روح‌الله صالحي
كشورهاي غربي در حالي با وارونه جلوه دادن واقعيت‌ها در غوطه‌شرقي براي غيرنظاميان اشك تمساح مي‌ريزند كه كارنامه سياهي در دفاع از حقوق بشري در يمن از خود به جاي گذاشته‌اند.
غرب و در رأس آن امريكا كه خود را سردمدار حقوق بشر در جهان معرفي مي‌كنند، در مواجهه با نقض حقوق بشر رفتار دوگانه‌اي دارند و هر جا منافعشان ايجاب كند حقوق بشر را همچون پتكي بر سر دشمنانشان مي‌كوبند ولي در برابر جنايات متحدانشان دم فرو مي‌بندند و با سكوت خود مهر تأييد بر آن مي‌زنند. شوراي امنيت سازمان ملل كه قرار بود حافظ صلح و ثبات در جهان باشد و داد مظلومان را از متجاوزان بگيرد، اكنون خود به حامي اصلي جنايتكاران جنگي تبديل شده است و سياست‌هاي دوگانه‌اي كه اين نهاد بين‌المللي تحت تأثير امريكا به خود گرفته است، پرده از نمايشي بودن آن برداشته است.
رفتارهاي غرب در بحران سوريه در هفت سال گذشته به خوبي گوياي اين حقيقت است كه امريكا و غرب حقوق بشر را به عنوان ابزاري براي هدف قرار دادن دشمنان خود استفاده مي‌كنند اما در سوي ديگر ميدان، در حالي كه سازمان‌هاي حقوق بشري و صليب‌سرخ جهاني به كرات نسبت به فاجعه انساني در يمن هشدار مي‌دهند، در غرب گوش شنوايي براي اين هشدارها پيدا نمي‌شود. حال اين سؤال مطرح مي‌شود كه امريكا و همپيمانان غربي آن براي كدامين حقوق بشر نگران هستند و چرا ارتش سوريه براي عمليات عليه افرادي كه در ليست گروه‌هاي تروريستي بين‌المللي هستند، بايد محكوم شود اما آل‌سعود با خيالي آسوده فجيع‌ترين جنايات را عليه يمني‌هاي بي‌دفاع انجام دهد.
هياهو در غوطه شرقي
ارتش سوريه و همپيمانان آن اخيراً تمام توان خود را براي بازپس‌گيري «غوطه شرقي» دمشق به كار گرفته‌اند تا گروه‌هاي تروريستي حاضر در اين منطقه را شكست داده و امنيت پايتخت را بيش از پيش تأمين كنند اما فرياد سران غرب از عمليات بزرگ ارتش سوريه در غوطه به آسمان رفته است. كشورهاي غربي كه كارنامه سياهي در زمينه حقوق بشري دارند، در هفته‌هاي اخير يكي پس از ديگري نگراني خود را از وضعيت انساني در غوطه شرقي ابراز داشته‌اند. امريكا و متحدانش با بردن پرونده سوريه به شوراي امنيت سعي كرده‌اند در عمليات نيروهاي مقاومت براي حمله به تكفيري‌ها در غوطه شرقي وقفه ايجاد كرده و با تجهيز مجدد آنها، دولت سوريه را تحت فشار قرار دهند. با توجه به نزديكي غوطه به دمشق، اين منطقه همچون خنجري در پهلوي دولت است و حاميان تروريست‌ها با استفاده از آن به راحتي مي‌توانند فشار به دولت سوريه را افزايش داده و براي گرفتن امتيازات سياسي از دمشق در آينده استفاده كنند و از اين رو، غرب مي‌تواند سياست‌هاي خود را به سوريه تحميل كند. به همين خاطر در هفته‌هاي گذشته، امريكا و كشورهاي اروپايي بار ديگر نقض حقوق بشر در غوطه شرقي را در بوق و كرنا كرده‌اند تا از چارچوب شوراي امنيت سازمان ملل راهكاري براي نجات تكفيري‌ها پيدا كنند. غربي‌ها با به راه انداختن جنجال‌هاي رسانه‌اي سعي دارند اينگونه القا كنند كه غيرنظاميان غوطه شرقي آماج حملات دمشق و متحدانش قرار گرفته‌اند و اين ادعا، در حالي مطرح مي‌شود كه هزاران عنصر تكفيري در اين منطقه حضور دارند كه به دليل ناتواني در مبارزه با نيروهاي مقاومت، غيرنظاميان را آماج حملات خود قرار داده و آنها را به خاك و خون مي‌كشند تا چهره مسكو و تهران را نزد افكار عمومي خدشه‌دار كنند. كنترل ارتش سوريه بر غوطه شرقي به عنوان يكي از مراكزي كه حاميان تروريست‌ها به آن اميد زيادي بسته‌اند تأثيرات رواني زيادي روي تروريست‌ها در ديگر مناطق دارد و ضربه مهلكي به پروژه‌هاي خارجي در سوريه است، زيرا پاكسازي اين منطقه سبب مي‌شود نيروهاي مقاومت امنيت حريم هوايي دمشق را تأمين كرده و پرونده گروه‌هاي تروريستي در ساير مناطق را در هم بپيچند.
