شد. آجرلو 13 خرداد 95 جانشين سعيد عباسي و به عنوان مديرعامل تراکتورسازي انتخاب شد تا پس از تجربه مديرعاملي در باشگاههايي چون پاس و استيلآذين به تبريز برود. با اين حال حضور 22 ماهه آجرلو در تراکتور کم حاشيه نداشت. زمستان 95 بود که تراکتور با توجه به پرونده شکايت بازيکنان خارجي طلبکار اين تيم به فيفا، از دو پنجره نقل و انتقالاتي محروم شد. نتايج ضعيف در ليگ آسيا و شبهاتي که در خصوص جذب بازيکنان خارجي و سرباز وجود داشت و ادعاي درآمد 45 ميلياردي براي تيمي که با مشكلات مالي دست و پنجه نرم ميكرد، از ديگر مسائلي بودند که باعث شدند تا منتقدان خواستار پاسخگويي آجرلو شوند. با اين حال آجرلو به اين پرسشها پاسخ نداد و سهشنبه شب برکنار شد تا يک ناکامي ديگر در کارنامه مديريتي او ثبت شود.