شادمانی دشمنان در پی بروز برخی ناآرامی‌‌ها و اعتراضات در دی ماه 96، بیشتر از آن جهت بود که پنداشتند این حوادث در آستانه دهه فجر و سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، نشان از بی‌رونقی راهپیمایی 22 بهمن 96 و فاصله گرفتن مردم ایران از نظام جمهوری اسلامی دارد. این شادمانی بیشتر از همه چیز، نشئت گرفته از توهم و امید قریب 40 ساله آنان برای فروپاشی جمهوری اسلامی بود که در این سال‌ها، برای تحققش بسیار سرمایه‌گذاری کرده بودند. دشمنان تصور می‌کردند، تحریم‌های اقتصادی با جنگ نرم آنان هم‌افزا شده، و نتیجه این جنگ ترکیبی، مردم ایران را نسبت به اصل انقلاب و نظام اسلامی بدبین ساخته است. تصور دشمنان در پی این حوادث، آن بود که مردم ایران خود به انقلاب و نظام جمهوری اسلامی پایان داده، این انقلاب 40 سالگی‌اش را تجربه نخواهد کرد. از همین رو بود که ترامپ به عنوان عالی‌‌‌ترین مقام سیاسی دولت ایالات متحده، در حالی که چندی قبل ملت ایران را تروریست معرفی کرده بود، با بروز ناآرامی‌های دی ماه، طی 24 ساعت در توئیت خود چندین بار از اغتشاشگران با عنوان ملت و مردم ایران یاد کرده و از کار تخریبی آنان حمایت کرد.
در آن روز‌‌ها تمامی دشمنان و جریان ضدانقلاب، رفتاری مشابه ترامپ داشتند و هرکدام به نوعی خود را در کنار اغتشاشگران قرار دادند و تصور می‌کردند که عمر جمهوری اسلامی پایان یافته است. کلیپ‌ها، پیام‌ها، تحلیل‌‌‌ها و تفسیرها، همگی نشان می‌داد که جبهه استکبار و صهیونیزم جهانی به همراه ضدانقلاب و در رأس آنان منافقین کوردل، چگونه به این ناآرامی‌‌ها دل بسته‌اند!
آنان به این حوادث دل بسته بودند، چون خود می‌دانستند برای پیدایی‌اش چقدر کار کرده بودند. تاریخ 40 ساله ملت ایران نشان می‌دهد که دشمنان همواره در شناخت این ملت دچار اشتباهات راهبردی شده‌اند، اما مقام معظم رهبری با آن شناخت دقیقی که از ملت ایران دارند، در روز 19 بهمن ماه و در آستانه یوم‌الله 22 بهمن، در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی ارتش، ضمن تماشایی خواندن راهپیمایی 22 بهمن فرمودند: «امسال به دلیل یاوه‌گویی‌های برخی از دولتمردان امریکا و غیرامریکا، مردم احساس می‌کنند که دشمن در حال کمین گرفتن و در صدد دشمنی است و به همین علت، به حول و قوه الهی، حضور مردم در راهپیمایی 22 بهمن امسال از همیشه گرم‌تر و پرشور‌تر خواهد بود و همه خواهند آمد» بنابراین در آستانه 22 بهمن امسال، جهانیان منتظر بودند تا ببینند کدام پیش‌بینی‌‌‌ها در خصوص رفتار مردم ایران درست خواهد بود. آیا مردم ایران در 22 بهمن، طبق پیش‌بینی‌های مبتنی بر آرزو‌‌ها و توهم‌های امریکایی‌‌ها و متحدینش در خانه‌‌ها می‌مانند و به جشن پیروزی انقلاب دیگر رونق نخواهند بخشید، یا اینکه بر اساس پیش‌بینی رهبر انقلاب اسلامی، ملت ایران یک بار دیگر تمامی محاسبات دشمن را بر هم زده، بار دیگر حماسه خواهد آفرید و یک 22 بهمن تماشایی را رقم خواهد زد. آری خود این نگاه‌های دوگانه، 22 بهمن امسال را از قبل، تماشایی کرده بود و همه منتظر بودند ببینند چه اتفاق خواهد افتاد.
به هر حال 22 بهمن فرا رسید و مردم ایران کاری کردند کارستان و با حضورشان در جشن 40 سالگی انقلاب، نشان دادند که با انقلاب و نظام جمهوری اسلامی، پیوندی عمیق و ناگسستنی دارند. مردم با حضور حماسی خود، نشان دادند که نارضایتی آنان از وضع موجود به خاطر وجود مشکلاتی چون فقر، فساد و تبعیض در کشور، نه تنها آنان را از انقلاب و نظام جدا نخواهد کرد، بلکه آنان مصمم هستند در پرتو روحیه انقلابی و حمایت از نظام جمهوری اسلامی و رهبری حکیم و صادق آن، به این مشکلات که هیچ ربطی به انقلاب ندارند، پایان دهند. حضور مردم در 22 بهمن امسال، نشان از اوج بصیرت مردم دارد. بصیرتی که نشان داد مردم ایران، حقیقت انقلاب و حقیقت نظام جمهوری اسلامی را به درستی شناخته‌اند و می‌دانند، مشکلات موجود در کشور، نه تنها ریشه در این حقیقت ندارد، بلکه فقط و فقط با توسل به حقیقت انقلاب و تداوم انقلابی‌گری به صورت حقیقی، می‌توان ریشه‌های فقر، محرومیت، فساد، تبعیض و بی‌عدالتی را ریشه‌کن کرد. این واقعیت ملت ایران که حقیقتاً 40 سال است دنیا را شگفت‌زده کرده، در پیام مقام معظم رهبری در پی حماسه راهپیمایی 22 بهمن امسال، اینگونه وصف شده است: «ملت عزیز و سربلند ایران! امروز عزم و بصیرت شما حادثه بزرگ و خیره‌کننده‌ای آفرید. عظمت راهپیمایی امروز شما که به نظر محاسبه‌گرانِ دقیق، از سال‌های پیش پرجمعیت تر و پرشور‌تر بود، پاسخ قاطع و دندان شکنی به بیگانگان و دشمنان و سست عهدان داد. دشمن با تکیه بر تصور ناقص و باطل خود از ایران و ایرانی، همه توان و تلاش تبلیغی خود را بر این متمرکز کرده بود که 22 بهمن امسال را بی رونق و احیاناً به ضدخود تبدیل کند. شما عملاً زنده و پویا بودن انقلاب را به رخ آنان کشیدید و پایبندی به آرمان‌های امام راحل را با شعارهای خود و باحضور گرم خود، با صدای بلند فریاد کردید.»
