بازيکنان پايه بايد احساس کنند که تأثيرگذارند تا با تلاش بيشتر باعث پيشرفت خود و فوتبال ايران شوند. بعد از عملکرد خوب تيم نوجوان در جام جهاني 2017 هيچيک از بازيکنان اين تيم به اروپا منتقل نشدند، چون متأسفانه سازوکار انتقال بازيکنان به خارج از کشور و حتي داخل درست نيست. خيلي از باشگاههاي خارجي تقاضاي جذب اين بازيکنان را دارند و در زمان مسابقات بچهها مورد توجه بسياري از تيمهاي صاحب فوتبال قرار گرفتند، اما نتوانستند به سطح اول فوتبال دنيا راه پيدا کنند، چون مديربرنامهها به درستي بازيکنان را هدايت نميکنند. تا زمانيکه آنها در مجموعه تيم نوجوانان بودند، سعي ميکرديم لزوم مشورتهاي مناسب را براي نقل و انتقالات به آنها بازگو کنيم، اما اينها نوجوان هستند و خانوادههايشان نيز اطلاع چنداني از شرايط فوتبالي ندارند، به همين دليل بازيکنان به مسيري که بايد هدايت نميشوند. بعد از جام جهاني همه گفتند بايد از اين تيم حمايت شود، اما در حال حاضر کسي حواسش به اين تيم نيست.
اگر حمايت از استعدادها و افتخارات مقطعي نباشد، ميتوانيم به آينده خوب اميدوار باشيم، اما بازيکناني که در جام جهاني نوجوانان درخشيدند چه شدند و چرا کسي در موردشان چيزي نميپرسد؟ الان بايد کار را با بازيکنان جديد تيم جلو ببريم و از جايي به بعد مسئوليت آنها ديگر با ما نيست. از آنجا به بعد چه ميشود؟ ما در رده جوانان غفلت کرديم. وضعيت بازيکنان نوجوان به دليل ديده شدن در جام جهاني بهتر است، اما جوانان شرايط خوبي ندارند و حتي نميتوانند در ليگهاي استاني بازي کنند. اين يعني از دست رفتن سرمايهها و استعدادهاي خوب. حفظ تيمي که از مسابقات مقدماتي حذف شده کار آساني نيست، اما رها کردن آن يعني از دست دادن 400 استعداد فوتبالي. براي ردههايي مثل رده جوانان يک روز هم طلايي است، حالا چه برسد به يک هفته و يک ماه و يک سال. نبايد زمان را از دست داد، با اين حال اما غفلت ميشود.