آسيبپذيرى كودكان در مقابل فشارهاى روحى و روانى بسيار بيشتر و ماندگارتر از بزرگسالان است چراكه رشد عقلى و ذهنى و توانايى جسمى و روانى افراد در كودكى به حدى نيست كه بتوانند با بهرهگيرى از منطق و استدلال يا با تكيه بر تجربه و يادگيرى، خود را در برابر تنشهاى روانى ايمن نگه دارند. ترس به عنوان يكى از مهمترين هيجانات روحى انسان ميتواند اثرات نامطلوب و چه بسا ماندگار و جبرانناپذيرى، بر جسم و روان كودكان بگذارد. اثرات نامطلوبى مانند لكنت زبان، شبادرارى، خجالتى بودن، افسردگى، پرخاشگرى، دروغگويى، نداشتن اعتماد به نفس و انگيزه در انجام كارها و حتى نابود شدن شخصيت كودك ميتوانند حاصل تجربه احساس ترس در كودكان باشند. از نشانههاى ظاهرى ترس نيز ميتوان به تنفس تند، عرق كردن، رنگپريدگى، حركات تكرارى بدن، سرگيجه و سردرد اشاره كرد اما پرسش اينجاست كه ما چگونه با ترسهاي كودكانمان روبهرو شويم؟
پيشگيرى از ايجاد بعضى ترسها به مراتب آسانتر از درمان آنهاست، به همين دليل بايد كودك خود را بشناسيد و با روحيات او آشنا شويد و رفتار و روشهاى تربيتى خود را مطابق با حساسيتهاى عاطفى و روانى او تنظيم كنيد. همچنين اگر در كودك خود نشانهاى از ترسى غيرمعمول ميبينيد بهتر است هر چه زودتر در جهت شناخت علت و رفع آن اقدام كنيد.
با حمايت و محبت و رفتارى صحيح به كودكى كه ترسيده احساس آرامش و امنيت بدهيد و هرگز او را تحقير، تمسخر يا سرزنش نكنيد. هيچگاه براى جلوگيرى از شيطنت فرزندتان، سعى نكنيد او را از چيزهايى غيرواقعى نظير ديو و لولو و داستانهاى ترسناك، تنبيه با تاريكى، تنهايى يا شخصيتهاى خاصى مثل دكتر و پليس بترسانيد. با كودكتان صحبت كنيد و پيش از وقوع رويدادى كه باعث ايجاد ترسى شديد در او شود، با توجه به سطح فهم و درك او علت عواملى مثل رعد و برق، واكنش درست در برخورد با حيوانات اهلى و غيراهلى، تفاوتهاى جسمى و ذهنى با همسالانش و مواردى از اين قبيل را برايش توضيح دهيد. به آنها بگوييد كه ديو و لولو ترس ندارند و فقط حاصل خيالاتشان هستند. استدلال و منطق ابزارى مفيد براى مقابله با ترس هستند، از آنها به اندازه درك كودك، براى هوشيار كردن و پرورش فرزند خود استفاده كنيد. او را هنگام غلبه بر ترسهايش مورد تحسين و تشويق قرار دهيد ولى شتابزده و با اجبار به كارى كه از آن ميترسد وادارش نكنيد، چراكه در اين صورت نه تنها ترس او را از بين نخواهيد برد بلكه ترس و بياعتمادى نسبت به خودتان را هم به آن اضافه خواهيد كرد. به كودكتان بياموزيد كه موفقيت در زندگى در كنار شكست معنى پيدا ميكند و بايد بدون ترس و نااميدى به عنوان حقيقت زندگى آنها را بپذيرد. به ياد داشته باشيد كه كودكان، رفتار والدين و مربيان خود را الگو قرار ميدهند و چيزهاى بسيارى را از طريق مشاهده ميآموزند. در مواردى ترس كودك ممكن است تبديل به يك بيمارى شود و بر عملكرد و كارهاى روزمره او تأثيرات نامطلوبى داشته باشد كه در اين صورت بايد او را براى مشاوره و درمانهاى لازم نزد درمانگرى متخصص ببريد. متخصصان كودك، روانشناسان و مشاوران روشهاى مفيد و آزمون شدهاى را براى رفع مشكل ترس كودكان به كار ميبرند و ميتوانند شما را در جهت اصلاح روشهاى نادرست تربيتىتان راهنمايى كنند. زندگي سرشار از رويدادها و لحظههاي پر فراز و نشيبي است كه خود و ديگران نقشهاي مهم، كماهميت، مستقيم و غيرمستقيم در آن ايفا ميكنيم كه گاه اين ديگران، خود ما هستيم. ما اتفاقات زندگي اطرافيان خود را رقم ميزنيم، يا حداقل سهم بسزايي در ثبت تصوير زندگي آنها داريم و شايد يكي از مهمترين اين افراد، نزديكترين فرد به ما، فرزند ما باشد. فرزنداني كه نسل آينده را ميسازند و اصليترين مرحله رشد و پيشرفتشان در آغوش خانواده و تحت تأثير رفتار والدين رقم ميخورد. در اين ميان وظيفه ماست كه با آموختن و درك بهتر، بتوانيم انسانهايي پرورش دهيم كه زندگي خود را در تلاش براي دستيابي به رؤياهايشان سپري كنند و نه فرار از ترسهايشان.