مترجم: رضا محمدي
تركيب تحريك مغزي با يك دستگاه روباتيك مي‌تواند كمكی به بازگرداندن عملكرد دست در بيماران سكته مغزي باشد. به گفته محققان در مطالعه‌اي که روي افراد بالغ سالم انجام شده است نشان می‌دهد يك رابط مغز كه تحريك مغزي را با يك دستگاه روباتيك تركيب مي‌كند تا حركت دست را كنترل كند، خروجي مسيرهاي اتصال مغز و نخاع را افزايش مي‌دهد. اين كار مي‌تواند در بيماران سكته مغزي با فلج دست باعث بهبود عملكرد شود. در واقع محققان براي آزمايش اين فناوري از داوطلبان خواستند دست خود را درون دستگاهي قرار دهند كه قادر است به صورت منفعل انگشتان را حركت دهد و سپس بدون اينكه دست خود را حركت دهند، به باز كردن آن فكر كنند.
عليرضا قرباغي و همكارانش از شركت‌كنندگان خواستند تصور كنند كه دست خود را بدون هيچ گونه حركتي باز كنند، در حالي كه دست آنها در يك وسيله قرار داده شده بود كه زماني كه از طريق فعاليت مغزيشان ورودي مورد نياز را دريافت مي‌كرد، با انگشتان دستشان بي مقاومت باز و بسته مي‌شد. محققان نشان مي‌دهند كه تحريك ناحيه دست قشر مغزي در يك زمان، اما نه بعد از آن، دستگاه روباتيكي كه حركت دست را آغاز كرده بود، قدرت سيگنال عصبي را افزايش مي‌داد، به احتمال زياد با استفاده از توان پردازش نورون‌هاي فرعي در دستگاه كورتيكواسپاينال. در اين آزمايش رابط كامپيوتر و مغز توانست همزمان با دريافت محرك‌هاي مغزي از غشاي حركتي، انگشتان دست را با استفاده از دستگاه روباتيك حركت دهد و احتمالاً با استفاده از توان پردازشي ساير نورون‌ها سيگنال عصبي مغز را تشديد كند. اين سيگنال در زماني كه داوطلبان به حركت دادن دست فكر نمي‌كردند، تضعيف شد.
با اين حال، زماني كه شركت‌كنندگان نبايد حركت دست خود را تصور مي‌كردند، سيگنال كاهش مي‌يافت. تحريك مغز و بازخورد موتور روباتيك به طور همزمان طي توانبخشي ممكن است براي بيماراني كه كنترل دائمي عضلات را از دست داده‌اند، سودمند باشد. محققان اميدوارند از طريق انتقال محرك‌هاي مغزي به يك سيستم روباتيك و دريافت همزمان بازخورد از آن بتوانند اشخاصي را كه كنترل ارادي عضلات خود را از دست داده‌اند، در بازيابي توان حركتي عضلات ياري كنند.
پيش از اين متخصصان به لطف كاشت وسيله الكترونيكي در مغز باعث تحريك عضلات شده بودند. در اصل اين فناوري نخاع آسيب‌ديده را دور مي‌زند و مغز را مستقيماً به عضلات مجددا وصل مي‌كند. اين سيستم تكانه‌هاي عصبي را از مغز رمز‌گشايي و آنها را به سيگنالي تبديل مي‌كند كه پس از آن، به طور ويژه توسعه يافته و به روكش تحريكات الكترود كيفيت بالاي متصل به اندام فلج منتقل مي‌شود. روكش سپس باعث تحريك عضلات صحيح به انجام حركات مورد نظر، با هر فعاليتي كه در يك دهم ثانيه به فكر خطور كرده است، مي‌شود. اين بسيار شبيه به باي‌پس قلب بود، اما به جاي دور زدن خون، در واقع باي‌پس سيگنال‌هاي الكتريكي بود.
منبع: ساينس ديلي
