سعيد احمديان
مبارزه نکردن عليرضا كريمي با كشتيگير رژيم صهيونيستي در هفتههاي اخير واكنشهاي زيادي را به همراه داشته است و سبب شده تا بار ديگر مرام و پهلواني ورزشكاران جوانمرد ايراني در دفاع از ملت مظلوم فلسطين به سرتيتر اصلي خبرها تبديل شود؛ افتخاري كه عصبانيت صهيونيستها و البته عده قليلي در داخل كشور را به همراه داشته است. در اين راستا با داود آذرنوش، رئيس سازمان بسيج ورزشكاران گفتوگو كردهايم و از وي درباره فلسفه كار بزرگ ورزشكاراني مانند كريمي پرسيدهايم.
اين روزها همه جا صحبت از حركت جوانمردانه عليرضا كريمي است؛ ميخواهيم در ابتدا برايمان از فلسفه بازی نکردن ورزشكاران ايراني با نمايندگان رژيم صهيونيستي صحبت كنيد.با توجه به اينكه اساساً ما رژيم جعلي صهيونيستي را به رسميت نميشناسيم و يك رژيم جعلي و كودككش است، لذا با اين رژيم هيچ مراوده سياسي، اقتصادي و اجتماعي و رابطهاي نداريم. بر همين اساس هم هيچگونه رابطهاي با اين رژيم نبايد داشته باشيم. با توجه به اينكه در تعدادي از رشتهها رژيم اشغالگر قدس ورزشكار دارد، امكان رويارويي با هم وجود دارد و تا امروز هم ورزشكاران كشورمان از مصاف با آنها خودداري كردهاند و اين مسئله تا نابودي رژيم اشغالگر قدس ادامه خواهد داشت. در ورزش با توجه به روحيه جوانمردي و پهلواني در بين ورزشكاران، اين رويارونشدن شكل متفاوتي با ديگر بخشها دارد و خودش را بيشتر نشان ميدهد. حتي در رشتههايي كه جدال نفر به نفر نيست يا در رشتههاي تيمي يا مسابقهاي مانند شنا كه رويارويي مستقيم نيست هم قهرمانان ما حاضر به مسابقه با نمايندگان رژيم اشغالگر قدس نبودهاند. فقط خواست ورزشكاران نيست، داوران ما هم از قضاوت نمايندگان رژيم غاصب صهيونيستي خودداري ميكنند. به عنوان نمونه در مراسم تجليل از ورزشكاران جوانمرد كه امسال برگزار كرديم، خانم داوري از لرستان داشتيم كه در مسابقه بينالمللي آليش از داوري مسابقه نماينده رژيم اشغالگر قدس خودداري كرده بود.
مبارزه نکردن تنها مختص كشورمان نيست و اين مسئله در بين ورزشكاران ساير كشورها هم ديده ميشود.بله، ظرف يك ماه گذشته يك داور عراقي و دو ورزشكار تونسي و عراقي در رشتههاي مختلف هم از رويارويي با نمايندگان رژيم اسرائيل خودداري كردهاند. ورزشكاران ايراني به عنوان سردمدار به رسميت نشناختن رژيم اشغالگر قدس در ميدان ورزش حضور دارند. اين اعتقاد در حال جهاني شدن است و ما در نظر داريم در سال آينده مراسم تجليل از ورزشكاران جوانمرد را به صورت بينالمللي برگزار كنيم و از ورزشكاران و داوران كشورهايي كه مسابقه ندادهاند، تجليل كنيم.
