معاون شهرسازي و معماري شهردار تهران دستاوردهاي سفر نجفي به ورشو را تشريح كرد و گفت: «در حوزه بازيافت زباله، خريد واگن و اتوبوس اتفاقات خوبي در پي اين ديدار رخ خواهد داد.»
مهدي حجت با بيان اينكه نظام اداره شهر در ورشو به مانند تهران است و آنها نيز شوراي شهر دارند، تصريح كرد: «در اين مدت با شهردار ورشو، معاونان وي و اتاق بازرگاني كه بيش از 50 شركت مختلف در اين جلسه حضور داشتند، ديدار كرديم.»
وي با بيان اينكه شهر ورشو بسيار كوچكتر از شهر تهران است و تنها يك ميليون و 700 هزار نفر جمعيت دارد، ادامه داد: «در اين سفر بحث خريد اتوبوس، واگن مترو و انتقال تجربيات بازيافت زباله بهطور جد در دستور كار هيئت ايراني قرار گرفت. ضمن اينكه مسئولان شهر ورشو معتقد بودند كه زبالهسوز آنها در دنيا بينظير است؛ چراكه لازم نبود در اين سيستم زبالهسوزي، تفكيك زباله صورت گيرد.»
وي در تشريح چگونگي فعاليت زبالهسوز شهر ورشو گفت: «آنها در توضيحات خود عنوان كردند كه هر مقدار زباله كه وارد دستگاه شود با درجه حرارت 150 پخته خواهد شد و با اين روش بوي نامطبوع آن از بين ميرود و همچنين با استفاده از مواد استريل، استريل ميشوند و بعد غربالگري شده و با استفاده از اشعه ليزر زبالهها بسته به نوع و جنسشان تفكيك ميشوند.»
به گفته اين مقام، قطعاً و به طور جد موضوع خريد اتوبوس، واگن مترو و استفاده از تجربيات بازيافت زباله در دستور كار شهرداري قرار خواهد گرفت.
اين در حالي است كه شركت واگنسازي تهران تنها توليدكننده داخلي واگن با استفاده از توان مهندسان داخلي به توليد، مونتاژ و ساخت واگن و قطارهاي مترو فعال است، اما به نظر ميرسد كه دولت دوازدهم زياد اعتقاد به استفاده از توان توليدي اين شركت نداشته و بيشتر به فكر وارد كردن واگنهاي مترو از كشورهاي خارج است. اين رويكرد نشان ميدهد كه با وجود ارتباط دوستانهاي كه بين دولت و شهرداري تهران وجود دارد، شهردار جديد بيشتر تمايل دارد تا چشمان خود را روي اين توانايي داخلي ببندد!
هابيل درويش، مديرعامل سابق شركت متروي تهران اعتقاد داشت كه ظرفيت ساخت صددرصدي واگنهاي مترو در داخل كشور وجود دارد؛ آن هم در شرايطي كه كارخانههاي زيادي در سالهاي اخير در كشور در زمينه ساخت واگن راهاندازي شده و به خاطر شرايط بد اقتصادي به تعطيلي كشيده شدهاند و در پرداخت حقوق كارگران با مشكل روبهرو هستند.
متأسفانه شركتهاي توليد اتوبوس داخلي هم با كمتر از ظرفيت خود كار ميكنند كه اين موضوع نتيجهاي جز وارد شدن خسارت به توليد و صنعت داخل و بيكار شدن كارگرها در پي نخواهد داشت. در واقع بخشي از اقتصاد مقاومتي كه با خريد محصولات ايراني و جلوگيري از خروج ارز عملي ميشود، با كمتوجهي مسئولان روبهرو است. يكي از فرصتهاي مناسب ايجاد اشتغال در كشور صنعت اتوبوسسازي است كه با قدمت ۵۵ ساله و دارا بودن بزرگترين سالن توليد در غرب آسيا، سالهاست كه به كشورهاي اطراف هم صادرات دارد.
در خصوص زبالهسوز هم در زمان كنوني، بهتري الگوي مديريت پسماند تركيبي از بازيافت و توليد كمپوست است كه توليد گازهاي گلخانهاي را ۴۶ برابر نسبت به توليد برق توسط زبالهسوزها كاهش ميدهد.
اشتغالزايي كم، اتلاف قابل توجه انرژي، انعطاف نداشتن، انتشار نانوذرات بسيار سمي، همسو نبودن با استراتژيهاي توسعه پايدار و ارجح بودن ساير گزينهها از جمله دلايلي است كه به لحاظ علمي استفاده از زبالهسوزها زير سؤال است؛ چراكه مزاياي موجود، توان غلبه بر معايب و مشكلات را نخواهد داشت. شهرداري تهران ميتواند با جستوجوي اينترنتي هم از تجربيات ديگر كشورها آگاه شده و بدون هدر دادن منابع با مسافرتهاي بيمورد با تكيه به توان داخلي، مديريت كند.