غلامحسين بهبودي
سوم اسفند ماه 1396 محله فلاح تهران شاهد تشييع پيكر مظلومانه شهيد محمدعلي بايرامي بود. مردم اين منطقه كه با تقديم 4هزار شهيد به دارالشهداي تهران معروف است، دستهگلي را بر دستانشان گرفته بودند كه به خاطر عقده و كينهاي كور در 20 سالگي پژمرده شده بود.
خانه شهيد بايرامي در ميدان مقدم، مركز محله فلاح قرار دارد. روز تشييع پيكرش كه حوالي ظهر بود، خودم را به اين ميدان رساندم. نيروي انتظامي ابتدا و انتهاي خيابان شهيد شهسوار شمالي را به روي وسايل نقليه مسدود كرده بود. خانه شهيد بايرامي اواسط اين خيابان قرار داشت.
جلوتر كه رفتم، قواره جمعيت تشييعكننده بهتر مشخص شد. تصوري كه از تشييع پيكر يك شهيد داشتم تا حدي تغيير كرد. مظلوميت شهداي نيروي انتظامي اينجا بهتر درك ميشد. جمعيت زياد بود، اما نه آنقدر كه شايسته يك شهيد باشد. يكي از مداحان از شهداي دفاع مقدس و مدافع حرم محله فلاح ميگفت: اينجا دارالشهداي تهران است. جوانانش سالهاست كه با راه و رسم سرخ شهادت عجين شدهاند. اينجا قدمگاه 4هزار ملائك زميني است كه روزگاري دوشادوش ما راه ميرفتند و نفس ميكشيدند اما رفتند تا ما راحتتر زندگي كنيم و نفس بكشيم.
دوست داشتم با يكي از اعضاي خانواده شهيد بايرامي گفتوگوي كوتاهي داشته باشم كه مقدر نشد. موقعيت جور نبود و نميشد در چنين وضعيتي مزاحمشان شد. از همسايهها در مورد محمدعلي پرسيدم. ذكر خيرش بود و اينكه زياد او را در محله نميديدند. سر به راه بود و به كار و زندگياش ميپرداخت.
كار و زندگي محمدعلي تأمين امنيت مردم بود. استواردوم شهيد بايرامي مثل خيلي از نيروهاي پليس در عين مظلوميت با كمترين حقوق و مزايا در تهراني كار ميكرد كه بعضي از اهالي قدر پليس را نميدانند. نه اينكه ندانند امنيتمان را مديون نيروي انتظامي هستيم، بلكه عقدههاي سياسي را بهانه كردهاند و به اشكال مختلف به پليس ، بسيج و سپاه هجمه ميبرند.
تشييع پيكر شهيد بايرامي سادهتر و مختصرتر از آن بود كه فكرش را ميكردم. خود مردم اداره مراسم را بر عهده گرفته بودند و نيروهاي پليس سعي داشتند تشييع پيكر همكار شهيدشان با شكوه بيشتري برگزار شود. در ميان جمعيت چشمم به مادر يكي از شهداي دفاع مقدس افتاد كه با سوز خاصي اشك ميريخت! شايد سالهاي دهه 60 را به ياد ميآورد كه اين محله و كوچه و پسكوچههايش هر روز شاهد تشييع پيكر شهيدي بود. حالا هم كه محمدعلي بايرامي رداي شهادت پوشيد تا به همه نشان دهد زندگي در يك كشور انقلابي- اسلامي به اين راحتيها نيست! نميشود از مكر دشمن ايمن بود و بايد پذيرفت كه درخت انقلاب را خون پاك امثال محمدعليها آبياري ميكند. بايرام در زبان تركي به معني بهار است. بهار بايرامي زودتر از موعدش از راه رسيده بود.