حركتي كه عليرضا كريمي انجام داد، عصبانيت سران صهيونيستي را به همراه داشته، اين مسئله بهخصوص در پيام ويدئويي نتانياهو به خوبي مشهود است!اولاً رژيم اسرائيل در عرصه ورزش عددي نيست و بهتازگي در چند رشته ورزشكاران كشورهاي ديگر را به خدمت گرفتهاند و از ورزشكار اجارهاي كه با پول تابعيت گرفتهاند، آن هم در برخي رشتهها استفاده ميكنند. سطح فني آنها هم اصلاً بالا نيست. اتفاقي كه براي عليرضا كريمي افتاد خيلي براي صهيونيستها سنگين بود و نتانياهو به دنبال اين بود آبروي رفته خودشان را برگرداند اما با پيام حضرت آقا و تجليل ايشان و همچنين تقدير ساير نهادها مانند بسيج، وزارت ورزش و... عليرضا كريمي تبديل به يك چهره ملي شد. نتانياهو به دنبال اين بود كه به ورزشكاران ما بگويد شما چرا از مدال ميگذريد! نتانياهو مغزش كار نميكند و اگر ميدانست كه در زمان جنگ تحميلي 5 هزار شهيد ورزشكار از جمله مدالآوران و قهرمانان در رشتههاي مختلف داشتهايم، اين حرف را نميزد. اينجا كه كريمي با نماينده رژيم اسرائيل كشتي نگرفته، در جبهه اما ورزشكارانمان مدال و سكوي قهرماني را رها كردند و جانشان را در راه آرمانهاي انقلاب و خاك و كشورمان فدا كردند. اين را متأسفانه نتانياهو نميفهمد و اگر ميدانست كه الان ورزشكاران ما براي آزادي قدس لحظهشماري ميكنند، اين صحبتها را مطرح نميكرد. در جنگ با آن شرايط چند هزار شهيد داشتيم و اگر الان امر حضرت آقا باشد، ورزشكاران در صف مبارزه با رژيم اسرائيل در خط مقدم و پيشتاز خواهند بود. لذا نتانياهو آمد يك كار تبليغاتي كند و نظرها را به خودش جلب كند، اين حركت وي علاوه بر اينكه دخالت سياست در ورزش بود، سبب شد تا مردم تجليل بيشتري از آقاي كريمي كردند و وي تبديل به يك اسطوره و پهلوان شد كه اميدواريم او بتواند افتخاري را كه حضرت آقا به ايشان با دادن لقب پورياي ولي دادند، قدر بداند.
مسئله مهم حمايت از ورزشكاراني مانند كريمي به خاطر حركت بزرگشان است؛ امري كه به نظر ميرسد در انجام آن در مقاطعي كوتاهي شده است؛ در اين باره چه توصيهاي به مسئولان داريد؟ما به سهم خودمان در بسيج ورزشكاران در تجليل از اين ورزشكاران تلاش خودمان را ميكنيم. با اين حال وزارت ورزش به عنوان متولي اصلي ورزش بايد طبق آييننامهاي كه وجود دارد به ورزشكاراني مانند كريمي همسطح پاداش قهرماني و حتي بيشتر را اعطا كند تا اين حس ضد صهيونيستي همچنان شعلهور باقي بماند.
به عنوان سؤال پاياني، چه صحبتي با عده محدودي داريد كه با انتقاد از حركت كريمي، به دنبال اين بودند تا تابوي رويارويي با رژيم اسرائيل شكسته شود؟اين انتقادها را از سوي كساني كه تعدادشان هم كم هست، به پاي عدم آگاهي ميگذاريم، جمله ديگري به كار نميبريم و اعتقاد داريم اين دوستان آگاهي ندارند. الان چطور با كشوري مانند امريكا كه رابطه نداريم و اين كشور با ما تخاصم دارد، مراوده ورزشي داريم، تيمهاي آنها به ايران ميآيند يا تيمهاي كشورمان به امريكا ميروند و در آخرين مسابقات هم تيم كشورمان در خاك امريكا توانست قهرمان وزنهبرداري جهان شود. چون امريكا يك دولت است، اشكال اساسي ما به اين دوستان اين است كه اساساً رژيم اسرائيل دولت نيست، دولت بايد سرزمين داشته باشد كه اين رژيم سرزمين ندارد. اين مسئله را دوستان منتقد كمتعداد بايد با خودشان حل كنند كه اساساً دولتي به نام اسرائيل موجوديت ندارد كه بخواهيم با آنها مراوده ورزشي داشته باشيم. آقاياني كه در داخل اين مطلب را مطرح ميكنند كه برويم مسابقه بدهيم و با شكست دادن آنها قدرتمان را نشان دهيم، ما هم اين را قبول داريم كه سطح بچههاي ما اصلاً قابل قياس با ورزشكاران اين رژيم نيست، در سطح محلات ما هم نيستند، اما ما حرفمان اين است كه اين رژيم اصلاً دولت نيست و پرچم ندارد و ورزشكاران كشورمان با دولتها مسابقه ميدهند نه با ورزشكاراني كه نماينده يك رژيم جعلي هستند.