يك مقام مسئول با هشدار نسبت به فرونشست دشت‌هاي جنوب تهران گفت: قرارگيري ۷ ايستگاه گاز و دو انبار مواد نفتي و ۶۶ كارگاه خطرزا در محدوده فرونشست تهران مي‌تواند موجب تهديد جان ۲ميليون نفر باشد.
به گزارش راه و شهرسازي، علي بيت‌اللهي رئيس بخش زلزله‌شناسي مركز تحقيقات راه، مسكن و شهرسازي در مورد آخرين وضعيت فرونشست زمين در جنوب پايتخت به ارائه تحقيقات چند ساله مركز پرداخت و ضمن هشدار نسبت به وضعيت فرونشست زمين در آن منطقه از كلانشهر، گفت: محدوده رويداد فرونشست، جنوب شهر تهران و گستره هاي جنوبي و جنوب غرب آن را تا اراضي پايين دست ورامين و پيشوا تهديد مي‌كند و زون فرونشست در جنوب شهر تهران علاوه بر مناطق شهري تهران، نسيم‌شهر، صباشهر، اسلامشهر، باقرآباد، كهريزك، چهاردانگه و نصيرآباد را نيز در بر مي‌گيرد.
وي ادامه داد: قسمتي از راه‌آهن تهران - جنوب و تهران - تبريز در اين محدود قراردارد. آزاد راه امتداد كمربندي تهران (آزادگان)، جاده قديم كرج، اتوبان تهران- ساوه و جاده قديم ساوه و جاده احمدآباد مستوفي، بلوار رسول اكرم، بلوار غدير و جاده شهريار و بزرگراه كمربندي دوم تهران از بزرگراه‌‌ها وجاده‌‌هاي مهمي است كه در اين محدوده واقع شده است.
بيت‌اللهي افزود: وجود پالايشگاه نفت تهران و نيز كارخانه‌‌هاي بسياري نظير ايران خودرو ديزل، سايپا و شيرپاستوريزه تهران، و شهرك‌هاي‌صنعتي متعدد اين منطقه (جنوب تهران) را بسيار با اهميت كرده است.
اين محقق و استاد دانشگاه ايجاد چاههاي آب را در جنوب تهران، از ديگر چالش‌هاي آن منطقه عنوان كرد و گفت: وجود دشت‌هاي متعدد در جنوب غرب، جنوب و جنوب‌شرق تهران از يك‌طرف و نيمه خشك بودن اين گستره از طرف ديگر و تمركز جمعيتي در اين منطقه، احتمال حفر چاههاي متعدد را متصور مي‌‌سازد. اين واقعيتي است كه از توزيع چاههاي منطقه به وضوح مي‌توان به دست آورد.
وي همچنين با ارائه آمار از وضعيت چاههاي آب در جنوب تهران، از توزيع گسترده آنها در آن منطقه خبر داد و افزود: بر اساس آمار رسمي تا سال ۱۳۹۱ حدود ۵۰ هزار حلقه چاه در استان تهران وجود داشت كه از فيروزكوه در غرب استان تا اخترآباد در شرق و از چرمشهر تا فشم توزيع شدهاند.
رئيس بخش زلزله‌شناسي مركز تحقيقات راه، مسكن و شهرسازي گفت: آمار صدور پروانه‌هاي چاههاي آب نشان مي‌دهد كه بر اساس آن، تنها ۱۰ درصد از چاههاي موجود، سال صدور پروانه معيني دارند و بر اساس آمار، حفر چاههاي غيرمجاز در سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۳ شتاب بيشتري گرفت.
