رامونا غلامرضايي
والدين بسياري هستند كه از بيش‌فعالي كودكان خود مي‌نالند و نگران هستند، اما واقعيت اين است كه فرزندان شمار اندكي از اين والدين حقيقتاً بيش‌فعال هستند. در واقع اكثر آنها تصورات و پيش‌فرض‌هاي كليشه‌اي و غلطي از بيش‌فعالي دارند. با اين وصف به آنان توصيه مي‌كنيم دانسته‌هاي خود را در اين زمينه افزايش دهند تا در برخورد و رفتار با فرزندان‌شان ايجاد مشكل نكنند. كتاب «فرزندپروري بچه‌هاي بيش‌فعال» نوشته وينسنت موناسترا ترجمه دكتر محمدرضا پيرمرادي از انتشارات ابن‌سينا يكي از راهنماهاي نسبتاً خوب براي اين والدين است.
كودكان ناسازگار، تغيير رفتار، كم‌توجهي در كودكان پرتحرك و درمان آنها مبتني بر شناخت و رفتار والدين مجموعه‌اي از دروسي است كه در مورد راه‌هاي كمك به موفقيت بچه‌هاي مبتلا به بيش‌فعالي ارائه شده است. اين اثر تلاشي است براي ادغام تحقيقات روانشناسي آموزشي، تغذيه‌اي و پزشكي موجود در قالبي كه بتواند به عنوان يك كتاب راهنما براي والدين يا در كلاس‌هايي كه افراد كارشناس به اين منظور برگزار مي‌كنند مورد استفاده قرار گيرد. مهم‌ترين ويژگي‌هاي كودكاني كه بيش‌فعال هستند و نقص توجه دارند شامل رفتار پرخاشگرانه، دائماً به دنبال جلب توجه، ضعف اعتماد به نفس و خودباوري، تند حرف زدن و قطع سخنان ديگران، جنب و جوش زياد حين انجام كار، رفتار تكانشگري، عمل كردن بدون فكر، عدم توانايي تمركز و فقدان توجه طولاني هنگام انجام كارها، ناتواني در آرام نشستن به خصوص در خواب، پرت شدن حواس به آساني توسط يك محرك خارجي و فراموش كردن فعاليت روزانه مي‌باشد.
كودك مبتلا به بيش‌فعالي و نقص توجه، اعتماد به نفس بسيار كمي دارد، بنابراين بسيار مهم است كه به شخصيت كودك به خصوص در حضور ديگران احترام گذاشته شود.
بهتر است ويژگي‌هاي «بيش‌فعالي- نقص توجه» را بدانيم تا مطمئن شويم فرزندمان چنين مشكلي دارد يا نه؟
عدم آگاهي از اصول فرزندپروري كودكان بيش‌فعال مي‌تواند اين احساس را به يك مادر دهد كه گويي يك فرد كور مي‌خواهد فرد كور ديگري را هدايت كند، بنابراين ياد دادن خيلي از مهارت‌ها به فرزندان دشوار خواهد بود، لذا والدين بايد اصول و مهارت‌ها را بياموزند. اصول، مهارت‌ها و راهكارهايي كه مي‌تواند به ما كمك كند تا ميزان استرسمان كاهش يابد، فرزندپروري مؤثرتري داشته باشيم و رابطه خوبي را با فرزندانمان برقرار كنيم.
