عموغلام معلم شهادت عارف شد

شهيد دفاع مقدس غلامعلي كايدخورده عموي شهيد مدافع حرم عارف كايدخورده است كه شهادتش از همان كودكي تأثير زيادي روي عارف گذاشته بود. غلامعلي كايدخورده در 16 سالگي در منطقه دزفول به شهادت رسيد. عارف قبل از شهادت، محل مزارش را مشخص كرده و به پدرش وصيت كرده بود اگر شهيد شدم مرا در مزار عمويم بگذاريد. منش و روش شهيد غلامعلي كايدخورده و مطالعه روي ويژگي‌هاي رفتاري وي، تأثيري عميق روي عارف گذاشته بود. جاري شدن خون عموي شهيد در رگ‌هاي عارف، سبب شد تا او نيز پس از سه دهه راه عمو را ادامه دهد و سرنوشتي زيبا همچون او پيدا كند. با هم مروري كوتاه بر زندگي شهيد غلامعلي كايدخورده مي‌اندازيم.
شهيد غلامعلي كايدخورده در سال 1347 متولد شد و با شروع نهضت امام خميني(ره) خيلي زود وارد فعاليت‌هاي انقلابي و مبارزاتي شد. سربازان امام خميني از همان كودكي شيفته بزرگي و خلوص نيت امام شدند و عاشقانه از رهبرشان تبعيت كردند.
شهيد كايدخورده بسيار كم‌حرف و خوش‌اخلاق بود. ايمان و اخلاقش مثال‌زدني بود. از كودكي عاشق نماز بود و به نماز اول وقت توجه و تقيد ويژه‌اي داشت. از غيبت كردن بيزار بود و به سرعت مجلسي كه در آن غيبت كسي مي‌شد را ترك مي‌كرد.
شهيد غلامعلي كايدخورده همچنين به بيت‌المال اهميت ويژه‌اي مي‌داد. وقتي در فصل سرد سال با لباسي نازك به مدرسه مي‌رفت و مادرش مي‌گفت چرا كاپشنت را نمي‌پوشي؟ پاسخ مي‌داد: «اين كاپشن را داده‌اند تا در بسيج بپوشم نه از آن استفاده شخصي كنم». رعايت بيت‌المال و حق‌الناس يكي از مهم‌ترين اصول زندگي شهيد بود. حلال و حرام را در زندگي‌‌اش رعايت مي‌كرد و اجازه نمي‌داد ذره‌اي شبهه وارد زندگي و مالش شود.
غلامعلي در سال 1363 در عمليات بدر شركت كرد و در جريان اين عمليات، در بيست و هفتم اسفند شهد شيرين شهادت را نوشيد و به درجه رفيع شهادت نائل آمد. پس از هفت سال، پيكر اين شهيد بزرگوار تفحص و پيدا شد و در تاريخ 15/11/1373 به خاك سپرده شد.
شهيد كايدخورده در بخشي از وصيت‌نامه‌اش چنين نوشته است: «وصيتم به برادران بسيجي و جلسه قرائت قرآن و ديگر برادران اين است كه همچنان در صحنه حضور داشته باشيد و جبهه‌هاي نبرد را همچنان گرم نگاه داريد كه اگر در اين امور سستي كنيد فرداي قيامت مورد سؤال قرار خواهيد گرفت. برادران در راه خدا جهاد كنيد.»