بررسي آنچه بلادرنگ در بدن ما اتفاق مي‌افتد، اگرچه انجام آن کار ساده‌اي نيست اما مي‌تواند در زمينه مراقبت‌هاي سلامت يا مطالعات باليني باارزش باشد. اما به‌زودي اين بررسي‌ها تغيير خواهند کرد با سنسورهاي کوچک شده جديدي که توسط محققان توليد شده‌اند. محققان موفق به ساخت نوعي سنسور شده‌اند که مي‌تواند مواد شيميايي موجود در مواد غذايي را شناسايي کند. اين سنسورها زماني که به طور مستقيم روي دندان نصب شوند، به صورت بيسيم به دستگاه گيرنده سياري متصل شده و مي‌توانند اطلاعات مربوط به گلوکز دريافتي، نمک را منتقل کنند.
محققان يادآور شده‌اند که اقتباس‌هاي آينده از اين سنسورها، قابليت کشف و ضبط گروه وسيعي از مواد مغذي و حالت‌هاي فيزيولوژيکي را دارند.
ابزارهاي پوششي قبلي، براي نظارت بر مواد خوراکي دريافتي از محدوديت‌هايي مانند نياز به استفاده از محافظ دهاني، سيم‌کشي حجيم يا نياز به تعويض مکرر سنسورها در زماني که قابليت خود را از دست مي‌دهند رنج مي‌بردند.
مهندسان دانشگاه تافتس تکنولوژي سازش‌پذيرتري را يافته‌اند و سنسوري تنها با فضاي اشغالي
2ميليمتر ×2ميليمتر توليد کرده‌اند که مي‌تواند به صورت انعطاف‌پذيري با سطوح نامنظم دندان همسان و همبسته شود. به همان صورت مرسوم که عوارض‌ها در بزرگراه‌ها جمع‌آوري مي‌شوند سنسورها داده‌هايشان را در پاسخ به سيگنال فرکانس راديويي وارده به صورت بيسيم ارسال مي‌کنند. سنسورها از سه لايه تشکيل شده‌اند. لايه مرکزي يا بيوريسپاند، لايه‌اي که مواد مغذي يا مواد شيميايي شناسايي شده ديگر را جذب مي‌کند و لايه بيروني که از دو واشر مربع شکل طلا تشکيل شده است. اين سه لايه به همراه هم مانند يک آنتن کوچک عمل مي‌کنند. زماني که موج وارده به سنسور برخورد مي‌کند، امواج را در طيف فرکانس راديويي ارسال مي‌کند. برخي از آنها خنثي و باقي آنها به عقب فرستاده مي‌شوند، درست همانند لکه‌اي از رنگ آبي که طول موج‌هاي رنگ قرمز را جذب مي‌کند و رنگ آبي را برگردانده و به چشم ما منعکس مي‌کند.
با اين حال سنسور مي‌تواند «رنگ» را تغيير دهد. با تجزيه و تحليل طيف و شدت امواج راديويي که به دستگاه تلفن همراه بازگردانده مي‌شود، اپليکيشن طراحي‌شده مي‌تواند تعيين کند که کدام مواد شيميايي و با کدام مقادير مصرف شده‌اند. در بررسي‌هاي بعدي، اين امکان وجود دارد که سنسور ردياب بتواند گستره وسيع‌تري از مواد را تشخيص دهد. ضمن اين که امکان نصب آن بر اعضايي غير از دندان هم فراهم شود. براي مثال اگر لايه مياني نمک دريافت کند، مشخصات الکتريکي آن تغيير مي‌کند و موجب مي‌شود سنسور طيف مختلفي از موج‌هاي فرکانس راديويي را با شدت متفاوتي جذب و منتقل کند. اين همان روشي است که به وسيله آن مي‌توان مواد مغذي و ديگر آناليت‌ها يا مواد مورد تجزيه را شناسايي و اندازه‌گيري کرد.
به طور تئوريک، ما مي‌توانيم لايه بيوريسپانس را در اين سنسورها براي هدف‌گيري ديگر مواد شيميايي تعريف کنيم. دکتر فيورنزو اُ منتو محقق طرح مي‌گويد: «ما واقعاً تنها با خلاقيتمان محدود شده‌ايم. ما تکنولوژي گسترش يافته RFID [يا فرکانس راديويي ID] معمول را به داخل يک سنسور گسترش داده‌ايم که مي‌تواند در محيط خودش به صورت ديناميک اطلاعات را بخواند و منتقل کند اگرچه به دندان، پوست يا هر سطح ديگري متصل شده باشد.
منبع: ساينس ديلي