هر گاه ارتش سوريه در آستانه دستاورد راهبردي قرار مي‌گيرد، بر دامنه تحركات امريكا و غرب افزوده مي‌شود و آنها سناريوي تكراري استفاده دمشق از سلاح شيميايي را مطرح مي‌كنند تا دولت سوريه را متهم كرده و زمينه را براي مداخلات بيشتر فراهم كنند. سوءاستفاده غرب از مسئله حملات شيميايي در سوريه و مطرح شدن آن در شوراي امنيت براي فشار بر دمشق، توطئه‌اي است كه با هدف مانع‌تراشي در مسير ايجاد صلح و ثبات در سوريه و حمايت از اقدامات تروريستي در اين كشور است. در واقع، امريكا و اروپايي‌ها تلاش مي‌كنند دمشق را به موضوعي متهم كنند كه اساساً وجود خارجي ندارد، زيرا سوريه سلاح شيميايي ندارد كه بخواهد آن را عليه ديگران به كار گيرد و همه تسليحات شيميايي كه در سوريه عليه غيرنظاميان به كار برده شده، توسط گروه‌هاي تكفيري انجام شده است.
سكوت در يمن!
به رغم جيغ حقوق بشري غرب در سوريه، صداي دفاع از حقوق بشر در يمن خفه شده است. حدود سه سال از تجاوز ائتلاف سعودي به يمن و كشتار بي‌رحمانه مردم مي‌گذرد و نتيجه اين جنايات، گرسنگي، كمبود دارو و شيوع بيماري وبا است كه جان ميليون‌ها نفر را تهديد مي‌كند اما سازمان ملل يك بيانيه محكوميت يا حتي يك نامه اعتراضي عليه ائتلاف عربي صادر نكرده است، سازماني كه مطابق با منشور خود بايد حامي صلح و مردم سراسر جهان به‌ويژه ستمديدگان باشد.
امريكا و انگليس كه شعار دروغين دفاع از حقوق بشر سر مي‌دهند، به خاطر امضاي قراردادهاي چند صد ميليارد دلاري با رژيم سعودي، چشم خود را به روي جنايات رياض در يمن بسته‌اند و علناً حمايت خود از حملات ائتلاف عربي را اعلام كرده‌اند. استفاده از سلاح‌هاي ممنوعه در يمن براي سعودي‌ها آزاد است و امريكا و انگليس به عنوان حاميان اصلي رژيم كودك‌كش سعودي به هر ميزان كه عربستان نياز داشته باشد، تسليحات ممنوعه در اختيارش قرار مي‌دهند. غربي‌ها حتي با تبليغات رسانه‌اي سعي دارند حقايق يمن را وارونه جلوه داده و جنبش انصارالله را مسبب اصلي بحران يمن معرفي كنند. كشورهاي غربي همچنين قطعنامه‌اي را در شوراي امنيت مورد بررسي قرار دادند و با اتهام‌زني به ايران به خاطر مداخله در امور يمن، سعي مي‌كنند فشارها عليه تهران را تشديد كنند و توجه افكار عمومي منطقه را از جنايات سعودي به سمت تهديدات ادعايي از سوي ايران سوق دهند.
سازمان‌هاي بين‌المللي مدعي دفاع از حقوق بشر و دموكراسي؛ در خصوص كشتار كودكان، زنان و مردم بي‌دفاع يمن توسط ائتلاف عربستان تنها به ژست سياسي اكتفا كرده‌اند و حاضر نيستند اقدامات جنايتكاران آل‌سعود در يمن را محكوم كنند. سازمان ملل نه تنها جنايات عربستان در يمن را محكوم نكرده بلكه با سپردن رياست شوراي حقوق بشر به عربستان سعودي، عملاً بر جنايت سعودي مهر تأييد زده است. انتصاب سعودي به اين عنوان در حالي است كه عربستان در زمينه نقض حقوق بشر كارنامه سياهي از خود به جاي گذاشته است. حكومت قرون وسطايي عربستان به لطف دلارهاي نفتي توانسته دهان كشورهاي غربي و نيز سازمان ملل را در قبال جناياتش در يمن به سكوت وادار كند و در مقابل، غرب و سازمان ملل را عليه دولت سوريه بشوراند. رفتار سازمان‌هاي مدعي حقوق بشر در برابر نسل‌كشي عربستان و همپيمانانش در يمن كه نقض آشكار حقوق بشر و جناياتي فاجعه بار و نابخشودني است، رفتار كاملاً منفعل نهادهاي حقوق بشري را نشان مي‌دهد.
جمع‌بندي
در مجموع مي‌توان گفت كه معنا و مفهوم حقوق بشر براي سران غرب در يمن تا سوريه، زمين تا آسمان تفاوت دارد و بر اساس منافع خود و متحدانشان تعريف مي‌شود و استفاده از اين نام به دستاويزي براي غرب تبديل شده است تا از طريق آن دشمنانش را تحت فشار قرار دهد، بنابراين ساختار سازمان ملل و شوراي امنيت آن صرفاً يك لفاظي كذب است كه تحت لواي آن حقوق ناحق و استعمارگرايانه امريكا و همپيمانانش را مطالبه مي‌كند و جنايات عربستان را كه جان هزاران انسان بي‌گناه يمني را مي‌گيرد، محكوم نمي‌كند. از اين رو، از امريكا و متحدان غربي‌اش كه تمام هم و غم‌شان نقض حقوق بشر در سوريه آن هم توسط دولت سوريه و نه تروريست‌هاست، انتظار نمي‌رود در مقابل حمام خوني كه سعودي‌ها در يمن به راه انداخته‌اند، دل بسوزانند.
