مجري طرح گندم گفت: با جايگزيني گندم و سيب‌زميني به جاي برنج كه در توليد آنها مزيت نسبي داريم، مي‌توانيم مصرف اين محصول آب‌بر را در كشور كاهش دهيم و نقش مؤثري در كاهش مصرف منابع آبي كشور داشته باشيم.
سرانه مصرف برنج از دهه 50 در كشورمان با تغيير الگوي مصرف افزايش يافت، به طوري كه سرانه مصرف آن از 13 كيلوگرم، امروز به 36كيلوگرم رسيده؛ اين در حالي است كه توليد اين محصول به غير از دو استان شمالي كشور ممنوع است و مجبور هستيم بيش از 30 درصد نياز خود را از محل واردات تأمين كنيم. در اين خصوص اسماعيل اسفندياري‌پور در گفت‌وگو با تسنيم، با بيان اينكه در زمينه توليد برنج در كشورمان مزيت نداريم، اظهار كرد: در گذشته نوع غذاي مناطق مختلف كشور با توجه به اكوسيستم همان منطقه تعيين مي‌شد و آبگوشت غذاي اصلي ايراني‌ها بود. وي افزود: در حال حاضر نيز در توليد گندم دروم مزيت داريم و از آن مي‌توانيم براي توليد ماكاروني استفاده كنيم و همچنين در توليد سيب‌زميني مزيت نسبي داريم و چهار فصل مي‌توانيم توليد كنيم و با جايگزيني اين دو به جاي برنج، مصرف آن را در كشور كاهش دهيم. مجري طرح گندم با بيان اينكه رسانه‌ها مي‌توانند نقش مؤثري در زمينه فرهنگ‌سازي براي جايگزيني مصرف گندم و سيب زميني با برنج داشته باشند، گفت: اين كار در ژاپن نيز انجام مي‌شود و اين شعار را از كودكستان به كودكان مي‌آموزند كه «من عاشق برنج هستم».
