پس از آنکه کامبوزیا پرتوی به عنوان برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه معرفی شد، در اعتراض به عدم توجه به بازی سعید آقاخانی در فیلم کامیون، او را به روی صحنه دعوت کرد و سیمرغ بلورینش را به آقاخانی تقدیم کرد. پرتوی به داوران گفت احتمالاً پرده مشکل داشته و بازی آقاخانی را ندیدهاند! ولی من به داوران حق میدهم، چون آقاخانی آنقدر در نقشش فرورفته بود که اصلاً نمیشد تشخیص داد این همان سعید آقاخانی است! خود ما هم بعد از دیدن این فیلم موقع خروج از سینما شاهد بودیم که اکثر مردم میپرسیدند سعید آقاخانی که اسمش توی تیتراژ بود پس کجای فیلم بود؟!
جشنواره فیلم در استادیوم فوتبال!
در ادامه هومن سیدی نیز برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه شد و بدین ترتیب این جایزه به دو فیلم داده شد. او نیز با حضور در روی صحنه گفت: «من کمکم داشتم فکر میکردم سالن اختتامیه را اشتباه آمدهام و سالن بغلی است!» اتفاقاً ما هم که برنامه را از تلویزیون تماشا میکردیم و همزمان فوتبال شبکه 3 را نیز دنبال میکردیم، از یک جاهایی به بعد کار از دستمان دررفت و نمیدانستیم الان داریم فوتبال میبینیم یا اختتامیه! از سالن صدای سوت و داد و هوار میآمد و در استادیوم مربیان داشتند فیلم درام بازی میکردند!
مردم ایران یادشان هست!
آقای جهانگیری، معاون اول رئیسجمهور و نامزد بهترین کاندیدای پوششی هم در سالن حاضر بود اما نه حرفی زد و نه کار خاصی انجام داد. ما خیال کردیم ایشان را دعوت کردهاند که سیمرغ بلورین بهترین بازیگر سال را بهشان تقدیم کنند، اما داوران حق ایشان را خوردند! حداقل سیمرغ بهترین انشا یا سیمرغ بهترین دستیار کارگردان را باید به جناب جهانگیری میدادند. ولی عیبی ندارد. مردم ایران هنرمندی ایشان را یادشان هست.