دانشگاه صنعت نفت دانشگاهي پرآوازه و معتبر در كشور است و پس از دانشگاه تهران قديمي‌ترين مؤسسه آموزش عالي كشور محسوب مي‌شود اما اين روزها با مشكلاتي مواجه است كه شايد به اعتبار آن آسيب بزند. خلف وعده وزارت نفت در خصوص استخدام فارغ‌التحصيلان ممتاز اين دانشگاه به لحاظ شرعي، اخلاقي و قانوني اشكال دارد و اثرات بسيار سوئي بر آينده نخبگان اين دانشگاه دارد و موجب بي‌اعتمادي به مسئولان شده و پديده فرار مغزها را نيز تشديد مي‌كند.
همچنين عدم احداث مركز تحقيقات نفت و گاز دانشگاه كه دانشگاه بسيار به آن نياز دارد، متوقف ماندن پروژه‌هاي عمراني همچون ستاد مركزي دانشگاه صنعت نفت در آبادان و عدم احداث منازل سازماني اساتيد در شهرك نفت اهواز از ديگر مشكلات دانشگاه هستند. از طرفي صدور حكم بازنشستگي تعدادي از اساتيد مجرب دانشگاه ضربه بزرگي به كادر آموزشي و پژوهشي دانشگاه وارد مي‌كند و باعث تضعيف اين دانشگاه مي‌شود. تضعيف دانشگاه صنعت نفت خدمت بزرگي به شركت‌هاي نفت و گاز خارجي است كه با وزارت نفت قرارداد منعقد مي‌كنند. نكته مهم اين است كه وزير نفت اعتقادي به داشتن مراكز آموزشي و پژوهشي در وزارت نفت ندارد. اين سياست مختص دانشگاه نيست و در مورد پژوهشگاه صنعت نفت، مركز ازدياد برداشت و مؤسسه مطالعات انرژي نيز صدق مي‌كند.
پيشنهاد عملي من براي رفع مشكلات اين است كه گروهي از اساتيد باسابقه و مجرب دانشگاه در جلساتي با حضور وزير نفت و مشاوران وي، مزايا و پتانسيل‌هاي منحصر به فرد دانشگاه را تشريح كنند و از طرف ديگر انتظارات وزارت نفت از دانشگاه نيز مشخص شود و مسئولان ذيربط اين اطمينان را پيدا كنند كه نيازهاي آموزشي و پژوهشي وزارتخانه توسط دانشگاه برآورده خواهد شد. فكر مي‌كنم به اين ترتيب سوء‌تفاهم ميان وزارت نفت و دانشگاه صنعت نفت برطرف خواهد شد و اين دانشگاه با حمايت همه‌جانبه وزارتخانه خواهد توانست مانند گذشته نقش كليدي خود را در صنعت نفت ايفا كند.
