مترجم: علي طالبي
سلول‌ها از طريق مكانيسم‌هاي مختلفي با يكديگر در ارتباط هستند. برخي از اين مكانيسم‌ها به خوبي شناخته شده‌اند. براي مثال در حيوانات، تهديدهاي درندگي مي‌تواند منجر به ترشح نوراپي نفرين (نورآدرنالين) شود؛ هورموني كه از طريق جريان خون حركت مي‌كند و با تحريك قلب و سلول‌هاي ماهيچه‌اي، بدن جانور را به واكنش «جنگ يا فرار» وا مي‌دارد.
EV، حالت كمتر شناخته شده‌اي از انتقال سلولي حالت كيسه چندين سلولي است. EVها را مي‌توان تكه‌هاي كوچكي از سلول دانست كه مي‌توانند از هم جدا شده و با گردش در بدن، محموله پيام‌ها را به ساير سلول‌ها برسانند. اين پيام‌رسان‌ها به عنوان واسطه‌هاي حياتي ارتباط سلول به سلول شناخته مي‌شوند.
محققان دانشگاه ناگويا، وسيله پزشكي نويني ساخته‌اند كه مي‌تواند به طور مؤثر اين EVها را بگيرد و از آنها جهت بررسي سرطان استفاده كند. محققان در اين باره معتقدند EVها به عنوان نشانه‌هاي پزشكي قابل استفاده هستند. تركيب مولكول‌هاي موجود در يك EV مي‌تواند يك علامت تشخيصي براي برخي بيماري‌هاي به خصوص را فراهم آورد. چالش در حال حاضر پزشكان در هر زمينه‌اي يافتن يك ابزار تشخيصي بدون ورود است كه امكان معاينه بيماران به طور معمول را فراهم سازد؛ براي مثال يك آزمايش ادرار ساده.
يكي از مولكول‌هايي كه EVها در خود جاي داده‌اند ميكروRNAها هستند. اين مولكول‌ها قطعه‌هاي كوچكي از ريبونوكلئيك‌اسيد هستند كه نقش‌هاي گوناگوني در بيولوژي سلولي عادي دارند. وجود برخي ميكروRNAهاي به خصوص در ادرار به معني علامت خطر شرايط بحراني، همچون سرطان مثانه يا پروستات است. در عين حال كه اين محموله مهم مي‌تواند از ديدگاه نظري به پزشكان در تشخيص سرطان كمك كند، كماكان موانع فني بسياري وجود دارند كه بايد برطرف شوند. يكي از اين موانع اين است كه يافتن روشي آسان براي به دست آوردن تعداد كافي ازEVها جهت تحليل آنها در شرايط بيمارستاني عادي.
طبق تحقيقات محققان، مقدار EVموجود در ادرار به شدت پايين و به اندازه كمتر از 0/01 درصد از كل حجم سيال است. اين مسئله مانعي بزرگ براي كاربرد تشخيصي آنهاست. راه‌حل ما جاي دادن نانوسيم‌هاي اكسيد روي در يك پليمر به خصوص بود تا ماده اوليه‌اي ساخته شود كه به نظر ما مي‌توانست در به دست آوردن اين كيسه‌هاي كوچك بسيار كارآمد باشد. يافته‌هاي ما بيانگر اين است كه اين ابزار در واقع بسيار كارآمد است. نرخ جمع‌آوري حاصل شده بيش از 99درصد بود كه از مركزگريزاني سريع و ساير روش‌هاي مورد استفاده كنوني بالاتر است.
يوشينوبو، محقق طرح چنين بيان مي‌كند: يافتن نشانه‌اي ويژه و قابل توليد مجدد جهت كمك به تأييد تشخيص يك سرطان بسيار دشوار است. اين موضوع در مورد ميكرو RNAها صدق مي‌كند كه دسته جديدي از نشانه‌ها در اين زمينه هستند. گاهي يافتن تنها يك ميكرو RNA قابل اطمينان يك موفقيت به حساب مي‌آيد. با استفاده از اين روش، به طور تعجب‌برانگيزي متوجه شديم كه نه فقط يك تركيب، بلكه كل تركيبات ميكرو RNAها مي‌توانند مرتبط با انواع مختلف سرطان‌ها باشند. با اينكه يافته‌ها ابتدايي هستند، اما اميدواريم وسيله ما بتواند مبناي روش‌هاي آسان‌تري براي تشخيص بيماري‌هاي تهديد‌كننده سلامتي را هرچه زودتر به وجود آورد.
منبع: AP
