ديدگاه اقتصادي سازمانهاي بيمهگر يكي از مشكلات بخش سلامت است. به همين دليل هم هر از چندگاهي نوعي دارو با بيمهري بيمهها مواجه ميشود و متأسفانه سازمان غذا ودارو هم در زمين بيمهها بازي ميكند. از مهمترين مشكلات پنهان در عرصه سلامت، معضلات دارويي است و متأسفانه بيشترين قدرت بازار دارويي ايران نيز در دست شركتها و كارخانجات دارويي دولتي و عمومي است كه چندين دهه در بازار ايران بدون دغدغه رقابت پيش ميروند.
در اين رابطه، ماه گذشته داروي «سينوپار» كه در شكستگيها و به خصوص در ستون فقرات كاربرد دارد، به قيمت بالغ بر 600 هزار تومان رسيد. در حاليكه براساس گفته دكتر جمشيدي، رئيس مركز تحقيقات روماتولوژي « بهمن سال گذشته اين دارو با پوشش بيمه به 60 هزار تومان كاهش يافته بود، ولي هم اكنون بيماران گزارش دادند كه بيمه تأمين اجتماعي چند هفتهاي است پوشش خود را از روي اين دارو برداشته و قيمت اين دارو بدون سرسوزن به 600 هزار تومان افزايش يافته است.» در حال حاضر هم كمبود دارو براي بيماران خاص وجود ندارد؛ اما پرداخت مطالبات بيمارستانها از سوي بيمهها با تأخير مواجه شده است.
زماني كه بيمارستان ميخواهد دارو تهيه كند، شركت پخش از او پول طلب ميكند. هرچند كه شركت پخش دارو هم چندين ماه به بيمارستان مهلت ميدهد، اما بعد از آن بايد پولش را دريافت كند. در نتيجه چرخه تأمين دارو با مشكلاتي مواجه ميشود و بيماران در تأمين داروهاي مورد نيازشان دچار مشكل ميشوند. يكي ازكارشناسان اداره بيماريهاي خاص وزارت بهداشت هم درباره مشكلاتي كه اخيراً براي تأمين داروي بيماران خاص ايجاد شده است، گفت: «به همين دليل در حال حاضر مشكل تأمين برخي داروهاي بيماران خاص جدي شده است. بايد توجه كرد كه به طور كلي مسائل مربوط به دارو و دسترسي بيماران به دارو در حوزه سازمان غذا و دارو است و سازمان غذا و دارو صاحب اين فرآيندهاست، اما ما به دنبال گزارشهاي بيماران هموفيلي مبني بر عدم دسترسي به برخي داروهاي مورد نيازشان، پيگيريهايي را انجام داديم.»
دكتر راضيه حنطوشزاده با بيان اينكه در گذشته يارانه داروي بيماران خاص در اختيار وزارت بهداشت بود و وزارت بهداشت به ميزاني كه دارو حواله ميكرديم يا پزشكانمان نسخه مينوشتند، دارو را بهدست بيمار ميرساند، افزود: «بنابراين داروخانه دارو را تهيه و در نهايت بيمار از داروخانه، داروي مورد نيازش را تأمين ميكرد. در چنين سيستمي ميزان بسيار كمي از پول دارو را بيمهها ميپرداختند و قسمت عمده هزينههاي آن را وزارت بهداشت تقبل ميكرد. در نتيجه در صورت تأخير بيمهها در پرداخت مطالبات، با مشكل جدي در حوزه تأمين داروي بيماران خاص مواجه نميشديم.»
وي درباره مشكلات هموفيليها در تأمين برخي داروهاي مورد نيازشان گفت: «ما واقعاً پيگير موضوع هستيم و مشكلاتي را كه از سوي انجمنهاي بيماران در اين زمينه به ما منعكس شده به سازمان غذا و دارو منعكس كردهايم. در حال حاضر مشكل تأمين برخي داروهاي بيماران خاص جدي شده است و اميدواريم هر چه زودتر اين مشكل رفع شود.»
از طرفي نيز كارشناسان دارويي عنوان ميكنند كه 10 تا 15 درصد داروهاي توليدي داخلي توان رقابت از نظر كيفيت با داروهاي خارجي را ندارند، ولي هرگز سازمان غذا و دارو نتوانسته است در اين مسئله نقش مهم خود را ايفا كند، زيرا غالب اين داروها نيز دقيقاً در كارخانههاي داروسازي دولتي و تأمين اجتماعي توليد ميشود؛ معضلي كه در نهايت هم دودش به چشم بيماران ميرود.