انتخابات ديروز فدراسيون کبدي يک پيام داشت؛ پيامي که نوعي اتمام‌حجت با منتقدان و دلسوزان فضاي مديريتي ورزش بود، پيامي که با انتخاب يکي از بستگان رئيس سابق، حالا بهتر از هر زمان ديگري مي‌توان آن را درک کرد. پيامي با اين مضمون که با وجود مشکلات و حاشيه‌هاي دردسرساز اراده‌اي براي پايان دادن به فاميل‌بازي و روابط شخصي در فدراسيون‌هاي ورزشي وجود ندارد. سوءمديريت‌هايي مانند تمسخر حجاب به عنوان يکي از اصول پايه‌اي اسلام و اداره خانوادگي فدراسيون هم باعث نمي‌شود تا متوليان ورزش کشور به فکر تغيير شرايط بيفتند و اجازه ندهند که روند سابق در دوره مديريت جديد ادامه پيدا کند. با اين حال وزارت ورزشي‌ها بدون توجه به حاشيه‌هاي مسابقات کبدي قهرماني آسيا و همچنين سيستم اداره قبلي فدراسيون، اراده‌شان را بر حفظ شرايط موجود گذاشته‌اند، مسئله‌اي که خودش را به خوبي در انتخابات ديروز با انتخاب يکي از بستگان و نزديکان رئيس قبلي به عنوان رئيس جديد نشان داد، انتخابي که خبر رسيده با حمايت و پشتيباني وزارت ورزش همراه بوده و اعضاي مجمع انتخابي فدراسيون کبدي در اقدامي خودجوش بيشترين آرا را براي رئيس جديد به صندوق ريخته‌اند!
انتخابات ديروز فدراسيون کبدي به خوبي گوياي شرايط حاکم بر سيستم مديريتي ورزش کشور است و به‌رغم تمام ضعف‌ها و سياست‌هاي غلطي که در بخش‌هاي مختلف ديده مي‌شود، تصميم‌گيرندگان ورزش بدون تغيير مسير براي رفع مصائب و مشکلاتي که گريبان رشته‌هاي مختلف ورزشي را گرفته است، همچنان در مسيري حرکت مي‌کنند که منافع شخصي، گروهي و البته خانوادگي در آن ديده مي‌شود. در همين راستا ديروز در حالي رئيس فدراسيون جديد کبدي انتخاب شد که به نظر مي‌رسد با انتخاب يکي از بستگان رئيس قبلي چشم‌انداز روشني براي ترميم آسيب‌هايي که روابط خانوادگي رئيس قبلي به اين فدراسيون زده، ديده نمي‌شود و به‌رغم ادعاهايي که مي‌شود تنها جاي افراد عوض شده و فدراسيون مانند گذشته به صورت فاميلي اداره خواهد شد، به خصوص که تعداد زيادي از اقوام رئيس جديد هم در فدراسيون مشغول به كار هستند.
آفت فاميل‌بازي در فدراسيون‌هاي ورزشي که نمونه آن را در فدراسيون کبدي مي‌توان به وضوح ديد، دردي است که سال‌هاي زيادي ورزش را آزار داده، اما انتخابات فدراسيون کبدي نشان داد که قرار نيست قدمي در اين زمينه براي اصلاح امور و بازگشت به مسير شايسته‌سالاري و ضابطه‌مندی در انتخاب مديران برداشته شود و اين مسئله به طور قطع در آينده مي‌تواند ورزش را با مصائب بيشتري مواجه کند. خروجي انتخابات فدراسيون کبدي با وجود حاشيه‌هاي زيادي که متوجه اين فدراسيون است، تنها نمونه کوچکی از کج‌روي‌هاي رايج در سيستم مديريتي ورزش کشورمان است، سيستمي که متوليان آن اعتقادي به اصلاح روش غلطي که در ورزش در پيش گرفته‌اند، ندارند.
در چنين شرايطي به نظر مي‌رسد ورزش کشورمان حداقل در عرصه مديريتي به سمت قهقرا مي‌رود، جايي که ارتباطات خانوادگي، سياسي و باندبازي در انتخاب يک مدير حرف اول را مي‌زند و صحبت‌هايي مبني بر شايسته‌سالاري و برخورد با متخلفان، تنها يک شوي مديريتي در واکنش به انتقادهاست. اگرچه وزارت ورزشي‌ها بر عدم دخالت در انتخابات فدراسيون‌ها و امور مديريتي آن تأکيد دارند، اما اتفاقاتي مانند برکناري رئيس فدراسيون چوگان و همچنين انتخاب يکي از بستگان رئيس پرحاشيه فدراسيون کبدي به رياست اين فدراسيون، حاکي از نقض ادعاهاي مديران وزارت ورزش است.
روندي که وزارت ورزش در دوره جديد در پيش گرفته، نگراني‌هاي جامعه ورزش را نسبت به انتخابات فدراسيون‌ها و کميته ملي المپيک که در هفته‌هاي پيش‌رو قرار است برگزار شود، افزايش داده است. انتخابات فدراسيون‌هاي کشتي، تکواندو، واليبال، بسکتبال، چوگان، بوکس و کميته ملي المپيک به طور قطع از اهميت بالاتري نسبت به فدراسيون کبدي برخوردار است و اين نگراني وجود دارد که اتفاقي که در فدراسيون کبدي افتاد در ساير انتخابات نيز تکرار شود و به جاي رعايت شايسته‌سالاري و انتخاب مديران کارآمد، باز هم اولويت‌هاي گروهي و سياسي بر سر انتخابات سايه بيندازد و نام مديراني از صندوق رأي خارج شود که نه بر اساس شايستگي بلکه بر اساس ارتباطات انتخاب مي‌شوند، انتخاب‌هايي که در نهايت دود آن به چشم ورزشکاران و ورزش مي‌رود.
